Help Siva haar leven te redden

SIVA heeft een levershunt en dringend een operatie nodig om haar leven te redden!

Het verhaal van SIVA:

Als kitten van 3 weken oud werd ze gevonden, helemaal alleen. Geen mama of broertjes of zusjes in de buurt…. De mensen die haar vonden, ‘dumpten’ haar bij onze dierenarts.

Net dan kom ik op bezoek bij de dierenarts met één van onze katten. Ik vertel hen dat een maand ervoor onze lieve kater Garfield, 13 jaar oud, helaas verongelukt was op straat. En ja, we waren op zoek naar een nieuwe kat, liefst hetzelfde karakter als onze Garfield, lief en aanhankelijk, een ‘schootkat’ en knuffelkat. Want onze andere katten zijn zo niet.

‘Wat een toeval’ zei de dierenarts, ‘wij hebben hier net een kitten binnengekregen van 3 weken oud. Zou jij niet voor haar willen zorgen, al is het maar tijdelijk? Anders moeten we ze naar het asiel brengen want er zelf voor zorgen is voor ons helaas geen optie. Ze heeft ook niesziekte en in het asiel gaat ze het waarschijnlijk niet halen. Als je na een paar weken zegt, nee, dit is het toch niet voor ons, dan is dat geen probleem. Dan zoeken we een andere thuis voor haar’

Je kan het al raden, na even thuis overlegd te hebben was het beslist. De kleine kitten zou naar ons komen, ik zou er wel voor zorgen en kijken wat het gaf.

De eerste weken waren intens: flesjes kittenmelk geven want vast voedsel wou ze niet eten, drie keer per dag haar oogjes verzorgen omwille van de niesziekte, alle dagen wegen…. Ze woog nog geen 400g als we haar kregen.

Maar het ging heel goed en langzaamaan veroverde die kleine fluffy heks ons hart! Heks jawel! Ze ziet er superschattig uit met haar lange haartjes, gekrulde snorharen, pluimstaart en lichte snoetje. Maar er schuilt een hevig karakter onder. Ze heeft een ijzersterke wil en haar iets afleren lukt ons niet. Ondanks het feit dat ze ons dikwijls terroriseert is ze ook ontzettend lief. Iedere avond kruipt ze op mijn schoot. Als ik aan mijn bureau zit komt ze bij mij liggen. Ze is absoluut niet bang van water en zit voor de douche als wij eronder staan, waterdruppels te ‘vangen’. Ze volgt mij overal en mag mee naar buiten aan de leiband.

Maar langzaamaan begon het mis te gaan. Eerst was er na enkele weken de diarree. Op advies van de dierenarts stopte ik met melk geven, het was tijd voor echt kittenvoer. Ze had er echter weinig zin in en at weinig. Na een tijdje kreeg ik de indruk dat ze zich slecht voelde na het eten. Speekselen, sloom worden… Maar de dag erna, na een nacht niet gegeten te hebben, was ze telkens terug beter.

Op advies van de dierenarts alweer stopte ik met kittenvoer en schakelde ik over op voer voor volwassen katten. Want kittenvoer is zwaar en als ze gevoelig is, kan het zijn dat dat haar slecht bekomt. Een tijdje ging het goed maar al snel kreeg ze terug dezelfde symptomen en het werd ook erger. Ze werd na het eten telkens zo ziek dat ze ineengedoken zat te schudden met haar kopje en zich verstopte op de meest onmogelijke plaatsen. Dan waren we haar kwijt, en ongerust, en moesten telkens lang zoeken tot we haar verstopplaatsen kenden.

Normale actieve episodes werden ook steeds korter en minder actief. Ze speelde nog weinig, volgde mij niet meer constant… Dus dan maar terug de dierenarts gecontacteerd. Die gaf het advies om haar te laten nakijken in de dierenkliniek want ze vreesde voor iets ernstig.

En terecht, zo bleek. Na onderzoek en bloedafname blijkt dat ze een aangeboren afwijking heeft aan de lever, een levershunt. Dit wil zeggen dat het bloed niet door de lever stroomt (waar het gezuiverd wordt) zoals zou moeten. Daardoor blijven er teveel afvalstoffen in haar bloed waardoor ze zichzelf dus vergiftigt, telkens ze eet. Het schudden van haar kopje is een neurologisch gevolg van de vergiftiging in haar hersenen.

Een zware diagnose maar het goede nieuws is dat het hersteld kan worden met een operatie. Zonder operatie zal Siva snel achteruitgaan. Haar lever zal langzaam afsterven dus lang zal ze zo niet meer kunnen leven.

Het slechte nieuws is dat deze operatie heel veel geld kost. Er moet ook op voorhand een CT-scan van haar genomen worden om precies te zien met welk bloedvat het misgaat. Pas na deze CT-scan kan er geopereerd worden, in de gespecialiseerde dierenkliniek.

CT-scans zijn duur! Deze zal rond de 1500 euro gaan kosten.

De operatie zelf en de opname in de kliniek zouden nog eens 1000 euro kosten.

2500 euro dus….enorm veel geld!

Willen jullie ons alsjeblieft helpen om Siva te redden?