Je verliest nooit écht, zolang je opnieuw durft te beginnen

Ik begon Glitz4Kids ooit met niets vers uit de schuldsanering en weg bij de voedselbank. Ik bouwde een succesvol bedrijf, maakte 900.000 mensen blij, en werkte dag en nacht, ondanks chronische ziekte. Nu, na een pijnlijke scheiding, dreig ik opnieuw alles te verliezen. Maar ik weiger stil te vallen. Help jij mij terugvechten?

Ik ben Helena. Alleenstaande moeder van Jailey. Creatieveling. Chronisch ziek, maar altijd in beweging en met een passie en veel liefde voor mijn klanten en werk.

Negen jaar geleden begon ik aan iets wat mijn leven veranderde: mijn eigen bedrijf Glitz4Kids.

En ik begon letterlijk met niets.

Ik kwam net uit de schuldsanering.

Ik had afscheid genomen van de voedselbank.

Geen spaargeld, geen machines, geen netwerk.

Wat ik wél had: een keukentafel, een hoofd vol ideeën en een hart dat overliep van liefde voor mooie dingen en mensen blij maken.

Ik werkte dag en nacht.

Niet omdat ik moest, maar omdat ik het wilde.

Omdat mijn werk nooit “werk” was, mijn werk werd ik blij van.

Elk pakketje dat ik verstuurde, was handgemaakt.

Elk lintje werd met zorg gestrikt.

Elke klant werd persoonlijk geholpen.

In 9 jaar tijd mocht ik meer dan 900.000 mensen blij maken met mijn creaties.

En zij maakten mij gelukkig. In periodes waarin ik zelf door diepe dalen ging, kreeg ik van mijn klanten zóveel liefde terug. Ze kenden me, volgden me, moedigden me aan. We groeiden samen.

Maar toen kwam de klap.

Een plotselinge scheiding die alles veranderde.

Een langdurige, pijnlijke vechtscheiding die niet alleen mijn privéleven verwoestte, maar ook alles wat ik had opgebouwd.

Deze scheiding nam de controle over Glitz4Kids volledig over.

De administratie, de bedrijfsruimte, de machines alles werd vastgezet in een juridisch web waar ik nog steeds niet uit ben.

De rechtszaak sleept zich al meer dan een jaar voort.

En ondertussen loop ik vast.

Mijn inkomsten zijn weg. Mijn klanten wachten. Mijn creativiteit zit opgesloten in een ruimte waar ik niet meer bij mag.

Inmiddels is na een jaar al mijn spaargeld op.

En vandaag… was ik onderweg naar de voedselbank.

Ik zat in de auto, met tranen in mijn ogen.

En toen dacht ik: nee. Niet weer.

Ik heb zó hard gewerkt. Zóveel opgebouwd. Zóveel mensen blij gemaakt. Ik huil al een jaar, omdat ik mijn werk zo mis en mijn klanten en de dagen duren zo lang!

Ik weiger terug te vallen, ik wil niet overleven.

Ik wil weer leven.

Daarom kies ik ervoor om opnieuw te beginnen.

Niet om alles op te geven, maar om opnieuw te bewijzen dat je WEER van niks kunt bouwen.

Ik ga weer aan de keukentafel zitten.

Ik ga opnieuw maken, creëren, inpakken, verbinden.

En ik doe dat onder een nieuwe naam straks!

De website staat al klaar.

Mijn hoofd barst van de ideeën.

Ik voel het vuur weer opwarmen. Maar ik kan het niet alleen.

Wat ik nodig heb om opnieuw te beginnen:

-Rekeningen betalen

-Een verbouwing van mijn garage tot tijdelijke werkruimte

-Een bescheiden beginvoorraad

-Verzendmateriaal, verpakkingen en tools

-Een aantal kleine machines om weer zelfstandig te kunnen produceren (zoals een printer, snijplotter, warmtepers)

-Marketingbudget om de webshop te lanceren en te promoten

-Tijd en ruimte om opnieuw zichtbaar te worden zonder angst voor de volgende klap.

Ik wil weer werken.

Niet voor het geld maar voor mijn passie, levenswerk en dat waar ik zo gelukkig van word, de onafhankelijkheid en de levenslust.

Voor mijn dochter, zodat zij ziet dat haar moeder nooit opgeeft.

Voor mezelf, om te bewijzen dat ik méér ben dan wat mij is aangedaan.

En voor iedereen die ooit iets bij me kocht en zei: “Jij maakt het bijzonder.”

Ik weet niet hoe lang het recht nog op zich laat wachten.

Maar ik wéét dat ik niet stil kan blijven zitten.

En ik weiger om mijn dromen en passie voor een tweede keer te laten verdwijnen.

Daarom vraag ik jou, misschien als oude klant, misschien als bekende, misschien als onbekende met een groot hart om me te helpen.

Zodat ik opnieuw kan opstaan.

Zodat ik kan blijven maken wat mensen blij maakt.

Zodat ik dit keer niet alleen overleef, maar weer kan léven.

Elke donatie, hoe klein ook, helpt.

En als je niets kunt missen, deel dan mijn verhaal.

Misschien raakt het iemand anders. Misschien opent het een deur die ik zelf niet meer zie.

Dank je wel dat je de tijd nam om dit te lezen.

Dank je wel dat je er misschien voor me bent.

Voor mij. Voor Jailey. Voor iedereen die ooit opnieuw moest beginnen.

Een jaar lang lag het stil. Maar het was zichtbaar: mijn volgers, mijn klanten jullie lieten zien wat ik had opgebouwd.

De steun, de talloze bossen bloemen, de kaarten, de lieve berichten… het gaf me hoop, juist toen alles leek te verdwijnen.

Dank jullie wel voor elke vorm van support. Voor elke herinnering aan wat er wás en wat er weer kan zijn.

Ik móet terugkomen. Voor mezelf. Voor Jailey. Voor alles wat ik heb gegeven, en nog te geven heb.

Liefs,

Helena