Support Emil's Education in Copenhagen

Hi, I am Emil

A once chaotic kid with endless energy and a heartfelt dislike for schoolwork, now on his way to a master’s degree in Computer Science at the University of Copenhagen, a school one can dream of. Middle school was when my love for math and STEM first became evident. However, passion and inclination alone could not have secured me a spot in the prestigious school that I was admitted to. My journey has been shaped by unforeseen twists, bringing me to this moment and I’d love to share my story with you. Though I’ve worked hard to cover part of my tuition and living costs, I still need your support to take the next step.

Getting admitted to Physmath High school, I would say, was one of the biggest turning points in my life. A kid once perceived as talented at the local school was thrown into an environment of other locally talented kids who were equally if not more gifted. Although I was at the bottom of my class, within a semester, I clawed my way back to the top. Being at the top, however, became less of a challenge, so I sought a greater test of my abilities, which landed me in the school Math Olympic club. There I was going to compete not only with my peers but also with my seniors with more experience. This rigorous training and competitive environment strengthened my mathematical foundation, ultimately helping me earn national math olympiad certificates year after year, as well as gain admission to a top university in China.

As a fourth-year student at Shanghai Jiao Tong University—a globally top-ranked institution—I have specialized in Computer Science while making a name for myself in mathematics. Recognizing my strengths, the university invited me to tutor my juniors in Calculus and Statistics before their final exams. As you can see, my constant immersion in math throughout high school left a lasting mark, pushing aside any budding passion for pure computer science. As a result, I discovered my passion for learning theory and machine learning. Setting my eyes on it as my main track in university, only to face rejection. It left me disheartened for a while, but rather than let it define me, I chose to carve my own path. With no formal track to follow, I taught myself machine learning alongside my university studies, determined to master it on my own terms.

My journey into AI-driven healthcare deepened with two pivotal projects. My first breakthrough came during an internship at a biotech company, where I developed a virtual staining model to enhance disease diagnosis. It was an eye-opening experience that revealed AI’s transformative power in medicine to me. Fueled by this realization, I started my graduation project, collaborating with Queen’s College Belfast to create a real-time workout guide. This model not only assesses exercise execution but also provides corrective feedback, holding immense potential in rehabilitation applications. These experiences solidified my passion for AI in healthcare, proving its ability to reshape lives.

Working in the biotech industry and research laboratories at the intersection of AI and healthcare, I have acquired the knowledge and experience to contribute to the future of Armenia. While Armenia’s medical infrastructure is commendable in certain regards, it remains significantly behind in integrating cutting-edge technologies that are rapidly transforming healthcare systems worldwide.

In developed countries, artificial intelligence is already revolutionizing diagnostics, treatment personalization, and patient monitoring. Armenia, however, is at risk of being left behind, particularly in the domains of rehabilitation science and physiological monitoring. These are areas where the human body, vulnerable and healing, requires not only care but precision, insight, and continuous, intelligent adaptation.

Much attention has been rightfully directed toward AI in defense (drone technology). But healthcare, especially post-treatment rehabilitation and real-time physiological tracking, is no less vital to the resilience and well-being of our nation. These are necessities in a country that deserves better access to modern medical technologies.

This is where AI, and a new generation of data scientists and medical researchers, must step in. Utilizing intelligent systems and data-driven innovation, rehabilitation can be made more efficient, patient-centric, and measurable.

I see it as both a responsibility and a calling to bridge this technological gap, and to help lead Armenia into a new era of healthcare. To make this come true I need your help to pursue my master’s degree in Denmark, which, for lack of a better word, is expensive. The overall spending for the two years of living and studying there constitutes a big ＄56K. Through my family’s support and years of hustling, I’ve managed to save up for the living cost which is $20K—but I can’t do this alone. I need your help to take this crucial step toward my dream, as I still need to pay ＄36K for tuition. Every contribution, big or small, brings me closer to this once-in-a-lifetime opportunity. Even if you can't donate, sharing my story could make all the difference.

Your support isn’t just helping one student—it’s fueling a future where AI transforms lives in medicine and beyond. Thank you for believing in me.

*** Semester tuition fee - ＄9000

*** Overall tuition - $ 36000

Below is the attached pre-admission notice. You can read about the total expenses in the attached images, as well as by following the link.

With gratitude, Emil

Привет, меня зовут Эмиль.

Когда-то я был хаотичным ребёнком с безграничной энергией и искренним отвращением к школьной учёбе. А сегодня — на пути к степени магистра в области компьютерных наук в Копенгагенском университете, одном из тех вузов, о которых можно только мечтать. Ещё в средней школе проявилась моя любовь к математике и техническим наукам. Но одной лишь страсти и склонности было недостаточно, чтобы поступить в престижное учебное заведение, в которое я в итоге попал. Мой путь был полон неожиданных поворотов, и я хотел бы поделиться своей историей. Хотя мне удалось покрыть часть стоимости обучения и проживания, для следующего шага мне всё ещё нужна ваша поддержка.

Поступление в школу Физмат стало, пожалуй, одним из самых решающих моментов моей жизни. Ребёнок, которого в местной школе считали одарённым, оказался в кругу таких же талантливых ребят, многие из которых были даже сильнее. Я оказался в числе худших по успеваемости, но уже через семестр мне удалось вернуть себе позицию среди лучших. Однако со временем быть первым стало менее захватывающим, и я начал искать более серьёзный вызов. Так я попал в школьный математический клуб олимпийцев, где соревновался не только с ровесниками, но и со старшеклассниками с большим опытом. Эта напряжённая подготовка и конкурентная атмосфера заложили прочный фундамент в математике, что впоследствии помогло мне ежегодно получать национальные дипломы по математике и поступить в один из ведущих университетов Китая.

Сейчас я учусь на четвёртом курсе Шанхайского транспортного университета — вуза мирового уровня — и специализируюсь в области компьютерных наук, параллельно завоевав репутацию сильного математика. Университет, оценив мои успехи, пригласил меня быть наставником для младшекурсников по математическому анализу и статистике перед экзаменами. Как видно, моя постоянная вовлечённость в математику в старших классах оставила глубокий след и временно отодвинула на задний план интерес к самой информатике. Именно так я и пришёл к своей страсти — теории обучения и машинному обучению. Я выбрал эту область в качестве основной в университете, но… получил отказ. Это стало болезненным ударом, но вместо того чтобы сдаться, я решил идти своим путём. Без официальной поддержки или программы, я начал изучать машинное обучение самостоятельно, параллельно с учёбой в университете — твёрдо решив овладеть этой областью на своих условиях.

Мой путь в области применения ИИ в здравоохранении стал глубже благодаря двум ключевым проектам. Первый прорыв произошёл во время стажировки в биотехнологической компании, где я разработал модель виртуального окрашивания, способную повысить точность диагностики заболеваний. Этот опыт открыл мне глаза на огромный потенциал ИИ в медицине. Вдохновлённый этим, я начал свой дипломный проект в сотрудничестве с Королевским университетом Белфаста: я разрабатывал систему, оценивающую выполнение упражнений в реальном времени и дающую обратную связь для коррекции движений. Эта модель имеет колоссальный потенциал для использования не только в образовании, но и в реабилитационной медицине. Эти проекты окончательно утвердили мою страсть к ИИ в здравоохранении, доказав мне, что он способен менять жизни.

Работая в биотехнологической индустрии и научных лабораториях на стыке ИИ и медицины, я получил знания и опыт, которые хочу применить для будущего Армении. Хотя армянская медицинская инфраструктура в чём-то достойна похвалы, она всё ещё сильно отстаёт в области внедрения передовых технологий, которые уже сегодня трансформируют здравоохранение во всём мире.

В развитых странах ИИ уже меняет диагностику, персонализирует лечение и обеспечивает мониторинг пациентов. Армения же рискует остаться позади, особенно в таких критически важных направлениях, как реабилитационная медицина и физиологический мониторинг. Это те области, где тело человека — уязвимое и восстанавливающееся — нуждается не только в заботе, но и в точности, глубоком понимании и непрерывной интеллектуальной поддержке.

Сегодня в Армении много внимания уделяется ИИ в обороне (дроны и технологии). Но здравоохранение — особенно реабилитация и отслеживание состояния в реальном времени — не менее важно для устойчивости и здоровья нашей нации. Это не роскошь, а необходимость для страны, которая заслуживает современного и доступного здравоохранения.

Именно здесь должен вступить в игру ИИ и новое поколение специалистов по данным и медицинских исследователей. С помощью интеллектуальных систем и инноваций, основанных на данных, реабилитация может стать эффективной, ориентированной на пациента и измеримой.

Я воспринимаю это как одновременно ответственность и призвание — преодолеть этот технологический разрыв и помочь привести Армению в новую эру здравоохранения.

Чтобы это стало реальностью, мне нужна ваша помощь для продолжения моего обучения в магистратуре в Дании — что, за неимением лучшего слова, довольно дорого. Общая сумма, необходимая для проживания и обучения в течение двух лет, составляет $56,000. Благодаря поддержке моей семьи и годам настойчивой работы, мне удалось накопить $20,000 — сумму, которая покроет расходы на проживание. Но я не справлюсь с этим в одиночку. Мне нужна ваша помощь, чтобы сделать этот решающий шаг навстречу своей мечте, ведь мне всё ещё необходимо оплатить $36,000 за обучение. Каждый вклад — большой или маленький — приближает меня к этой уникальной возможности, которая даётся раз в жизни. Даже если вы не можете помочь финансово, поделитесь моей историей — это тоже может изменить всё.

Ваша помощь — это не просто поддержка одного студента. Это вклад в будущее Армении, где ИИ меняет жизни, медицину и целые страны. Спасибо, что верите в меня.

*** Семестровая плата за обучение — $9000

*** Общая стоимость обучения — $36000

Ниже прикреплено письмо о предварительном зачислении. С информацией об общих расходах вы можете ознакомиться на прикреплённых изображениях, а также перейдя по ссылке.

С благодарностью, Эмиль

Բարեւ, ես Էմիլն եմ։

Անսահման էներգիայով և դպրոցական առաջադրանքների հանդեպ խորը հակակրանքով մի տղա էի։ Հիմա, ուղիս վերցրել եմ՝ դեպի մագիստրոսի աստիճան համակարգչային գիտություններում Կոպենհագենի համալսարանում՝ այնպիսի ուսումնական հաստատություն, որի մասին կարելի է միայն երազել։ Հինգից վեցերրորդ դասարաաններում ինձ համար բացահայտեցի սերս մաթեմատիկայի եւ բնական գիտությունների նկատմամբ։ Սակայն միայն ցանկություն ունենալը բավարար չէր՝ ընդունվելու այն հեղինակավոր համալսարանը, որի մասին նշեցի քիչ առաջ։ Ճանապարհս լի է եղել անսպասելի շրջադարձերով, որոնց արդյունքում հայտվել եմ այս կետում, ուստի կցանկանայի կիսվել իմ պատմությամբ։ Թեև շատ եմ աշխատել ուսման և կացության ծախսերի որոշ մասը հոգալու համար, ներկայիս դրությամբ դեռևս ունեմ ձեր օգնության կարիքը։

Ֆիզմաթ դպրոցում սովորելը՝ կարելի է ասել, իմ համար եղել է ամենակարեւոր շրջադարձային պահերից մեկը։ Տեղական դպրոցում տաղանդավոր համարվող մի աշակերտ հանկարծ հայտնվեց մի միջավայրում, որտեղ բոլորն էլ՝ իր նման, որոշների նաև ավելի տաղանդավոր էին։ Սկզբում դասարանում ամենավատ առաջադիմություն ունեցողներից էի, բայց ընդամենը մեկ կիսամյակի ընթացքում վերադարձա լավագույնների շարքը։ Դասարանում առաջտար լինելու հետ աստիճանաբար քչացան մարտահրավերները, որն էլ ինձ ուղղորեց դեպի մաթեմատիկայի օլիմպիական խմբակ։ Այստեղ մրցելու էի ոչ միայն իմ հասակակիցների, այլեւ ավելի փորձառու ավագ դասարանցիների հետ։ Հենց այդ մրցակցային միջավայրն էլ ինձ տվեց մաթեմատիկական ամուր հիմք, որն ինձ թույլ տվեց տարիներ շարունակ շահել հանրապետական օլիմպիադայի գովասանագրեր և կարգեր, նաև ընդունվել Չինաստանի լավագույն համալսարաններից մեկը։

Ներկայիս պահին սովորում եմ Շանհայի Ծիաոթոն համալսարանի չորրորդ կուրսում՝ մասնագիտանալով համակարգչային գիտություններում, սակայն համալսարանում աչքի եմ ընկել ունակություններովս մաթեմատիկայի ոլորտում։ Ձեռքբերումներս և ցացաբերած առաջադիմությունս նկատելով՝ համալսարանը հրավիրեց ինձ որպես մենթոր, օգնելու կրտսեր ուսանողներին մաթեմատիկական անալիզի եւ ստատիստիկայի եզրափակիչ քննություններին պատրաստվելու։ Ինչպես տեսնում եք՝ դպրոցական տարիների մաթեմատիկայի ոլորտում շարունակական ներգրավվածությունը խոր հետք թողեց՝ խանգարելով ամբողջական ներգրավվածությունս մաքուր ինֆորմատիկայում։ Այսպես ես բացահայտեցի իմ սերը ուսուցման տեսության եւ մեքենայական ուսուցման նկատմամբ։ Դրանից ոչ շատ ուշ, նպատակ դրեցի համալսարանում մասնագիտանալ այդ ուղղությամբ, սակայն բախվեցի մերժման։ Որոշ ժամանակ թևաթափ եղած չէի կողմնորոշվում ինչ անել։ Ինձ համար պաշտոնական ուղի չլինելով՝ ի վերջո որոշեցի ինքս սովորել մեքենայական ուսուցում՝ համալսարանի կողմից հանձնարարություններին զուգահեռ։

Իմ ուղին՝ ԱԲ կիրառմամբ առողջապահության մեջ, խորացավ երկու կարեւոր նախագծերի շնորհիվ։ Առաջին մեծ փորձս եղավ կենսատեխնոլոգիական ընկերությունում անցկացրած պրակտիկայի ընթացքում, որտեղ մշակեցի վիրտուալ ներկման մոդել՝ բջիջների միկրոսկոպիկ պատկերների վրա՝ հիվանդությունների ախտորոշումն առավել արդյունավետ դարձնելու համար։ Առաջին պրոեկտիս արդյունքներից ոգեշնչված՝ սկսեցի իմ ավարտական նախագիծը՝ համագործակցելով Բելֆասթի Քուինս քոլեջի հետ։ Նպատակը էր ստեղծել իրական ժամանակում աշխատող մարզման հսկման համակարգ, որն իրականացնում էր վարժության վերլուծություն եւ առաջարկում ուղղումներ։ Այս մոդելը կարելի է կիրառել ոչ միայն կրթական և ինքնազրգացման ոլորտներում (մարզասրահներում, ֆիզկուլտուրայի դասերի ընթացքում), այլև հսկայական պոտենցիալ ունի վերականգնողական բժշկության մեջ (տվյալների և դրանց մշակման մեթոդների փոփոխության դեպքում)։ Կատարածս պրոեկտները ամրապնդեցին սերս ԱԲ-ի առողջապահական կիրառման նկատմամբ՝ ապացուցելով դրա բազմաթիվ կյանքեր փոխելու կարողությունը։

Աշխատելով կենսատեխնոլոգիական ոլորտում եւ հետազոտական լաբորատորիաներում, որտեղ ԱԲ-ն կիրառվում է բժշկության և առողջապահության ոլորտներում, ես ձեռք բերեցի գիտելիքներ և փորձ, որոնք ապագայում կուզենամ կիրառել Հայաստանում։ Չնայած որոշ ոլորտներում Հայաստանի բժշկական համակարգը մրցունակ է, այն զգալիորեն հետ է մնում՝ նորագույն տեխնոլոգիաների ինտեգրման հարցում, որոնք այսօր էականորեն փոխում են առողջապահական համակարգերը աշխարհում։

Զարգացած երկրներում ԱԲ-ն արդեն հեղափոխում է ախտորոշումը, բուժման անհատականացումը եւ հիվանդի մշտադիտարկումը։ Իսկ Հայաստանը կանգնած է հետ մնալու եզրին՝ հատկապես վերականգնողական եւ ֆիզիոլոգիական վերահսկման ոլորտներում։ Վերականգնվելու ընթացքում մարդու մարմինը պահանջում է ոչ միայն խնամք, այլեւ խնամքի ճշգրտություն, ընկալում եւ անընդհատ ադապտացիա։

Հայաստանում, արդարացված կերպով, մեծ ուշադրություն է հատկացվում պաշտպանական տեխնոլոգիաներին՝ օրինակ՝ դրոններին։ Բայց առողջապահությունը՝ մասնավորապես՝ բուժումից հետո վերականգնումը եւ իրական ժամանակում բուժառուի մարմնի վերահսկողությունը, ոչ պակաս կարեւոր են երկրի դիմացկունության եւ բարեկեցության համար։ Սրանք անհրաժեշտություն են մի երկրի համար, որը արժանի է ժամանակակից բժշկական տեխնոլոգիաներին հասանելիություն ունենալու։

Ահա այստեղ է, որ ԱԲ-ն եւ տվյալագիտության ու բժշկական հետազոտողների նոր սերունդը պետք է ներգրավվի։ ԱԲ-ի և տվյալահեն տեխնոլոգիաների միջոցով վերականգնողական ծառայությունները և հիվանդների վերահսկողությունը կարող են դառնալ առավել արդյունավետ, մարդակենտրոն և չափելի։

Այս գործին նվիրվելը ես համարում եմ ոչ միայն պարտականություն, այլ նաև առաքելություն՝ լրացնելու այս տեխնոլոգիական բացը եւ Հայաստանը կատարել առողջապահական հեղաշջում։ Այս նպատակը իրականացնելու համար, ձեր օգնության կարիքն ունեմ՝ մագիստրոսական կրթություն ստանալու Դանիայում, որը բավականին թանկ արժե։ Երկու տարվա ուսուցման ընդհանուր ծախսերը կազմում են $56,000։ Ընտանիքիս աջակցությամբ և տարիների քրտնաջան աշխատանքով ինձ հաջողվել է հավաքել $20,000, որը մոտավորապես կազմում է երկու տարվա ապրուստի գումարը, բայց դա բավարար չէ, քանի որ դեռ պետք է վճարել ուսման վարձը որը կազմում է $36000։

Հենց այս հարցով դիմում եմ ձեզ՝ ինձ օգնելու այս ճակատագրական քայլն իրականացնել։ Ամեն ներդրում՝ լինի այն փոքր թե մեծ, ինձ մոտեցնում է այս անկրկնելի հնարավորությանը։ Եվ եթե նույնիսկ չեք կարող օգնել ֆինանսապես, իմ պատմությունը տարածելը նույնպես հսկայական աջակցություն է։

Ձեր աջակցությունը ոչ միայն աջակցություն է մեկ ուսանողի, այլև ներդրում Հայաստանի ապագա բժշկության և առողջապահության մեջ։ Քանի որ, ստացածք գիտելիքներն ու փորձը կունենան մեծ պոտենցիալ վերափոխելու Հայաստանի առողջապահական համակարգը։

Համալսարանում մեկ կիսամյակի ուսման վարձը ՝ $9000

Աբողջ ծրագրի ուսման վարձը ՝ $36000

Ստորև կցված է նախնական ընդունելության ծանուցումը։ Ընդհանուր ծախսերի մասին կարող էք կարդալ կցված նկարներում, ինչպես նաև անցնելով հղումով։

Անկեղծ երախտագիտությամբ,

Էմիլ

Information about tution fees and living costs