Van spaarpot naar doofpot? De 'Dijsselbloemnorm'.

Woekerpolissen

Dezer dagen zijn er ‘zogenaamde schikkingsvoorstellen’ aan de orde betreffende ‘woekerpolissen’, levensverzekeringen met verborgen en te hoge premies en kosten. ‘Woekerpolissen’ bestaan al zo vanaf de 80-er jaren van de vorige eeuw. Zonder dat er, bijvoorbeeld door toezichthouders, werd ingegrepen. Zo kon de ‘woekerpolisaffaire’ ontstaan. Met geschatte schaden voor de consument die in totaal in de miljarden loopt.

Zogenaamde schikkingen

Pas in de eerste jaren van deze eeuw werden de ‘woekerpolissen’ als het ware ontdekt. Waarop jaren van verschillende juridische procedures volgden. Het heeft lang geduurd, tot nu. Mensen zijn er murw van geworden. Vlak voordat er essentiële jurisprudentie kon ontstaan zijn er tussen verzekeraars en (collectieve) belangenbehartigers ‘zogenaamde schikkingsvoorstellen’ ontstaan.

Transparantie

In 2017 schreef de toenmalige Minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem een brief aan de Tweede Kamer waarin: “Openheid over schikkingen biedt de beste waarborg voor gelijke behandeling van klanten. In dit kader is het van belang op te merken dat verzekeraars hebben toegezegd geen geheimhoudingsbepalingen meer op te nemen in een schikking met betrekking tot een beleggingsverzekering en dat ze hebben toegezegd zich niet te beroepen op in het verleden opgenomen geheimhoudingsbepalingen in schikkingen over beleggingsverzekeringen.” Transparantie, daar gaat het om: de ‘Dijsselbloemnorm’.

Schikkingsvoorstellen

De uitvoering van de ‘zogenaamde schikkingsregelingen’ is grotendeels uitbesteed aan een uitvoeringsorganisatie. Daarbij zien we dat er niet transparant wordt gewerkt: men blijft onduidelijk over de achterliggende berekeningen, oefent druk uit door te stellen dat er anders geen mogelijkheden meer zijn, spreekt men over uiterste termijnen en blijkt men niet duidelijk en open over de eigen verdienmodellen. Kortom: men schendt de ‘Dijsselbloemnorm’.

Flankerend beleid

Met zogenaamd ‘flankerend beleid’ heeft men de zorgplicht voor de adviseurs naar alleen de toekomst geherdefinieerd. Dit doet de consument naar het verleden tekort maar het maakt wel duidelijk dat de adviseurs, de tussenpersonen van destijds, met de tekortkomingen in de uitvoering van de ‘zogenaamde schikkingsregelingen’ nog steeds een belangrijke rol hebben. Onder andere door zich vertrouwd te maken met de alternatieve ‘G-methoden’ ter invulling van zijn zorgplicht. De adviseur heeft daarnaast immers ook de zorg voor de juiste voortzetting en de afwikkeling van de polissen in een al dan niet aangepast financieel plan.

Vereniging Financieel Verbond

Al jaren geleden heeft René Graafsma de Vereniging Financieel Verbond opgericht. Belangenbehartigers, verzekeraars en consumenten worden daarmee met een bescheiden eenmalige bijdrage op een platform bijeengebracht, om met elkaar in gesprek te blijven. Onderzoeken en verkregen informatie maken de situatie echter nogal complex. Er is al veel geïnvesteerd in dossieropbouw en het verzamelen van de juiste expertise. Alleen de bijdragen van de leden van het Financieel Verbond zullen onvoldoende zijn om de, vooral juridische, kosten op te brengen. De publicatie van verkregen informatie en feiten kunnen tot procedures leiden. Eén en ander dient verantwoord te gebeuren, vanwege de juiste omgang met de betrokken personen en persoonlijke omstandigheden.

Van spaarpot naar doofpot?

Help te voorkomen dat ‘de spaarpot’ doorwoekert en een ‘doofpot’ wordt. Steun het streven naar rechtvaardige transparantie. De ‘Dijsselbloemnorm’ is er niet voor niets.