Dakloos gezin

Ik zamel geld in voor een dakloos gezin. Ze leven sinds twee maanden op straat en in parken. Een man van 34, een vrouw van 26 en hun zoontje van bijna 2.

'Hij heeft een hengel gekocht, zodat het lijkt of hij zit te vissen in het gras aan de waterkant.

Hij schaamt zich namelijk dood dat hij en zijn gezin dakloos zijn.

Ze hebben al een maand niet kunnen douchen of in een bed geslapen.

Als het droog weer is, zoeken ze een beschutte plek in een park zodat hun zoontje van twee overdag kan spelen.

Als het regent, slapen ze onder een afdakje of in een parkeergarage. Op de koude grond.

Hun zoontje – met lange haren en prachtige blauwe ogen – slaapt in zijn wandelwagen.

Zijn armpjes zijn rood van de zon.

Ze willen niet te veel spullen meesjouwen, want dan ziet iedereen dat ze op straat leven.

De daklozenopvang is geen goede en veilige plek voor ze, met een jong kind.

Hij is dakloos sinds zijn moeder overleed bij wie hij in huis woonde.

Zij heeft een heftig verleden en is uit een begeleid wonen-situatie geplaatst.

Hij heeft in de bouw gewerkt en wilde een bedrijf opstarten. Maar zonder adres kun je je niet inschrijven bij de KVK.

Ze kunnen nu geen kant uit en blijven de instanties bellen. Ze wachten op een geverifieerd adres voor haar, en pas dan kan ze een ID-kaart aanvragen.

Vanochtend zag ik ze liggen, in het hoge gras.

Vanmiddag heb ik geluisterd naar hun verhaal.

Vannacht slapen ze voor een nachtje in een hotel. Maar daarna?

Ik ben een inzamelingsactie voor ze begonnen, in de hoop ze een paar weken wat rust te gunnen in een hotel. Zodat ze van daaruit verder kunnen bellen, regelen, en hopelijk hun leven weer kunnen oppakken.'