Hi, mijn naam is Britt Voskamp (ook bekend als Mika) ik ben 23 jaar en kom uit Maassluis en ik heb hulp nodig om een levensreddend hulpmiddel te betalen.

Al zolang ik mij kan herinneren worstel ik met mijn brein, een worsteling die met de jaren steeds heftiger is geworden. Op mijn 12e kwam ik voor het eerst in de ggz molen terecht, de worsteling die ik al die tijd ervaren heb kreeg zijn eerste namen: trauma en depressie. Ik ging van de kinder psycholoog naar de specialistische jeugd ggz, naar kille kamertjes en plastic planten, van behandeling naar behandeling en de lijst met namen groeide. Ik ging naar de volwassenen ggz, toen de specialistische, er volgde opnames, intensieve behandelingen, diagnoses en pillen. Om een heel lang en heftig verhaal samen te vatten; ik was ziek en werd steeds zieker. De complexe PTSS die ik inmiddels ontwikkeld had werd steeds erger, de suicidaliteit steeds dwangmatiger en behandelingen haalde maar weinig uit. Ondanks dat zag ik er voor de buitenwereld nog uit als een normale jonge vrouw. Toch begonnen de breuken in de fascade zichtbaarder te worden

En toen, in 2023, pleegde mijn beste vriendinnetje, Eva, suicide. Ineens kon ik niet meer verbergen hoe slecht het met me ging. Het zijde draadje waaraan mijn leven hing werd ineens door een spotlight verlicht. De ziekte waar ik al jaren voor wegrende had me eindelijk onderuit gehaald en de ernst werd zichtbaar. Ik stopte met mijn opleiding en al snel bleek ook dat ik niet meer aan het werk zou kunnen.

Inmiddels ben ik tot vrijwel niks meer in staat. Ik durf niet naar buiten, ik heb constant PTSS en FNS aanvallen. Ik slaap niet, ik douche niet, het enige wat ik doe is overleven en dat wordt elke dag een beetje moeilijker.

Maar er is iets wat mij zou kunnen helpen; een psychosociale hulphond. Helaas wordt dit medisch noodzakelijke hulpmiddel niet vergoed door de zorgverzekering en de gemeente Rijswijk heeft helaas ook besloten niet te helpen via de WMO. Ik voel mij onwijs bezwaard om te vragen om (financiële) hulp, daarom heeft het mij ook een lange tijd gekost om deze stap te durven zetten. Toch vraag ik u nu om hulp, ik heb een goed opgeleide hulphond nodig, maar kan zelf niet alle kosten dragen. Alle beetjes maken het verschil voor mij en mijn omgeving. Door het steunen van deze actie helpt u mij om mijn leven terug te krijgen, daarvoor ben ik u eeuwig dankbaar.

De puppy die uiteindelijk mijn hulphond moet worden heet Otis, hij is nu bijna 5 maanden, onwijs lief en wil graag helpen.

Otis zal mij gaan helpen om met mijn ziektes om te gaan, weer naar buiten te kunnen, zelf dingen te doen en een persoon te zijn. Helpt u mij om Otis te leren mij te helpen?

Heel erg bedankt :)