Help de vergeten kinderen van Oekraïne

“De vergeten kinderen van Oekraïne”

Voor degenen die me nog niet kennen; ik ben Arold Dingemans, geboren en getogen in Huissen nabij Arnhem. Ik heb een geweldige jeugd gehad met lieve ouders en 2 leuke broers:. Mijn ouders hebben hun best gedaan om ons op onze toekomst voor te bereiden. Geen makkelijke klus want ik was niet bepaald een makkelijke puber;) Maar ondertussen ben ik al 17 jaar eigenaar van Sauna SteamWorks en het is als de liefde tussen een ouder en kind: ik wil dat mijn zaak groeit en zelfstandig verder kan. Ooit zonder mij. De vrijheid die ik als ondernemer heb, biedt me alle kansen om daaraan te werken.

Maar over vrijheid gesproken. Dat is exact de reden waarom ik me tot jou richt. Zelf heb ik het syndroom van Usher. Dat betekent dat ik blind en doof tegelijk word. Niet schrikken nu! Ik heb er geen problemen mee. Ik heb het geaccepteerd en leef mijn leven nu ten volle. Ook al merk ik dat ik elk jaar meer en meer van mijn vrijheid inlever. Juist omdat vrijheid in mijn leven zo’n belangrijke rol speelt, of vooral het gemis ervan, vind ik dat ik anderen helpen moet als ik die kans heb. Daarom wil ik je vragen om het volgende stukje aandachtig te lezen:

Ik wil het met je hebben over de wezen van Oekraïne. Elk kind verdient liefhebbende ouders, een fijne jeugd die hem of haar naar een stabiele toekomst brengt. Kinderen hebben geen schuld aan wat de volwassenen in de wereld beslissen maar zijn vaak wel het slachtoffer van de rekening. Wij kunnen ons niet voorstellen hoe het is om je ouders kwijt te raken door een oorlog die begonnen is om niets. Wij kennen het verdriet niet dat een kind in een weeshuis voelt zonder zijn ouders in de buurt. De veiligheid en stabiliteit die je voelt als je vader of moeder in de buurt is, is hen ontnomen. Sommige kinderen zijn door hun ouders verstoten omdat ze het simpelweg niet meer op konden brengen om voor hun kind te zorgen. Andere kinderen worstelen met een trauma vanwege de oorlog en de dood van hun ouders. Er is zelfs het verhaal van een weeskind dat gevonden werd in een vuilnisbak..

Zoals ik in het verleden vaker heb gezegd: “Ik kan niet de hele wereld veranderen maar wel een paar mensen mijn hulp aanbieden”. Daarom heb ik 2 weeshuizen in en rond Kiev geadopteerd. Één weeshuis is voor jongens met een beperking zoals het Down syndroom. Deze jongens hebben de minste kansen om in een ander (warm) gezin opgenomen te worden. Zeker nu. Het andere weeshuis is voor meisjes. Mijn wens is om voor langere tijd iets voor deze kinderen te kunnen betekenen. Maar dat is nu niet aan de orde. Nu wil ik vooral beginnen met praktische hulp te bieden. Op een Nederlandse manier: op de locatie zelf kijken wat er nodig is en dat ter plekke inkopen. Daarmee help ik niet alleen de kinderen maar óók de lokale middenstand die vanwege de oorlog het ook heel zwaar heeft.

Om hulp vragen is iets wat ik moeilijk vind. Het liefste doe ik alles alleen en dan zonder het aan de grote klok te hangen. Maar ik wéét dat als ik dit keer wel om hulp vraag, ik daarmee de kinderen het beste weet te helpen. Daarom vraag ik u het volgende; ik snap dat jij het ook zwaar hebt. De inflatie en energie kost ons allemaal veel geld. Daarnaast komt mijn timing echt slecht uit nadat we allemaal aan Turkije en Syrië gedoneerd hebben. Echt ik snap het. Maar als je heel misschien nog een klein bedrag kunt missen, al was het maar €5 dan denk ik dat ik daarmee een kind weer blij maken kan. Dat kind weer een gevoel van warmte en geborgenheid weet te geven maar vooral dat dit kind mag hopen op een toekomst. Een toekomst waarin hij of zij weet dat er altijd iemand kan zijn die zijn arm om je heen slaat. Een toekomst die ze weliswaar zonder hun ouders moeten starten maar dan wel met het besef dat de wereld ook zijn mooie kanten heeft en dat zij daar ook recht op hebben.

Wil je alsjeblieft dit met me samen doen? Als je dit filmpje ziet dan ben ik net op de trein naar Kiev gestapt. Met kloppend hart van de zenuwen vermoedelijk. Niet wetende of ik dit alleen ga doen of met veel mensen samen. Maar ik hoop op het laatste. ❤️❤️

PS Heb je het zelf heel moeilijk nu door alles wat er in de wereld gebeurt? Dan moet mijn verzoek je niet tot last zijn. Misschien wil je dan dit bericht en de bijbehorende link met je vrienden delen. Zo doen we het dan toch nog met elkaar!