Eefjesniets

Liefste mens,

Ik ben Eef en sinds enige tijd maak ik poëzie onder de naam ‘Eefjesniets’.

Vanuit het gegeven dat ik letterlijk een lange periode niets kon en uit dat niets dit iets ontstond, ruimte. Om te creëren, van daaruit te leren mezelf te eren alsook te verbinden met de ander.

Mogen we tegenwoordig nog af en toe eefjesnietsen? Vaak is hier geen ruimte voor of gunnen we onszelf dit niet. Desondanks de burn-out maatschappij vinden we haast geen plekken waarin dit kan, stilstaan bij onszelf en voelen wat ons energie geeft. Graag maak ik daar eefjes ruimte voor om plekken te voorzien waar nietsen moet en ietsen mag! Waarin zowel eigen als lokale kunst uit de stad ruimte krijgt om te mogen zijn, voor en door het volk. Waar verhalen mogen verdwalen en uitkomen op het blad. Waar leven en leed kan gedeeld worden, grenzen kunnen geheeld worden en we samen het woord ´balans’ boetseren.

Waar op de meest drukke plekken de tijd écht eefjes stil kan staan, we het moment met onszelf aan gaan en in die ruimte van dat niets het iets laten ontstaan.

Niets moet, een vrije bijdrage mag..

Veel nietjes en warme ontmoetjes,

Eefjesniets.