BPOC2020

Recht van parlementair onderzoek

De Tweede Kamer kan zelfstandig onderzoek instellen naar beleid en projecten en dat onderzoek door Kamerleden laten uitvoeren. Er kunnen daarbij meerdere instrumenten worden gebruikt. Het zwaarste middel is onderzoek op basis van de Wet op de parlementaire enquête (Wpe).

Sinds 2016 kent de Tweede Kamer ook de mogelijkheid voor het houden van een parlementaire ondervraging.

De Tweede Kamer zwijgt echter in alle talen!

Wij gaan het zelf doen!

We gaan daarom zelf een Buiten Parlementair Onderzoek instellen! Daar waar de Tweede Kamer in gebreke blijft, zullen wij hun taak overnemen!

Wij hebben een groot aantal deskundigen uitgenodigd. Vele hebben aan de uitnodiging gehoor gegeven.  Wij  gaan deze deskundigen  interviewen.

Deze deskundigen komen uit alle delen van de samenleving. Mensen uit de medische wereld, de sociale wereld, de rechtswereld, de economische wereld (voorbeeld: banken), maar ook ondernemers uit de horeca- en evenementenbranche hebben zich bereid verklaard om mee te werken.


Waarom een onderzoek?

Op 15 maart 2020 heeft het kabinet aan de burgers van Nederland een scala aan regels opgelegd die de vrijheid van de burgers in verregaande mate beperken. Sinds die dag geldt in Nederland het nieuwe normaal: Vrijheden van burgers en ondernemingen worden in verregaande mate ingeperkt.

Aanvankelijk was er geen kritiek op deze maatregelen. Immers, de WHO had op 11 maart 2020 uitgesproken dat er sprake was van een wereldwijde coronapandemie en de Nederlandse bevolking ging er van uit dat deze maatregelen van (zeer) tijdelijke aard zouden zijn en werden opgelegd om levens, met name die van de zwakkeren, te redden.

Daarbij was er veel onbekend over ‘het’ coronavirus dat wel eens aan miljoenen mensen het leven kon kosten. Vragen als “Waarom worden deze maatregelen eigenlijk doorgevoerd” en “Zijn de maatregelen wel proportioneel” waren niet aan de orde.

Nu de maatregelen een meer en meer permanent karakter blijken te krijgen ontstaat er kritiek. Artsen beginnen vraagtekens te zetten bij de ernst van het virus en te wijzen op de schade die de maatregelen aan de gezondheid met zich brengen. Wetenschappers uiten kritiek op de gebruikte (reken)modellen en testen.

Raad van State, de rechtspraak en advocaten wijzen erop dat er géén legitieme basis bestaat voor de getroffen maatregelen middels noodverordeningen en wijzen ten aanzien van de nieuwe spoedwet op het (totale) gebrek aan democratische controle.

Tegelijkertijd blijft de regering, middels persconferenties wijzen op de ernst van het virus, waardoor  in de maatschappij een tweeledige angst is ontstaan: Ten eerste voor het coronavirus zelf, ten tweede voor de consequenties bij het niet naleven van de maatregelen.

De regering legitimeert de getroffen maatregelen uitsluitend op basis van adviezen van het RIVM en het OMT en is daarbij niet transparant. De werkwijze, adviezen en/of de kritiek van artsen, deskundigen en wetenschappers buiten het RIVM en OMT worden door de regering niet geaccepteerd en/of volledig genegeerd. Mensen die waarschuwen voor een (te grote) invloed van de (farmaceutische) industrie op het beleid worden weggezet als complotdenkers.

Voorgaande brengt met zich dat er in Nederland een situatie is ontstaan waarin op stelselmatige mate wijze zonder deugdelijke legitimatie en zonder deugdelijke democratische controle in grote mate grondrechten worden geschonden waarbij geen ruimte is voor een inhoudelijk debat dan wel kritiek.

De commissie wil middels het horen van deskundigen, het openbaar maken en verslaglegging van deze verhoren en het opstellen van een onderzoeksrapport naar aanleiding van de verhoren, voor de Nederlandse bevolking inzichtelijk maken in hoeverre de genomen maatregelen daadwerkelijk worden getroffen in verband met (indamming van) het virus en in hoeverre de getroffen maatregelen proportioneel zijn.

Meer informatie op de website: https://www.bpoc2020.nl