Donation protected
Op vrijdag 26 Januari 2024 is Giovanni Romagnoli, 63 jaar binnengegaan in het UZ Leuven voor een routine operatie uit voorzorg, deze was niet levensnoodzakelijk maar aangezien hij een goed profiel had: jong gezond en actief hadden ze deze operatie preventief al ingepland.
Op vrijdag 2 februari 2024 is hij overleden op de intensieve zorg afdeling van het UZ Leuven door middel van een accidentele fout tijdens de voorbereiding van de operatie.
We willen en kunnen dit niet zomaar achter ons laten maar een rechtszaak tegen het UZ Leuven kost veel tijd, moeite en geld, daarom vragen we jullie hulp omdat wij antwoorden willen op vele vragen aangezien de familie meer dan 10 verschillende verhalen verkregen hebben.
Lees het schrijnend verhaal van Giovanni zijn vrouw en kinderen hieronder:
Mijn vader heeft zich op vrijdag 26/01/2024 's ochtends aangemeld voor een hartklepvervanging, die reeds gepland was met zijn chirurg. Deze operatie zou naar schatting circa 4 uur duren, en is om 8u15 gestart.
Vanaf 13u zijn wij, als gezin, begonnen met het plegen van telefoontjes zoals ons was meegedeeld voor de operatie om enig nieuws over de operatie van onze vader/echtgenoot te verkrijgen. Tot dat moment hadden wij nog geen enkel bericht ontvangen.
Tot onze grote verbazing werden wij bij elk telefoontje onheus behandeld. Telkens kregen wij te horen dat er nog geen nieuws was, niemand wist waar onze vader/echtgenoot was. Gezien onze grote bezorgdheid hebben wij herhaaldelijk ( 21!! keer ) gebeld, waarbij telefoongesprekken zelfs abrupt werden beëindigd. Het gevoel van van het kastje naar de muur gestuurd te worden, werd duidelijk toen wij pas om 21.10 uur te horen kregen dat de operatie niet succesvol was verlopen, dat er een accidentieel foutje was gebeurd maar dat hij stabiel was ; hartslag en bloeddruk was goed en dat wij pas de volgende ochtend om 7u mochten langsgaan maar dat alles er goed uit zag.
De paniek en bezorgdheid die wij als gezin gedurende die uren hebben doorstaan, zijn zeer tragisch. Destijds is ons de ware toedracht niet meegedeeld over wat er met onze vader/echtgenoot tijdens de operatie is gebeurd. Als gezin menen wij recht te hebben op deze informatie en hebben wij aangedrongen op een gesprek met de chirurgen die de operatie hebben uitgevoerd.
Zelfs op zaterdagochtend/middag is ons de waarheid nog steeds onthouden, en het viel op dat informatie bewust werd achtergehouden aangezien verschillende verpleging van de intensieve afdeling ons had meegedeeld dat wij hier mee moesten verder gaan en zo fouten niet mag en kan gebeuren, dat het 55jaar geleden nog eens was gebeurd in het Uz Leuven. De verpleging zei zelf dat het een schande was dat nog niemand van in de operatie kamer tot bij ons was geweest.
Zaterdag in de late middag kregen wij het vreselijk verdict: onze vader/echtgenoot zijn hersenscan was niet goed, waarbij we ook 3 verschillende verhalen hebben verkregen; eerst was een klein deel van de hersen beschadigd, dan zeiden ze een groter deel en zondagmorgen kregen we te horen dat zijn hersenen volledig waren beschadigd en hij hersendood was (ze hadden maar 1 hersenscan uitgevoerd) waarna ze dadelijk vroegen of we de stekkers wouden uittrekken en ze over orgaandonatie begonnen. Dit hebben wij niet toegestaan omdat wij nog altijd met niemand hadden gesproken van in de operatiezaal en niet wisten wat er gebeurd was.
Na lang aandringen van ons is de Anesthesist zondag avond haar verbloemde uitleg komen geven, waarbij de anesthesist heeft toegegeven een ader en de halsslagader te hebben aangeprikt nog voor de operatie, ze voelde stubbeling maar heeft toch doorgeduwd; met als gevolg dat de halsslagader is gescheurd.
Ze hebben hem 30min. moeten reanimeren en 22 zakken bloed moeten bijgeven.. we kregen te horen dat er een hele chaos was ontstaan in de operatiezaal en dat nog nooit een patiënt zoveel bloed heeft bijgekregen als onze vader/echtgenoot.
Na de herstelling van de ader (want op dat moment hadden ze nog altijd niet door dat de halsslagader gescheurd was) is erkend dat het bloeden aanhield, maar men dacht dat het vanzelf zou stoppen en ze zijn begonnen met de operatie hartklepvervanging zonder er eerst een vaatchirurg bij te halen om te achterhalen vanwaar de bloeding kwam.
Op 2 februari om 5.26u is hij overleden in het bijzijn van de echtgenoot en dochter, zij zijn na 10min in een aparte lege kamer geplaatst zonder enige opvang of troostende woorden.
Dit heeft geleid tot groeiende verontwaardiging bij ons als familie, gezien de wijze waarop wij behandeld zijn als bezorgde familieleden, onaanvaardbaar is. Als familie willen wij antwoorden op vele vragen, waarop wij recht hebben, gezien de pijn en verdriet die ons gezin momenteel doormaakt
Wij, als familie, hopen op een oprechte en eerlijke uitleg, het ingezamelde geld dient voor het recht zijn werk te laten doen.
Bij het niet lukken van doneren mag het ook op het rekeningnummer: BE32001118313202
Naam: Romagnoli
Onderwerp: Giovanni.
Organizer and beneficiary
Sandro Romagnoli
Organizer
Genk, VLG
Monique Sudaro
Beneficiary