Vervoer, met autisme kindje, gestolen bakfiets

Hallo allemaal,

Voor de mensen die mij niet kennen, ik ben een alleenstaande mama met 2 super lieve kinderen.

Een van mijn kindjes heeft autisme, en dat is soms pittig, maar met veel liefde en geduld en gelukkig hulp vam familie kom je heel erg ver.

Mijn dochtertje is inmiddels bijna 8 jaar, en kan helaas niet zelfstandig fietsen.

Ik ben destijds begonnen met sparen voor een elektrische bakfiets, toen ik doorkreeg dat zij vooopig en misschien wel nooit zelfstandig zou kunnen fietsen.

En aangezien zij te groot en zwaar ging worden voor een fietskar.

Zelf heb ik geen rijbewijs, en heb zelf lichte beperkingen aan mijn lichaam waardoor fietsen met een 8 jarige achterop te zwaar is. Aangezien zij ook onvoorspelbaar kan zijn,is los achter op de fiets zitten geen optie.

Daarom was mijn oplossing destijds:sparen voor een bakfiets zodat ik haar daarmee naar school kan brengen en halen, en als we eens ergens heen willen wij altijd zelfstandig kunnen zijn.

Vol trots hadden we eindelijk de bakfiets bij elkaar, fietskar kon weg en zij zat eindelijk weer rustig en ontspannen op de fiets. Genoot van alle ritjes overal naar toe, en mama des te meer, wat is het fijn je kind gelukkig te zien.

Echter was dit van korte duur, de bakfiets is gestolen uit een gesloten berging.

Aangifte gedaan, contact met verzekering. Van kastje naar de muur gestuurd worden. Verzekering wijst naar beheer van de flat, deze wijst naar de inboedel, deze verwijst weer door want zitten weer ogen en haken aan als fiets in openbare gesloten berging staat ect ect.

Inmiddels heb ik daar de hoop in opgegeven, scholen beginnen over een tijdje weer en heb geen vervoer voor mijn dochter.

Gemeente heeft ooit ouder en kind fiets geleend, maar komen we nu niet meer voor in aanmerking.

De kracht en fut is bij mij helemaal op.

Ik ben een volwassen dame die alles liefste zelf regelt en oplost.

Maar nu? Nu weet ik het niet meer..

Dochter verdrietig en snapt het allemaal niet.

De vakantie die we zouden boeken afgezegd en weer bij spaarpotje gedaan voor een nieuwe fiets, niet leuk voor de kinderen, dat weet ik, mijn hart brak ervan om ze zo te moeten teleurstellen. Maar een vervoermiddel is harder nodig..

Maar tegen tijd dat ik dit nogmaals gespaard heb, ben ik weer 2 jaar bezig, en in tussentijd zit ik met handen in mijn haren.

Elke dag ruim 37 min naar school lopen door weer en wind met mijn dochter en haar weer lopend ophalen is geen optie. Dit gaat zij niet trekken. En deze mama op den duur ook niet, lichamelijk en fysiek niet. Elke dag een strijd aangaan om dan naar school te gaan, een boze bui waar ze 2 uur in kan blijven hangen, dat gaat heel veel energie voor beide kosten.

Daarom met angst toch deze actie opgestart op aanraden van mij vriendin die hier mij mee helpt.

in de hoop dat er mensen zijn die mij en vooral mijn dochter zouden willen helpen.

Heel veel dank om in iedergeval dit bericht te lezen, en misschien zelfs een bijdrage te leveren.

Liefs johanna