Help Daniëlla door de crisis

Ik zou willen zeggen dat het water me tot aan de lippen staat, maar eigenlijk ben ik al kopje onder. Ik heb steun nodig en daarom richt ik me tot jou.

Op 18 december 2020 ging ik met zwangerschapsverlof. In plaats van rustig toeleven naar de geboorte van Vos werd ik diezelfde dag nog genoodzaakt mijn onderneming, Yogastudio Yogajuf, voor de derde keer in een jaar tijd te sluiten.

Een paar dagen geleden kreeg ik officieel te horen dat ik geen Coronasteun ontvang voor het eerste kwartaal van 2021 en ook niet voor de volgende kwartalen.

De reden: bij het beoordelen van de Tegemoetkoming Vaste Lasten wordt gekeken naar het verschil in omzet tussen het eerste kwartaal van 2019 en het eerste kwartaal van 2021.

In 2019 was ik met zwangerschapsverlof na de geboorte van Sjuul en was mijn onderneming nog piepjong. Ik heb de beoordelaar gevraagd of er gekeken kan worden naar het eerste kwartaal van 2020 want mijn omzet was toen met 400% gestegen t.o.v. kwartaal 1 van 2019.

Het antwoord: Wij kunnen niet naar individuele situaties kijken.

Ik kan de stekker niet uit mijn onderneming halen, want het huurcontract met Vestia voor het pand aan de Pretorialaan kan alleen worden verbroken met tussenkomst van een deurwaarder. Zover wil ik het niet laten komen. Kàn ik het niet laten komen! Ik heb ze gevraagd of ze de huur tijdelijk kunnen verlagen en samen met mij de lasten van deze crisis kunnen dragen.

Het antwoord, wederom: Wij kunnen niet naar individuele situaties kijken.

Ik heb de afgelopen maanden een huurschuld opgelopen en het ziet ernaar uit dat de studio pas weer volledig kan draaien na 1 juli a.s. Dat betekent dat de komende maanden de huurachterstand zal verdubbelen.



Het geld van mijn zwangerschapsuitkering ging naar mijn docenten, die met volle overgave mijn nu, digitale yogastudio overeind probeerde te houden. 

Van mijn verlof is weinig overgebleven, ik ben letterlijk drie dagen vrij geweest na de geboorte van Vos.

Ik weet niet in welke situatie jij je bevindt in deze crisis, ik ben zo bezig geweest met mijn eigen crisis dat ik het je waarschijnlijk niet heb kunnen vragen.

Misschien werk jij voor een bedrijf die NOW-steun ontving om jouw salaris te betalen. Of heeft het bedrijf waar je voor werkt juist heel lekker gedraaid en kreeg jij gewoon je bonus. De economie heeft nog niet geleden onder deze crisis zeggen de nieuwsberichten. Dus misschien heb jij wel kunnen sparen.

Ik heb een jaar niet kunnen sparen voor mezelf of voor de toekomst van mijn kinderen. Ik heb een jaar geen pensioen opgebouwd. Wij hebben het spaargeld voor onze bruiloft opgegeten en staan op het punt om ons huishoudpotje te gebruiken om de lasten van de studio te betalen.

Naast het redden van mijn bedrijf, kan ik natuurlijk een baantje gaan zoeken. Echter, wat ik daarmee verdien is niet genoeg om de lasten van een bedrijfspand te dragen. Ik kan geld lenen bij de overheid, vrienden of familie, of de schuld bij de verhuurder laten oplopen, maar ik ben niet geholpen met meer schuld. De schuld maakt me letterlijk ziek.

Ik ben geholpen met financiële steun.

Met €5000,- kan ik de opgelopen huurschuld aflossen. Met €10.000,- kan ik de huurschuld van de aankomende maanden dekken.

Om mijn eerste doel te bereiken heb ik 100 mensen nodig die €50,- willen doneren.

Wat je mij geeft met die €50,- is lucht! Lucht om de komende drie maanden het concept van mijn bedrijf aan te passen. Lucht om met een schone lei te beginnen en al mijn creatieve ideeën uit te voeren in plaats van verdrinken in zorgen. Lucht om te ondernemen, want dat is waar ik goed in ben!

Zo kan ik in een jaar weer van 1 naar 400, dat heb ik eerder gedaan.