Voor Oliver - voor herinneringen en een afscheid

Nog voor zijn eerste zijn eerste verjaardag was Oliver al niet fit. Na meerdere huisartsbezoeken verandert op 8 augustus 2023 het leven van zijn gezin voorgoed: Oliver heeft kanker. Diezelfde avond wordt hij opgenomen in het Prinses Máxima Centrum.

De diagnose: Stadium 4 hoog risico Neuroblastoom (een tumor van 6x6x8 cm) en uitzaaiingen op zijn lever en in het beenmerg.

Wie zijn zij?

Een jong gezin (woonachtig in Leusden) vol liefde en veerkracht:

Een gezin dat de afgelopen twee jaar al onmenselijk veel te verduren kreeg.

Anderhalf jaar vechten

Na de diagnose volgen maanden vol ziekenhuisbezoeken, slapeloze nachten, chemo’s, bestralingen en immunotherapie. Ondertussen proberen Astrid en Sander ook voor Ella te zorgen, het huishouden draaiende te houden en overeind te blijven. Helaas is in deze periode Astrid haar baan ook nog verloren vanwege de langdurige, intensieve zorg voor Oliver.

December 2024: er is weer hoop. Opluchting. De bel klinkt in het Prinses Máxima Centrum: Oliver is schoon. Het gezin viert het leven en reist naar Curaçao – de plek waar Astrid en Sander elkaar ooit ontmoetten – en naar Panama. Tijd voor adem. Tijd voor herinneringen. Tijd voor elkaar.

Maar dan gaat het mis

6 juni 2025: Precies 6 maanden later, een controle. Ze hopen op geruststelling. Maar het nieuws is verpletterend: de kanker is terug. Opnieuw een neuroblastoom, opnieuw uitzaaiingen. Dit keer is het niet meer te genezen.

De behandelingen die volgen zijn gericht op comfort. Op zoveel mogelijk kwaliteit van leven.

Waarom deze actie?

1. Een waardig afscheid

Oliver werd ziek rond zijn eerste verjaardag. Er is geen uitvaartverzekering. Het minste wat we kunnen doen, is ervoor zorgen dat Astrid en Sander straks geen zorgen hebben over deze financiële last. Want ze vieren het leven en zo moet het afscheid straks ook worden. Een mooie herinnering voor jong en oud!

2. Herinneringen maken, nu het nog kan

Niemand weet hoe lang ze nog samen hebben. Misschien maanden, misschien - heel voorzichtig - een jaar. Elke dag telt. Of het nu gaat om een korte vakantie, een dagje uit of gewoon ijsjes eten in de zon.

3. Hulp voor lichaam en hoofd

Goede therapie is geen luxe, maar noodzaak. Voor Ella (5) die al zoveel meemaakt. Voor Astrid en Sander, die straks niet alleen een kind verliezen, maar ook twee kinderen moeten blijven opvoeden. We willen dat ze hulp kunnen inschakelen - op hún moment, op hún manier.

4. Een beetje lucht voor Astrid en Sander

Als er geld overblijft, hopen we dat Astrid en Sander iets voor zichzelf kunnen doen. Iets wat niét over kanker gaat. Een weekendje weg. Een etentje. Een ademtocht. Want niemand zou zó lang zóveel moeten dragen, zonder ook momenten van rust, lichtheid of troost.

5. En als er dan nog iets overblijft…

Dan gaat dat volledig naar Villa Joep en het Prinses Máxima Centrum Fonds. Voor onderzoek, hoop en hulp aan andere kinderen met neuroblastoom.

Doneer wat je kunt missen

Elke bijdrage helpt. Groot of klein. En als je niets kunt missen, wil je dan deze actie delen?

Zodat zoveel mogelijk mensen horen over Oliver.

Dank je wel.

_____________________________________

Over mij

Ik ben Linda, de beste vriendin van Astrid – dat mag ik met een gerust hart zeggen.

We delen alles: verdriet, blijdschap, chaos, eerlijkheid en af en toe een goed glas wijn (tenzij er een baby op komst is natuurlijk). We begrijpen elkaar met een half woord. Het is zo’n vriendschap waar je niet over nadenkt. Ze ís er gewoon. Stevig, vertrouwd en onverwoestbaar.

Als onze gezinnen samen aan tafel zitten, is het altijd een gezellige chaos. De één smeert de broodjes, de ander voorkomt ruzies door tactisch bestek te ruilen, en Sander maakt grappen. We noemen het onze zelfgekozen disfunctionele familie. Chaotisch, maar precies goed.

Nu zijn die momenten bitterzoet. Want genieten staat nu pijnlijk dicht bij verdriet.

Ik voel me machteloos. Want Oliver wordt niet meer beter.

Wat ik wél kan doen, is deze actie starten. Zodat geld niet óók nog een zorg hoeft te zijn. Zodat Astrid en Sander zich kunnen richten op wat er écht toe doet: op Oliver. Op Ella. Op hun kindje dat in november komt. Op het maken van herinneringen die blijven.

Dank je wel dat je dit leest.

En als je iets kunt missen, of dit wilt delen: dank je nog meer.