Waarom

Waarom spannen we ons in voor Ali, die al meer dan 5 jaar aan meth verslaafd is? Is het zijn verhaal? Zijn het zijn ouders? Is het zijn neef die voor hem vecht? Wat raakt ons nu zo? Feit is dat wij geraakt zijn. En feit is dat er heel veel verslaafden zijn en dat er ook veel niet te redden zijn. Maar waarom geloven wij dan in Ali?

Wij nemen u mee in ons geloof en in ons rotsvaste vertrouwen dat wij samen met u het verschil kunnen maken voor Ali. En hoe Ali ambassadeur wil zijn voor heel veel jongeren die hetzelfde kunnen overkomen of al zijn overkomen. Want het stopt niet bij het afkicken van meth. Ali realiseert zich dat hij een taak heeft. Een taak die verder gaat dan er zijn voor zijn ouders. En daarom wil hij zich op 'vrijwillige basis' laten afkicken in een afkickkliniek., waarin ook aandacht is voor alle andere aspecten dan alleen zijn verslaving. En hij zal begeleiding krijgen hoe om te gaan met de verleidingen als hij afgekickt is. Want dat is zeker zo belangrijk.

Vrijwillig staat overigens bewust tussen aanhalingstekens, omdat met hem is afgesproken dat er gezorgd wordt voor een gerechtelijk bevel. Met een dergelijk bevel mag de kliniek in Ankara dwang toepassen. Hij zal behandeld worden als een gevangene, maar hij zal als een vrij man naar buiten komen. Om er te zijn voor zijn ouders en om jongeren te behoeden voor wat hem is overkomen. Ook is geregeld dat er 7*24 uur in de kliniek iemand van de familie of uit het dorp bij hem is.

Maar we beginnen met zijn verhaal. Van wie hij was en wat hij deed. En wat hem overkwam. En komen we bij het gesprek met Ali. En waarom wij in hem geloven en vol overtuiging aan deze actie begonnen zijn. Laat Ali het gezicht zijn dat iedereen van de meth kan afkomen en een waardevolle maatschappelijke bijdrage kan en gaat leveren! Met deze actie gaan we vele mensenlevens redden!

Ali

Dit verhaal gaat over Ali (33 jaar). Ali groeide op bij zijn ouders in een klein dorpje in het Oosten van Turkije (Hakkari). Hij was een normale, goede jongen, die altijd een vriendelijk woord had voor iedereen. Zijn ouders hadden en hebben het niet rijk, integendeel. Zodra Ali oud genoeg was, begon hij met werken en verdiende zijn geld in de toeristische sector in Antalya, als gids en als kelner in een goed restaurant. Met het geld onderhield hij zijn ouders. Met het weinige dat ze hadden, waren ze gelukkig. Ze hadden te eten en genoten van alle kleine en mooie dingen in het leven.

Dat leven viel in duigen met de komst van Corona. De toeristen bleven weg en Ali verloor zijn inkomsten. Zijn ouders kregen te maken met extreme armoede. Ali gaf zichzelf de schuld van dit alles. Op een fatale avond reikte een 'vriend' Ali een sigaret aan waarin hij - zonder dat Ali dat wilde of wist - de zeer verslavende synthetische drug crystal meth had gedaan. Ali raakte in korte tijd zwaar verslaafd aan deze drug. Door zijn verslaving kon hij niet meer voor zijn ouders zorgen. Het gaat sindsdien slecht met Ali en slecht met zijn ouders.

Ali zijn familie heeft al vijf jaar lang vruchteloos van alles geprobeerd om hem van zijn verslaving af te helpen. Maar dat lukt gewoon zo echt niet. Daar is professionele ondersteuning bij nodig. En dat hebben ze ook aan Ali teruggegeven. "Wij kunnen je niet helpen, jij zult het zelf moeten doen. En daarvoor zul je offers moeten brengen. Wij zijn er weer voor je als je afgekickt bent." Een schijnbare harde boodschap. Maar deze is bij Ali wel aangekomen. En Ali heeft om hulp gevraagd en gezegd dat hij tot alles bereid is.

De ouders van Ali

Wij hebben de ouders van Ali gesproken. En zij zijn heel reëel. Met alle ervaringen van de afgelopen jaren hebben ze veel pijn geleden. Natuurlijk willen ze dat hun zoon geholpen wordt. Daar ben je ouders voor, zeggen ze ook steevast. Maar het gaat alleen werken als hij er zelf voor kiest. En kiest voor een methode die heel hard zal zijnen waardoor hij eerst alleen nog maar meer pijn zal voelen.

En de ouders helpen ook. Zij hebben alle familieleden en dorpelingen gevraagd of ze voor 7*24 uurs aanwezigheid bij Ali in de kliniek willen zorgen. En omdat de mensen Ali nog herinneren als die goede man die er altijd voor zijn ouders was en altijd vriendelijk was voor iedereen, doe ze het. En wij hebben toegezegd dat we de benzine betalen van het dorp naar Ankara (en terug natuurlijk).

De kliniek

Na veel zoekwerk zijn wij uitgekomen bij het Özel Boylam ziekenhuis in Ankara. Dit ziekenhuis staat zeer goed bekend en is zeer succesvol bij het mensen van hun verslaving af helpen. Dat heeft een aantal redenen. De eerste is dat zij niet alleen zorgen voor het fysiek afkicken van de verslaving, maar ook alle neveneffecten van een verslaving in hun behandeling meenemen. En waar ze ook veel aandacht voor hebben, is hoe Ali, als hij eenmaal is afgekickt, sterk genoeg wordt en is om aan alle verleidingen het hoofd te bieden. Want afkicken lukt de meesten nog wel, maar daarna niet meer toegeven aan de verleiding van drugs en zogenaamde vrienden, is echt essentieel. En dat is ook een essentieel onderdeel van de behandeling door deze kliniek.

De komende weken

De komende weken nemen wij jullie mee in alle ontwikkelingen. En wij betalen de eerste 8 weken sowieso samen voor Ali. Dat is een bedrag van € 5.000. En waarom we dat doen? Omdat we geloven in deze aanpak en rotsvast vertrouwen hebben dat we met de ouders, zijn familie en de dorpelingen het verschil kunnen maken. En omdat iedereen zich realiseert dat dit echt de laatste kans is. Ook Ali!