Rolstoelauto voor Jeroen en Danielle

Mijn naam is Danielle Bolta, sinds 2020 ben ik gediagnosticeerd met het Ehlers-Danlos Syndroom, oftewel EDS.

EDS uit zich bij mij in een bindweefselafwijking dat resulteert in ontwrichting en instabiliteit van mijn gewrichten, zoals knieën, heupen, vingers, polsen en schouders.

Dit heeft zware gevolgen gehad voor mijn leven. Ik ben in een rolstoel terechtgekomen en ben mijn baan kwijtgeraakt, waardoor mijn hele wereld veranderde van onbegrensd naar vrijwel alleen maar thuis.

Maar ook voor mijn vriend Jeroen is er veel veranderd. In plaats van mijn vriend is hij voornamelijk mantelzorger geworden.

Na een donkere periode waarin wij afscheid hebben moeten nemen van ons leven zoals het was, zijn we nu zover dat we weer dingen willen ondernemen.

Ik heb een elektrische rolstoel, die erg zwaar is. En als iemand mij meeneemt in de auto, moet de stoel uit elkaar gehaald worden en in de achterbak worden getild. Voor Jeroen wordt dat te zwaar, en ook familie en vrienden hebben aangegeven dit niet meer te kunnen in verband met het gewicht van de rolstoel.

Omdat de achterbank van de auto moet worden neergeklapt om mijn elektrische rolstoel mee te kunnen nemen, is er ook geen plek voor mijn hulphond in de auto.

Aangezien mijn gewrichten zo instabiel zijn, is een autorit voor mij nagenoeg onmogelijk. Bij iedere onverwachte beweging - drempels, bochten, remmen etc. - is dat een zware belasting op mijn lichaam. Na een korte autorit moet ik al bijna een dag bijkomen, laat staan als ik een uur of langer in de auto moet zitten. Ik heb dan heel veel pijn in mijn gewrichten en drukplekken op rug en billen, en pijnstilling helpt niet meer.

Maar op het moment dat ik met een rolstoelauto vervoerd kan worden en ik in mijn eigen rolstoel kan blijven zitten, gaat dit een stuk beter. In mijn rolstoel kan ik verschillende houdingen aannemen waardoor ik minder last heb van mijn gewrichten en geen drukplekken heb.

En daar komt mijn hulpvraag in beeld. Ik wil graag mijn leven weer inhoud geven en niet alleen maar thuis moeten zitten. We zijn aan het sparen voor een auto waar ik met de rolstoel in kan rijden en mijn hulphond naast mij kan blijven zitten. Op deze manier kunnen Jeroen en ik weer dingen ondernemen en er samen op uit gaan, zodat hij weer mijn vriend kan zijn in plaats van mijn mantelzorger. Met een rolstoelauto kunnen ook mijn familie en vrienden mij eens meenemen. Ik kan bijvoorbeeld weer eens bij mijn oma op bezoek die 3 uur rijden bij ons vandaan woont en krijg ik weer een stuk vrijheid terug zodat ik mijn horizon kan verbreden.

Alleen is zo'n (2e hands) auto enorm duur en hoe hard we ook sparen, we zijn er nog lang niet. We hopen dat jullie ons kunnen helpen om het bedrag voor de aanschaf van de auto bij elkaar te krijgen door een donatie te doen.

Heel erg bedankt,

Jeroen en Danielle