English below;
Soms zit het mee, soms zit het tegen......
Afgelopen maand ben ik alle vijf de tenen van mijn rechtervoet kwijtgeraakt.
We boden bij ons thuis tijdelijk opvang aan een jong straathondje in afwachting van adoptie omdat er geen plek was in het opvangcentrum hier in ons dorp (APAR).
Tot ons ongeloof en afgrijzen heeft dit hondje (het is maar een mini hondje van nog geen jaar) 's nachts in mijn slaap alle tenen van mijn rechtervoet afgebeten en opgegeten.
Door mijn motorongeluk van bijna 25 jaar geleden heb ik geen gevoel in die voet en dus niets gemerkt. Een bizarre samenloop.
Nog een 'geluk' dat mijn vrouw Maud wakker is geworden van het geluid.
Met gillende sirenes naar het staatsziekenhuis en nu na een aantal weken weer thuis.
Hopelijk genezen de wonden zonder verdere complicaties en kan ik straks weer een beetje normaal lopen.
En omdat een ongeluk nooit alleen komt; De hondenopvang die legaal eigenaar is, heeft geen aansprakelijkheidsverzekering en het is nog maar de vraag of ze überhaupt enige juridische status hebben.
Dus grote kans dat we nu en in de toekomst zelf opdraaien voor alle kosten.
Weg oude dag en studie spaarpotje....
Gaat wel even duren voordat we dit weer een plekje kunnen geven en alle (financiële) gevolgen kunnen overzien.
Omdat we tegen van alles aanlopen:
- wie kan ons helpen aan een advocaat die weet hoe we dit moeten aanpakken?
- wie helpt ons met (vergoeding van) de kosten?
- wie helpt ons met.....….??
En het hondje?
Na twee weken quarantaine is zij liefdevol opgevangen/geadopteerd, via de onverzekerde opvang, in een adoptiegezin. En uit hoofde van privacy hebben wij geen idee of zij weten wat er gebeurd is.
Sometimes things go your way, sometimes they don't...
Last month I lost all five toes on my right foot.
We were temporarily fostering a young street dog at our home while awaiting adoption because there was no room at the shelter here in our village (APAR).
To our disbelief and horror, this dog (it's only a mini dog, not even a year old) chewed off and ate all the toes on my right foot during the night while I was asleep.
Because of a motorbike accident almost 25 years ago, I have no feeling in that foot, so I didn't notice a thing. A bizarre coincidence.
It was another bit of 'luck' that my wife Maud woke up from the sound.
We went to the state hospital with blaring sirens and are now home again after a number of weeks.
Hopefully, the wounds heal without further complications and I will soon be able to walk somewhat normally again.
And because bad luck never comes alone; The dog shelter, which is the legal owner, has no liability insurance and it is questionable whether they even have any legal status at all.
So there's a big chance that we will now and in the future have to bear all the costs ourselves.
There goes our retirement and study savings pot...
It's going to take a while before we can process this and oversee all the (financial) consequences.
Because we are running into all kinds of issues:
who can help us find a lawyer who knows how we should handle this?
who can help us with the costs (and reimbursement thereof)?
who can help us with..........??
And the dog?
After two weeks of quarantine, she was lovingly taken in/adopted, via the uninsured shelter, by an adoptive family. And for privacy reasons, we have no idea if they know what happened.