Hoe drijf je een mama en een papa de dood in? Zo dusss!!!!!!

Geachte ontvanger van deze brief, met lood in mijn schoenen en tranen in mijn ogen ga ik proberen om te beschrijven waarom ik deze familie wil helpen. Rowana, bevalt in de zomer van 2021 van een gezonde baby, een meisje genaamd Emmy-Lou, na dat ze niet lang daar voor een redelijk zwaar ongeval had gehad met de auto en daar nog van aan het herstellen was en dus thuis zat. Op 29 Maart 2024 word hun tweede kindje geboren, een jongetje genaamd Dyvano. Drie maanden na zijn geboorte krijg de moeder een miskraam met 14 weken. Dat hakte er bij allebei de ouders flink in, het verdriet was groot, maar dat is NIKS vergeleken met wat hen nog te wachten stond. Als het jongetje 10 maanden is raakt de moeder opnieuw zwanger van hun 3 kindje, wat zij ervaren als hun 4e. Dan, in de avond van 2 Juli 2024 gaat het helemaal mis. Dyvano,.............ik moet even stoppen, pfffff................................Dyvano krijgt een acute hartstilstand zonder enige zichtbare of merkbare aanleiding. Hij had wat last van zijn tandjes en een lichte verhoging. De vader, toevallig net thuis, start direct de reanimatie, en oma belt 112 en kijkt redderloos toe. Binnen de kortste keren staat de hele straat vol met hulpverleningsvoertuigen en ook de trauma h..........ik schiet vol.....................pff ook de traumaheli land vlak achter hun huis. De hulpdiensten trekken Alles uit de kast om dit prachtige lieve manneke te redden...........helaas, na ruim een uur stoppen ze de reanimatie. Een grotere tragedie, een groter verdriet is haast niet voor te stellen. Haast niet nee...........pfff Vier maanden later, op Dinsdag 5 November krijgen ze een nieuw kindje, weer een jongetje. Ze kunnen hun geluk niet op maar tegelijkertijd zit er de angst goed in. Na 1 dag in het ziekenhuis te verblijven word Quintino samen met de moeder, gezond verklaard uit het ziekenhuis ontslagen............In de vroege ochtend, rond half 8, van Vrijdag 8 November de dag dat ik Quintino zou gaan bewonderen, word ik gebeld door Rowana, in blinde paniek schreeuwt ze, "ZE ZIJN HEM AAN HET REANIMEREN" Ik begreep direct dat ze Quintino bedoelde en mijn reactie was, WHAT THE FUCK, ik kom er aan. Ik spoed mij op asociale wijze door de ochtendspits, daar aangekomen staat weer de hele kermis van hulpverleningsvoertuigen in de straat. Vader en moeder zitten hun auto en wat ik zie.........effe stoppen.............................................wat ik zie is met geen pen te beschrijven. Woorden doen geen recht aan wat ik toen zag maar zal te proberen te beschrijven. Twee lijkbleke ouders, zitten apatisch voor zich uit te staren. Kort daar op komt een arts naar buiten om hen te vertellen dat ze ook deze reanimatie gaan stoppen. Totaal gebroken totaal kapot reageren ze nog nauwelijks op dit afgrijselijke nieuws. Ik ga naar binnen, en zie een team van 6 grote mannen om de keukentafel staan met daarop de 3 dagen oude Quintino. Ik zie ze stoppen, Quntino is dood.................................Ik zal jullie verder besparen wat er daar na gebeurde maar dat kunnen jullie zelf wel invullen. Er is onderzoek gedaan bij Dyvano maar de uitslagen zijn prive en doen er eigenlijk niet toe. De reden dat ik jullie financiele hulp vraag voor deze mensen is de volgende. Door de totale verslagenheid van de ouders, en het niet kunnen bevatten van het groot verdriet wat hen is overkomen zijn ze buiten hun schuld om, in de financieele problemen gekomen. Als Quintino 1 dag oud is gaat de vader, Niels naar het gemeentehuis om hem aan te geven. Het systeem doet het niet en hij word verzocht, de volgende dag terug te komen. Die dag overlijd hun tweede zoontje. Door alle consternatie en verdriet vergeet hij de volgende dag te gaan, en gaat hij een dag te laat de geboorte van zijn zoon aan geven, en meteen ook het overlijden melden. Ik wil mij niet eens proberen in te denken hoe afgrijselijk dat moet voelen. Al ruim een half jaar gaat alles langs hun heen, brieven en facturen werden niet geopend, ze kunnen het gewoon echt niet aan. Het trauma is te groot. Dan komen ook nog de rekeningen van de Dela binnen. De familiare dystopie is compleet. Een miskraam en 2 kindjes verloren door de dood. Hoe vaak ik de ouders gelaten heb horen zeggen, "ik wil niet meer" is niet op 1 hand te tellen. Heel begrijpelijk ook. Door alle onbetaalde rekeningen en boetes is het schuldbedrag opgelopen tot iets meer dan €7200 en ze hebben geen spaarpotje meer en kunnen dit bedrag echt niet betalen. Schuldsanering en onder bewind komen staan is wat hen te wachten staat. Soms kunnen we denken, eigen schuld dikke bult maar ik vind dat dit absoluut niet van toepassing is bij deze mensen. Overigens weten ze ook niks van deze actie af. Dus, aan alle ontvangers van deze brief, delen word gewaardeerd, vraag ik jullie, met heel mijn hart en ziel, of jullie AUB bereid zijn om deze mensen uit de grootste crisis te helpen zodat zij zich weer kunnen focussen op hun verdriet en intensieve trauma verwerking. Ik zal jullie lang niet allemaal persoonlijk kennen en persoonlijk kunnen bedanken maar bij deze alvast ontzettend bedankt namens deze diep getraumatiseerde ouders, Niels en Rowana. p.s. als een bewijs van overlijdens gewenst is, neem dan aub telefonisch contact met mij op Clemens Cornelissen +31641463136

English

Dear recipient of this letter, with lead in my shoes and tears in my eyes I will try to describe why I want to help this family. Rowana, gives birth to a healthy baby girl named Emmy-Lou in the summer of 2021, after having had a fairly serious accident with the car not long before and was still recovering from it and therefore sitting at home. On March 29, 2024, their second child is born, a boy named Dyvano. Three months after his birth, the mother suffers a miscarriage at 14 weeks. That hit both parents hard, the grief was great, but that is NOTHING compared to what was still in store for them. When the boy is 10 months old, the mother becomes pregnant again with their 3rd child, which they experience as their 4th. Then, on the evening of July 2, 2024, everything goes wrong. Dyvano,.............I have to stop for a moment, pfffff................................Dyvano suffers an acute cardiac arrest without any visible or noticeable cause. He had some trouble with his teeth and a slight fever. The father, who happened to be home, immediately starts resuscitation, and grandma calls 112 and watches helplessly. Within no time, the entire street is full of emergency vehicles and also the trauma h..........I'm tearing up.....................pff the trauma helicopter also lands right behind their house. The emergency services pull out all the stops to save this beautiful sweet little boy...........unfortunately, after more than an hour they stop resuscitation. A greater tragedy, greater sorrow is almost unimaginable. Almost not no...........pfff Four months later, on Tuesday November 5, they have a new child, another boy. They cannot contain their happiness but at the same time they are very afraid. After staying in the hospital for 1 day, Quintino and his mother were declared healthy and discharged from the hospital............In the early morning, around 7:30, on Friday 8 November, the day I was going to admire Quintino, I received a call from Rowana, in blind panic she screamed, "THEY ARE RESUSCITATING HIM" I immediately understood that she meant Quintino and my reaction was, WHAT THE FUCK, I'm coming. I rushed through the morning rush hour in an antisocial manner, when I got there, the whole carnival of emergency vehicles was in the street again. Father and mother were sitting in their car and what I saw.........stop for a moment.............................................what I saw is beyond description. Words do not do justice to what I saw then, but I will try to describe it. Two pale parents sat staring apathetically into space. Shortly afterwards, a doctor came out to tell them that they were also going to stop this resuscitation. Totally devastated, totally devastated, they barely reacted to this horrible news. I go inside and see a team of 6 big men standing around the kitchen table with the 3-day-old Quintino on it. I see them stop, Quntino is dead................................. I will spare you what happened next, but you can fill that in for yourself. Research has been done at Dyvano, but the results are private and are not really relevant. The reason I am asking for your financial help for these people is the following. Due to the total despair of the parents and the inability to understand the great grief that has befallen them, they have gotten into financial trouble through no fault of their own. When Quintino is 1 day old, the father, Niels, goes to the town hall to report him. The system does not work and he is asked to come back the next day. That day, their second son dies. Due to all the commotion and grief, he forgets to go the next day and goes to report the birth of his son a day too late, and immediately reports the death. I don't even want to try to imagine how horrible that must feel. For more than half a year, everything has been passing them by, letters and invoices were not opened, they simply cannot cope. The trauma is too great. Then the bills from undertaker Dela also arrive. The family dystopia is complete. A miscarriage and 2 children lost to death. The number of times I have heard the parents say, "I don't want to anymore", cannot be counted on one hand. Very understandable too. Due to all the unpaid bills and fines, the debt has risen to just over €7200 and they no longer have any savings and really cannot pay this amount. Debt restructuring and being placed under administration is what awaits them. Sometimes we can think, it's their own fault, tough luck, but I think that this absolutely does not apply to these people. Moreover, they also know nothing about this action. So, to all recipients of this letter, sharing is appreciated, I ask you, with all my heart and soul, if you are PLEASE prepared to help these people out of the greatest crisis so that they can focus on their future again.