My Welsh citizenship, fy ninasyddiaeth Gymreig
Donation protected
I am the first person to take the UK citizenship test in Welsh. I’m hoping that you will support me in my quest to affirm Welsh language and identity as vital aspects of life in the UK and in my wish to become a de facto Welsh citizen.
[scroll down for English]
Fi yw'r person cyntaf i sefyll prawf dinasyddiaeth y DU yn Gymraeg.
Daeth fy mhenderfyniad i sefyll y Prawf Bywyd yn y DU trwy gyfrwng y Gymraeg o fy nghred bod sawl ffordd o fod yn Brydeiniwr. Pan benderfynais i ar y gyntaf sefyll y fersiwn Gymraeg, do’n i ddim yn gwybod eto byddwn i’r person cyntaf erioed i'w wneud.
Symudais i Gaerdydd yn 2013 o Frasil i ddilyn fy astudiaethau doethurol ac ers hynny dechreuais i feddwl am Gymru fel fy nghartref ac wedi cofleidio fy hunaniaeth Gymreig newydd. Mae hyn wedi cynnwys dysgu Cymraeg, ac dw wedi bod yn dysgu ar prydau ers blynyddoedd (felly byddwch yn garedig gyda’r cyfieithiad hwn, achos dw i’n dal i ddysgu!). Mae dod yn ddinesydd yn cynnig y cyfle i mi droi fy Nghymreictod o ddewis yn Gymreictod gyfreithiol, ond ar gyfer hynny o’n i angen ffordd i drawsnewid y broses o gael dinasyddiaeth Brydeinig yn llwybr at ddinasyddiaeth Gymreig.
Fel rhan o’r proses o ddinasyddiad Prydeinig, mae rhaid i dramorwyr sefyll a llwydo mewn prawf hanes a gwerthoedd Prydeinig. Mae'r prawf hwn wedi cael ei feirniadu am fod yn gwis tafarn gwirion nad ydy e’n profi unrhyw beth ac am gyflwyno golwg gul a myglyd o beth mae bod yn Brydeinig yn golygu a beth yw'r Deyrnas Unedig. Ar ôl llawer o alwadau ffôn a negeseuon e-bost, gallais i sefyll prawf papur trwy gyfrwng y Gymraeg ym mis Ionawr 2020, a oedd y gyntaf erioed, fel mae cais Rhyddid Gwybodaeth wedi'i ddangos.
Gan fod y llawlyfr yn nodi bod yn bosibl sefyll y prawf yn Gymraeg, teimlais i fy nhynnu at y posibilrwydd o sefyll y prawf ar fy amodau, ac o ddod at ddinasyddiaeth Brydeinig o safbwynt Cymreig, sef yr unig un y dw i erioed adnabod. I mi, cynigiodd gwneud y prawf yn Gymraeg y posibilrwydd o gryfhau a chadarnhau'r Gymraeg a hunaniaeth Gymreig fel rhannau o’r cyfansoddiad y DU. Trodd hyn y prawf yn rhywbeth fwy ystyrlon i mi, a datganodd wrthwynebiad tawel i'w farn ddetholus ar Brydeindod. I mi, roedd rhaid i'r llwybr i fod yn ddinesydd Prydeinig fynd trwy fy hunaniaeth Gymreig ddechreuol, gan fod fy mhrofiad Prydeinig bob amser wedi cael ei wreiddio yng Nghymru.
Ar ôl Brexit, daw statws sefydlog dinasyddion yr UE yn llai diogel
Mae hunaniaeth genedlaethol amrywiol gyda fi. Ces i fy ngeni ym Mrasil a dw i’n agos iawn â fy llinach Pwylaidd, ac ar ôl gorffen fy astudiaethau yn y DU, dw i wedi parhau i fyw a gweithio yng Nghymru trwy gymorth dinasyddiaeth Ewropeaidd fy mhartner i. Cafodd e a fi ganiatâd amhenodol i aros trwy’r Cynllun Preswylio’n Sefydlog i Ddinasyddion yr UE, ond casglon ni, er mwyn gwneud ein bywydau’n llawn yn ddiogel ac yn ystyrlon yn y wlad dyn ni’n galw’n gartref, bod rhaid inni ddod yn ddinasyddion.
Roedd hyn ddim yn unig oherwydd yr ofn yr ansicrwydd a fydd ar ôl diwedd cyfnod pontio Brexit, ond daeth hefyd o'n dymuniad i gymryd rhan ym mywyd dinesig y wlad trwy bleidleisio yn etholiadau cyffredinol. Mae e wedi defnyddio ei hawliau i bleidleisio yn etholiadau’r Senedd Cymru a chofrestrais i i bleidleisio yng Nghymru ary diwrnod cyntaf a ddaeth dinasyddion tramor yn gymwys arno fe .
Mae’r ffioedd y Swyddfa Gartref yn rhy ddrud
Oherwydd roedd ofn arnon ni na fyddai statws sefydlog ddim yn amddiffyn ein hawliau preswyl yn ddiamod ar ôl diwedd y cyfnod pontio, sefydlon ni 31 Rhagfyr 2020 fel dyddiad cau i ddod yn ddinasyddion. Daeth y ddau ohonon ni yn gymwys i ymgeisio am ddinasyddiad yn gynnar yn 2020 ond y gwir yw a roedd rhaid i ni benderfynu pa un ohonon ni fyddai’n ymgeisio gyntaf – roedd y ffioedd yn hollol yn afresymol i ganiatáu i’r ddau ohonon ni ymgeisio ar yr un pryd. Am resymau ariannol, penderfynon ni fyddai e’n ymgeisio yn gyntaf ac byddwn i’n ymgeisio pan allen ni ei fforddio.
Yn anffodus, mae'r cloc yn ticio tua 31 Rhagfyr ac dyn ni ddim yn gallu o hyd.
Mae ymgeisio am ddinasyddiaeth yn costio £1330.
Dw i wedi talu £50 yn barod i sefyll y prawf dinasyddiaeth, ac mae costau eraill ynghlwm:
· £19.20 i gasglu a/neu brosesu'ch gwybodaeth fiometreg
· £80 i fynd i seremoni ddinasyddiaeth orfodol
· £75.50 i ymgeisio am basbort
Felly, dw i'n ceisio codi'r union swm hwn er mwyn i mi allu o'r diwedd anfon fy nghais at y Swyddfa Gartref a dod yn ddinesydd cyn diwedd y flwyddyn.
Dw i’n gobeithio y byddwch chi'n cefnogi fi yn fy ymgais i gadarnhau’r Gymraeg a hunaniaeth Gymreig fel agweddau hanfodol i fywyd yn y DU ac yn fy nymuniad i ddod yn ddinesydd Cymreig mewn ffaith.
---------------
ENGLISH
I am the first person to take the UK citizenship test in Welsh
My decision to take the Like in the UK Test through the medium of Welsh stemmed from my conviction that there are multiple ways of being British. When I first decided to sit the Welsh version, I didn’t yet know I was going to be the first person to ever do it.
I moved to Wales in 2013 from Brazil to pursue my doctoral studies and I have since then come to think of Wales as my home and have embraced my new Welsh identity. A part of this has meant learning Welsh, which I have been doing on and off for years (so please be kind to the Welsh version of this text, as I’m still learning!). Becoming a citizen offers me the possibility of turning my adopted Welshness into legal Welshness, but for that I needed a way to transform the process of acquiring British citizenship into a path towards a Welsh citizenship.
In order to become a naturalised British citizen, foreigners have to sit and pass a test of British history and values. This test has been criticised both for being a silly pub quiz that does not test anything and for presenting a stifling and narrow view of what it means to be British and what the United Kingdom is. After many phone calls and emails I was able to sit a paper-based test through the medium of Welsh in January 2020, which a Freedom of Information request has shown was the first one ever.
Since the handbook stated that it was possible to take the test in Welsh, I felt drawn to the possibility of taking the test on my terms, and of approaching British citizenship from a Welsh vantage point, which is the only one I have ever known. To me it offered the possibility of strengthening and affirming the part played by Welsh language and identity within the British constitution, and it made the test more meaningful to me, at the same time as it registered a quiet resistance to its selective view of Britishness. For me, the route to being a British citizen had to go through my nascent Welsh identity, since my British experience has always been rooted in Wales.
After Brexit, the EU settled status becomes less secure
I have a diverse national identity. I was born in Brazil and have strong ties to my Polish ancestry, and after finishing my studies in the UK, I have continued to live and work in Wales by virtue of my partner’s EU citizenship. He and I both secured indefinite leave to remain in the EU Settlement Scheme, but we realised that in order to fully make our lives secure and meaningful in the country we call home, we had to become citizens.
This was not just out of fear of the uncertainties to come after the end of the Brexit transition period , but also derived from our wish to participate in the civic life of the country by voting in general elections. He has enjoyed his rights to vote in Senedd elections and I registered to vote in Wales on the first day foreign nationals were eligible.
Home Office fees are prohibitively expensive
Since we were afraid that settled status would not unconditionally protect our residence rights after the end of the transition period, we set ourselves the deadline of 31 December 2020 to become citizens. We both became eligible to apply for naturalisation in early 2020 but the truth is that we had to decide which of us would apply first – the fees were simply prohibitive to allow us both to apply at the same time. For financial reasons, we decided that he would apply first and that I would apply when we could afford it.
Unfortunately, the clock is ticking towards 31 December and we still can’t.
Applying for citizenship costs £1330.
I’ve already paid £50 to sit the citizenship test, and there are other costs involved:
· £19.20 to have your biometric information collected and/or processed
· £80 to attend a compulsory citizenship ceremony
· £75.50 to apply for a passport
Therefore, I’m trying to raise this exact amount so that I can finally send my application and become a citizen before the end of the year.
I’m hoping that you will support me in my quest to affirm Welsh language and identity as vital aspects of life in the UK and in my wish to become a de facto Welsh citizen.
[scroll down for English]
Fi yw'r person cyntaf i sefyll prawf dinasyddiaeth y DU yn Gymraeg.
Daeth fy mhenderfyniad i sefyll y Prawf Bywyd yn y DU trwy gyfrwng y Gymraeg o fy nghred bod sawl ffordd o fod yn Brydeiniwr. Pan benderfynais i ar y gyntaf sefyll y fersiwn Gymraeg, do’n i ddim yn gwybod eto byddwn i’r person cyntaf erioed i'w wneud.
Symudais i Gaerdydd yn 2013 o Frasil i ddilyn fy astudiaethau doethurol ac ers hynny dechreuais i feddwl am Gymru fel fy nghartref ac wedi cofleidio fy hunaniaeth Gymreig newydd. Mae hyn wedi cynnwys dysgu Cymraeg, ac dw wedi bod yn dysgu ar prydau ers blynyddoedd (felly byddwch yn garedig gyda’r cyfieithiad hwn, achos dw i’n dal i ddysgu!). Mae dod yn ddinesydd yn cynnig y cyfle i mi droi fy Nghymreictod o ddewis yn Gymreictod gyfreithiol, ond ar gyfer hynny o’n i angen ffordd i drawsnewid y broses o gael dinasyddiaeth Brydeinig yn llwybr at ddinasyddiaeth Gymreig.
Fel rhan o’r proses o ddinasyddiad Prydeinig, mae rhaid i dramorwyr sefyll a llwydo mewn prawf hanes a gwerthoedd Prydeinig. Mae'r prawf hwn wedi cael ei feirniadu am fod yn gwis tafarn gwirion nad ydy e’n profi unrhyw beth ac am gyflwyno golwg gul a myglyd o beth mae bod yn Brydeinig yn golygu a beth yw'r Deyrnas Unedig. Ar ôl llawer o alwadau ffôn a negeseuon e-bost, gallais i sefyll prawf papur trwy gyfrwng y Gymraeg ym mis Ionawr 2020, a oedd y gyntaf erioed, fel mae cais Rhyddid Gwybodaeth wedi'i ddangos.
Gan fod y llawlyfr yn nodi bod yn bosibl sefyll y prawf yn Gymraeg, teimlais i fy nhynnu at y posibilrwydd o sefyll y prawf ar fy amodau, ac o ddod at ddinasyddiaeth Brydeinig o safbwynt Cymreig, sef yr unig un y dw i erioed adnabod. I mi, cynigiodd gwneud y prawf yn Gymraeg y posibilrwydd o gryfhau a chadarnhau'r Gymraeg a hunaniaeth Gymreig fel rhannau o’r cyfansoddiad y DU. Trodd hyn y prawf yn rhywbeth fwy ystyrlon i mi, a datganodd wrthwynebiad tawel i'w farn ddetholus ar Brydeindod. I mi, roedd rhaid i'r llwybr i fod yn ddinesydd Prydeinig fynd trwy fy hunaniaeth Gymreig ddechreuol, gan fod fy mhrofiad Prydeinig bob amser wedi cael ei wreiddio yng Nghymru.
Ar ôl Brexit, daw statws sefydlog dinasyddion yr UE yn llai diogel
Mae hunaniaeth genedlaethol amrywiol gyda fi. Ces i fy ngeni ym Mrasil a dw i’n agos iawn â fy llinach Pwylaidd, ac ar ôl gorffen fy astudiaethau yn y DU, dw i wedi parhau i fyw a gweithio yng Nghymru trwy gymorth dinasyddiaeth Ewropeaidd fy mhartner i. Cafodd e a fi ganiatâd amhenodol i aros trwy’r Cynllun Preswylio’n Sefydlog i Ddinasyddion yr UE, ond casglon ni, er mwyn gwneud ein bywydau’n llawn yn ddiogel ac yn ystyrlon yn y wlad dyn ni’n galw’n gartref, bod rhaid inni ddod yn ddinasyddion.
Roedd hyn ddim yn unig oherwydd yr ofn yr ansicrwydd a fydd ar ôl diwedd cyfnod pontio Brexit, ond daeth hefyd o'n dymuniad i gymryd rhan ym mywyd dinesig y wlad trwy bleidleisio yn etholiadau cyffredinol. Mae e wedi defnyddio ei hawliau i bleidleisio yn etholiadau’r Senedd Cymru a chofrestrais i i bleidleisio yng Nghymru ary diwrnod cyntaf a ddaeth dinasyddion tramor yn gymwys arno fe .
Mae’r ffioedd y Swyddfa Gartref yn rhy ddrud
Oherwydd roedd ofn arnon ni na fyddai statws sefydlog ddim yn amddiffyn ein hawliau preswyl yn ddiamod ar ôl diwedd y cyfnod pontio, sefydlon ni 31 Rhagfyr 2020 fel dyddiad cau i ddod yn ddinasyddion. Daeth y ddau ohonon ni yn gymwys i ymgeisio am ddinasyddiad yn gynnar yn 2020 ond y gwir yw a roedd rhaid i ni benderfynu pa un ohonon ni fyddai’n ymgeisio gyntaf – roedd y ffioedd yn hollol yn afresymol i ganiatáu i’r ddau ohonon ni ymgeisio ar yr un pryd. Am resymau ariannol, penderfynon ni fyddai e’n ymgeisio yn gyntaf ac byddwn i’n ymgeisio pan allen ni ei fforddio.
Yn anffodus, mae'r cloc yn ticio tua 31 Rhagfyr ac dyn ni ddim yn gallu o hyd.
Mae ymgeisio am ddinasyddiaeth yn costio £1330.
Dw i wedi talu £50 yn barod i sefyll y prawf dinasyddiaeth, ac mae costau eraill ynghlwm:
· £19.20 i gasglu a/neu brosesu'ch gwybodaeth fiometreg
· £80 i fynd i seremoni ddinasyddiaeth orfodol
· £75.50 i ymgeisio am basbort
Felly, dw i'n ceisio codi'r union swm hwn er mwyn i mi allu o'r diwedd anfon fy nghais at y Swyddfa Gartref a dod yn ddinesydd cyn diwedd y flwyddyn.
Dw i’n gobeithio y byddwch chi'n cefnogi fi yn fy ymgais i gadarnhau’r Gymraeg a hunaniaeth Gymreig fel agweddau hanfodol i fywyd yn y DU ac yn fy nymuniad i ddod yn ddinesydd Cymreig mewn ffaith.
---------------
ENGLISH
I am the first person to take the UK citizenship test in Welsh
My decision to take the Like in the UK Test through the medium of Welsh stemmed from my conviction that there are multiple ways of being British. When I first decided to sit the Welsh version, I didn’t yet know I was going to be the first person to ever do it.
I moved to Wales in 2013 from Brazil to pursue my doctoral studies and I have since then come to think of Wales as my home and have embraced my new Welsh identity. A part of this has meant learning Welsh, which I have been doing on and off for years (so please be kind to the Welsh version of this text, as I’m still learning!). Becoming a citizen offers me the possibility of turning my adopted Welshness into legal Welshness, but for that I needed a way to transform the process of acquiring British citizenship into a path towards a Welsh citizenship.
In order to become a naturalised British citizen, foreigners have to sit and pass a test of British history and values. This test has been criticised both for being a silly pub quiz that does not test anything and for presenting a stifling and narrow view of what it means to be British and what the United Kingdom is. After many phone calls and emails I was able to sit a paper-based test through the medium of Welsh in January 2020, which a Freedom of Information request has shown was the first one ever.
Since the handbook stated that it was possible to take the test in Welsh, I felt drawn to the possibility of taking the test on my terms, and of approaching British citizenship from a Welsh vantage point, which is the only one I have ever known. To me it offered the possibility of strengthening and affirming the part played by Welsh language and identity within the British constitution, and it made the test more meaningful to me, at the same time as it registered a quiet resistance to its selective view of Britishness. For me, the route to being a British citizen had to go through my nascent Welsh identity, since my British experience has always been rooted in Wales.
After Brexit, the EU settled status becomes less secure
I have a diverse national identity. I was born in Brazil and have strong ties to my Polish ancestry, and after finishing my studies in the UK, I have continued to live and work in Wales by virtue of my partner’s EU citizenship. He and I both secured indefinite leave to remain in the EU Settlement Scheme, but we realised that in order to fully make our lives secure and meaningful in the country we call home, we had to become citizens.
This was not just out of fear of the uncertainties to come after the end of the Brexit transition period , but also derived from our wish to participate in the civic life of the country by voting in general elections. He has enjoyed his rights to vote in Senedd elections and I registered to vote in Wales on the first day foreign nationals were eligible.
Home Office fees are prohibitively expensive
Since we were afraid that settled status would not unconditionally protect our residence rights after the end of the transition period, we set ourselves the deadline of 31 December 2020 to become citizens. We both became eligible to apply for naturalisation in early 2020 but the truth is that we had to decide which of us would apply first – the fees were simply prohibitive to allow us both to apply at the same time. For financial reasons, we decided that he would apply first and that I would apply when we could afford it.
Unfortunately, the clock is ticking towards 31 December and we still can’t.
Applying for citizenship costs £1330.
I’ve already paid £50 to sit the citizenship test, and there are other costs involved:
· £19.20 to have your biometric information collected and/or processed
· £80 to attend a compulsory citizenship ceremony
· £75.50 to apply for a passport
Therefore, I’m trying to raise this exact amount so that I can finally send my application and become a citizen before the end of the year.
I’m hoping that you will support me in my quest to affirm Welsh language and identity as vital aspects of life in the UK and in my wish to become a de facto Welsh citizen.
Organiser
José Rodolfo da Silva
Organiser
