Help for Suus, our rescue from Romania

English below

Dutch/Nederlands

Over ons:

Hej! Wij zijn Celine en Wesley (Willem), 28 en 29 jaar oorspronkelijk uit Nederland nu wonend in Noord-Zweden. We hebben een turbulente 11 maanden achter de rug vanwege het overlijden van Celine’s vader, onze emigratie, 2 verschillende verhuizingen, een auto ongeluk waarbij onze net geïmporteerde auto total loss ging, gezondheid- en werkuitdagingen. En helaas ook flinke onverwachte financiële tegenslagen. We hadden nooit verwacht dat we zoiets op zouden zetten maar voelen nu op dit moment dat dit het juiste is om te doen. Normaal doneren wij naar gelang van ons inkomen ruimschoots, vooral aan dierenwelzijn omdat dit ons diep aan het hart gaat. Nu zijn wij diegene die hulp nodig hebben.

Over Suus:

Suus, Susan is een mega lieve veerkrachtige rescue, ze is een senior husky-mix van geschat 14 jaar uit Roemenië. Haar lichaam heeft veel te voortduren gehad, met littekens aan beiden kanten die wat weg hebben van brand/schuurwonden en met haar houding (O-benen) is ze wellicht aangereden geweest/vergroeid. De tests in Roemenië lieten ondanks haar omstandigheden een gezonde hond zien. Afgelopen januari hebben we haar opgehaald uit Nederland waar ze naartoe reisde vanuit Roemenië. Nu een halfjaar bij ons en sinds 2.5 maand op onze vaste woonplek (boerderij). Ze is een spring in het veld, we zien haar met de dag opleven, uit haar schulp kruipen. Genegenheid, verbinding zoeken. Buiten tijdens haar vaste rondje lijkt het als ze huppelt, soms rent ze zelfs achter een vlindertje aan, haar staartje kwispelend. Buiten liggen en gewoon bezinnen vind ze heerlijk.

De situatie:

Helaas is de dierenarts in Zweden kostbaar, de onderzoeken kosten ons dusver 46.050 SEK dat is omgerekend zo’n € 4.134 (koers 11 juli). Omdat we de afgelopen maanden duizenden euro’s aan onverwachte kosten hebben gehad komen we in de knoop. Helaas konden we vanwege haar leeftijd (geschat 14) geen huisdierenverzekering afsluiten hier in Zweden.

We vragen dus om jullie hulp. Om ons wat meer ademruimte, rust te geven voor nu. Echt alles is welkom. Hieronder heb ik de onderzoeken, behandeling en updates zover als mogelijk uitgewerkt. Bij de foto’s vind je de factuur met uitgebreide specificaties, helaas moesten we deze direct betalen omdat we nieuw waren bij deze dierenarts. Gelukkig kon dat op dat moment.

Woensdag 9 juli:

Die middag merkte we op dat ze hard piepte en plaste in haar mand, we lieten haar naar buiten. In plaats van haar gebruikelijke rondje dook ze achter een schuur, in paniek en met tollende ogen, hoofdje naar rechts, shakend op haar benen en gedesoriënteerd. Ze wilde wegrennen maar gelukkig kregen we haar te pakken. We hebben direct de lokale dierenarts gebeld en konden gelijk terecht. Hier hebben we allereerst verschillende bloedtests laten doen, hier kwam dehydratie en een verstoring in de rode bloedcellen uit. Om tumoren en orgaanfalen uit te sluiten hebben we een ultrasound echo laten doen. Dit zag er gelukkig allemaal goed uit. Ze kreeg een hydratatie infuus, natriumchloride en hier heeft ze 16:00 tot 20:00 aangelegen. Ook kreeg ze diclofenac. Ze kon helaas niet blijven voor nachtopvang, toen ze op mocht staan ging het niet oké. Het bezoek was heel erg stressvol voor haar, ze is zeer gevoelig en heeft snel de neiging in paniek te raken buiten haar vertrouwde omgeving. Samen met de dierenarts besloten direct een ct-scan te laten doen, waarvoor ze onder een roesje ging. De uitslag zou donderdag volgen, toen ze weer bij was zijn we naar huis gegaan. Waar ze de hele nacht heeft gespookt, gelukkig kon ze op haar benen staan, dronk ze zelfstandig en deed ze haar behoeften.

Donderdag 10 juli:

Opnieuw mocht ze aan het hydratatie infuus, dit keer van 8:30 tot 17:00 (dit was hoelang de dierenarts regulier open was). Ook kreeg ze opnieuw diclofenac. Ze besloot diep te slapen, rusten en we zagen haar volop dromen, verwerken. Ze reageerde lichamelijk op onze stem, aanraking en liet haar buikje zien met haar oortjes naar achteren. Onze nabijheid betekent veel voor haar en dus waren wij bij haar, de hele dag. Helaas liet de ct-uitslag lang op zich wachten, vanwege vakantie werden de scans naar Amerika gestuurd en daar was een langere wachttijd en uiteraard het tijdverschil. Wederom kon ze niet blijven bij de nachtopvang. Om 17:00 besloten we naar huis te gaan met der, waar ze wonder boven wonder opknapte. Ze stond stabiel en haar blik was niet langer leeg, ze keek ons aan, zo nieuwsgierig als ze kan. Ze dronk volop, deed haar behoeften. Die nacht sliep ze door, rustig dromend en verwerkend. Haar oogjes tollen nog licht maar in plaats van dat het haar overkomt lijkt ze het te kunnen corrigeren. Ze komt op ons afgelopen om haar lijfje te geven en wast haarzelf, drinkt zelfstandig.

Uitslag ct-scan:

Om 21:15 belde de dierenarts ons met de ct-scan uitslag. Er was niets acuuts of ernstigs te zien. De dierenarts stelde voor haar vrijdag wederom aan het infuus te leggen maar gezien de impact die de bezoeken hadden hebben we gekozen haar vrijdag thuis te houden en zelf te observeren. Verder onderzoek is niet mogelijk, een mri-scan is niet beschikbaar in de regio waar we wonen.

Vestibulair syndroom:

Nu alles uitgesloten is komen we terecht op het vestibulair syndroom, dit is een stoornis aan het evenwichtsorgaan. Gezien ze de afgelopen 24 uur al iets vooruitgaat (vaak binnen 72 uur verbetering te zien) hebben we hoop. Hier kan ze van herstellen, dit gaat dan vanzelf over maar het herstel kan weken duren. Dit komt vaker voor bij oudere honden, komt zonder reden en gaat. Vaak eenmalig, soms terugkerend. We zijn positief vanwege de vooruitgang maar ook voorzichtig en realistisch. Het moet ten allen tijde leefbaar voor der zijn.

Vrijdag 11 juli:

Update volgt later

Wat nu:

We houden haar nauwlettend in de gaten, observeren veranderingen. Bij nood kunnen we de dierenarts bellen.

Updates:

We zullen dagelijks proberen updates te delen maar omdat de hele situatie veel impact op ons heeft proberen wij ook onze rust te pakken tussen de zorg voor Suus en onze andere 4 rescues door. Dankjewel voor jullie begrip.

Waarom wij ondanks haar leeftijd (geschat 14 jaar) toch bewust kiezen voor uitgebreid onderzoek en behandeling:

Wij vinden dat elk dier een kans verdient, ondanks de leeftijd. Susan heeft al zoveel meegemaakt en is in het afgelopen halfjaar onvoorstelbaar gegroeid. Voor haar leeftijd is ze bijzonder vitaal en zit vol levenslust. Wij voelen, zien dat er vooruitgang is en hebben hoop.

Vanuit de grond van ons hart willen we iedereen bedanken die iets voor haar, ons kan missen, healing, reiki voor Suus is super welkom.

Liefs, Wesley (Willem) & Celine

English/Engels

About us:

Hej! We’re Celine and Wesley (Willem), 28 and 29 years old, originally from the Netherlands and now living in Northern Sweden. We’ve had a turbulent 11 months due to the passing of Celine’s father, our emigration, two different moves, a car accident where our newly imported car was total loss, as well as health and work challenges. Sadly, we’ve also faced significant and unexpected financial setbacks. We never imagined we’d set up something like this, but right now, it feels like the right thing to do. Normally, we donate generously according to our income especially toward animal welfare, which is very close to our hearts. But now, we are the ones in need of help.

About Suus:

Suus (Susan) is an incredibly sweet and resilient rescue, a senior husky mix estimated to be around 14 years old, from Romania. Her body has endured a lot she has scarring on both sides that resemble burns or abrasions, and her posture (bow-legged) suggests she may have been hit by a car or her bones healed poorly. Despite her past, tests in Romania showed she was in good health. We brought her to Sweden this past January, after she traveled from Romania to the Netherlands. She’s been with us for six months now, and for the last 2.5 months, she’s been living with us on our permanent home: a farm. She’s a bundle of joy we see her coming out of her shell more every day, seeking affection and connection. On her daily walks, she seems to bounce along, sometimes she even chases butterflies, tail wagging. She loves to lie outside and just take it all in.

The situation:

Unfortunately, veterinary care in Sweden is expensive. So far, her diagnostics and treatments have cost us 46,050 SEK, which is approximately €4,134 (as of the July 11 exchange rate). After months of unexpected expenses, we’re running into serious financial difficulties. Due to her estimated age (14), we were unable to get pet insurance here in Sweden.

So we’re asking for your help, to give us some breathing room and peace of mind during this time. Any amount is welcome. Below, we’ve outlined her treatments and updates in as much detail as possible. You’ll also find invoices in the photos with full specifications unfortunately, we had to pay them upfront as we were new to this veterinary clinic. Thankfully, we were managed to do that in the moment.

Wednesday, July 9:

That afternoon, we noticed Suus suddenly cried out loudly and urinated in her bed. We let her outside, but instead of taking her usual walk, she ran behind a shed, panicked, eyes spinning, head tilted to the right, trembling on her legs, and disoriented. She tried to run away, but we managed to catch her. We immediately called the local vet and were able to come in right away. Blood tests revealed dehydration and red blood cell imbalance. To rule out tumors and organ failure, an ultrasound was performed, which thankfully looked good. She was given IV fluids (sodium chloride) and remained under observation from 4:00 PM to 8:00 PM. She also received diclofenac. Unfortunately, she couldn’t stay overnight. When she tried to stand, she wasn’t okay. The visit was very stressful for her, she’s highly sensitive and prone to panic in unfamiliar environments. Together with the vet, we decided to proceed with a CT scan under sedation. The results would follow the next day. Once she woke up, we brought her home. She had a restless night, but thankfully could stand, drink on her own and relieves herself.

Thursday, July 10:

She returned for another round of IV fluids, this time from 8:30 AM to 5:00 PM (normal clinic hours). She also received another dose of diclofenac. She slept deeply, dreaming and processing. She responded to our voices and touch and rolled onto her back with ears back, signs of trust and connection. Our presence means the world to her, so we stayed with her all day. Unfortunately, CT results were delayed due to the summer holiday they had to be sent to the U.S., causing a longer wait time and a time difference. Again, no overnight care was possible. At 5:00 PM, we brought her home, and miraculously she started to improve. She stood steadily, her eyes looked focused again, and she showed curiosity. She drank water, went potty, and had a peaceful night, sleeping and processing. Her eyes still showed some involuntary movement (nystagmus), but she seemed more able to control it. She approached us, offered her body for affection, groomed herself, and drank independently.

CT Scan Results:

At 9:15 PM, the vet called with the CT scan results. Nothing acute or serious was found. The vet suggested another IV session on Friday, but given how distressing the visits were, we decided to keep her home and monitor her ourselves. Further diagnostics (like an MRI) aren’t available in our region.

Vestibular Syndrome:

Now that serious issues have been ruled out, we’re looking at vestibular syndrome a disturbance of the balance system. She’s already showing some signs of improvement within 24 hours (usually signs appear within 72 hours), which gives us hope. It’s something she can recover from on her own, though it may take weeks. It’s common in senior dogs, appears suddenly, and often resolves on its own sometimes a one-time event, sometimes recurring. We are optimistic because of her progress, but also careful and realistic. Her quality of life is our priority, always.

Friday, July 11:

Update to follow.

What now:

We’re closely monitoring her, observing every change. We can call the vet again if needed.

Updates:

We’ll try to post updates daily, but the whole situation is taking a lot out of us. Between caring for Suus and our other four rescues, we’re also trying to find moments of rest. Thank you for your understanding.

Why we chose to pursue treatment despite her age (estimated 14):

We believe every animal deserves a chance, regardless of age. Susan has been through so much already and has blossomed in ways we couldn’t have imagined over the past six months. For her age, she is unusually vital and full of life. We see progress, we feel the hope.

From the bottom of our hearts: thank you to everyone who can spare something for her or for us. Healing, reiki and positive energy for Suus are more than welcome.

With love, Wesley (Willem) & Celine