Steun Ayra

Hoi iedereen,

Mijn naam is Kimberly. Ik ben de trotse eigenaar van een prachtige husky genaamd Arya. Onze mooie Arya is nog geen zes jaar oud, maar heeft helaas al heel wat meegemaakt.

Alles begon begin maart. Arya had bloed in haar urine, verloor haar eetlust en had daarnaast last van hevige jeuk. De dag na het opmerken van de eerste symptomen ging ik meteen naar onze dierenarts. Helaas controleerde hij enkel op huisstofmijt en werd er verder niets ondernomen.

Omdat ik me zorgen bleef maken, nam ik binnen de week contact op met een andere dierenarts. Daar werd opnieuw enkel de jeuk behandeld: Arya kreeg een spuitje en er werd bloed afgenomen. Ook kreeg ik het advies om van voeding te veranderen, wat ik meteen heb gedaan. Maar haar eetlust bleef weg.

Na een lange maand wachten kreeg ik de bloedresultaten. Arya bleek allergisch te zijn aan rund, ei, zuivel en vier soorten huisstofmijt. We pasten haar voeding opnieuw aan, en gelukkig begon ze weer te eten — maar slechts voor vier dagen.

Na die vier dagen brak er een ware hel los. Ze had opnieuw bloed in haar urine, in veel grotere hoeveelheden dan voorheen. Ze begon heftig over te geven, waarbij ook bloed zichtbaar was in het braaksel. Toen ik opnieuw contact opnam met de dierenarts, kreeg ik te horen dat hij pas de volgende dag tijd had en nu niet kon langskomen.

Ik bleef zoeken naar een dierenarts die ons wél serieus nam. Na zes pogingen vond ik eindelijk iemand die ons wilde helpen. Op maandag kwam hij langs voor een controle. Dinsdagavond moest Arya mee voor een foto en echo. Daarop was slechts een klein deel van haar maag zichtbaar en haar lever bleek veel te klein.

Op woensdag kreeg ik te horen dat ik donderdag moest starten met een zware medicatiekuur: tien pillen per dag. Donderdagochtend bracht ik mijn dochter van vier naar school — ik was hooguit een kwartier weg. Toen ik thuiskwam, lag het hele huis onder het braaksel, diarree en bloed. Ik belde opnieuw de dierenarts, die me zei dat ik de medicatie moest blijven geven, en dat het “wel zou werken.” Hij zou binnen enkele dagen langskomen met speciaal voer en extra medicatie.

Vrijdag 13 juni begon Arya opnieuw langdurig over te geven, en zaterdag bleef dit aanhouden tot 15 juni. Op een bepaald moment probeerde ze me te begroeten, maar toen ze op de zetel wilde springen, begaven haar achterpoten het en kon ze niet meer rechtstaan. Die avond begonnen haar ogen te draaien in haar kassen en verloor ze haar evenwicht. Wederom belde ik de dierenarts, maar hij kon pas maandagavond komen.

Op 16 juni ging het van kwaad naar erger. Ik nam contact op met de dierenkliniek in Oudenburg en ben daar onmiddellijk naartoe gereden. Gelukkig was ik nog net op tijd. Uit hun onderzoek bleek dat Arya een veel te hoge dosis medicatie had gekregen — waar 20 mg nodig was, had ze 60 mg voorgeschreven gekregen. Bovendien had ze medicatie gekregen voor haar gewrichten, terwijl mij was verteld dat dit voor haar lever was. De dierenartsen in de kliniek bevestigden dat dit helemaal niet nodig was.

Arya krijgt nu cortisone en medicatie tegen de misselijkheid. Er moet ook nog een MRI worden uitgevoerd om een tumor uit te sluiten.

Als alleenstaande mama is dit financieel enorm zwaar. Ik heb een dochtertje van vier en een tweede kindje met harige pootjes van bijna zes. We hebben intussen besloten om onze geplande vakantie te annuleren, zodat we het geld konden gebruiken voor de dierenartskosten. Maar helaas is het budget nu op, en kan ik de verdere kosten niet meer betalen.

Arya is de rots in onze familie. Ze beschermde me tijdens mijn zwangerschap en waakt nu over mijn dochter met haar hele hart. Als ik een paniekaanval krijg, is zij degene die me tot rust brengt. We zouden er kapot van zijn als we haar zouden verliezen, enkel en alleen omdat we het financieel niet meer aankunnen.

Mocht je willen doneren, dan gaat elke euro rechtstreeks naar de MRI-scan, medische controles, medicatie en revalidatie. Indien gewenst kan alles aangetoond worden met officiële facturen.

Bedankt dat je de tijd hebt genomen om ons verhaal te lezen. En bij voorbaat al een oprechte dankjewel voor je steun.

Een warme knuffel,

Kimberly & mijn dochtertje van 4 jaar

En een dikke poot, lik en knuffel van Arya