Ik ben Sharon Walraven, de zus van Robin.
Robin, die een verstandelijke beperking heeft, is vanuit t ziekenhuis, waar hij was
opgenomen vanwege een acute dwarslaesie, recent overgeplaatst naar revalidatiecentrum Adelante.
Deze dwarslaesie is door nalatigheid van de huisarts inmiddels onomkeerbaar.
Hij heeft Robin totaal niet serieus genomen toen hij zeer plotseling niet meer kon lopen en
volledig incontinent thuis op de bank lag.
Zelfs na een huisbezoek vond hij dat er ‘alleen sprake was van overbelasting en
spierkrampen' en zag geen aanleiding voor verder onderzoek.
Hiermee is zeer kostbare tijd verloren gegaan!
Zou Robin binnen 48 uur een spoedoperatie hebben gehad dan was hij volgens de
neurochirurg zo goed als zeker weer lopend uit t ziekenhuis vertrokken.
Nu hij twee hele kostbare weken aan t lijntje is gehouden en niemand van de hulpverleners
de huisarts tot actie kreeg aangezet is de kans op lopen volgens de neurochirurg nihil.
Hij is inmiddels wel geopereerd voor de enorme zenuwpijnen, omdat er volgens de artsen
anders weinig kwaliteit van leven zou zijn.
Door mijn eigen dwarslaesie en die van mijn beide ouders weet ik wat hem nog te wachten
staat en dat gevoel is verschrikkelijk.
De zaak ligt overigens enorm gevoelig bij ons, omdat dezelfde huisarts zowel bij mijn vader die 25 jr geleden compleet verlamd is
geraakt als ook bij de hoge dwarslaesie van mijn moeder 7jr geleden steken heeft laten vallen.
Mede door zijn verstandelijke beperking heeft Robin veel angst en paniek en dat is vreselijk
om te zien.
Toen ze hem voor t eerst in een rolstoel wilden zetten, wilde hij dit absoluut niet en dat is
natuurlijk ook best logisch wetende dat je hele familie al met een dwarslaesie en dus ook
met een rolstoel door t leven moest gaan.
Maar we zullen verder moeten.
Gelukkig komt Robin uit een sterk gezin en hebben we uiteindelijk allemaal min of meer
onze weg weten te vinden.
Onze ouders zijn helaas tijdens Corona vlak na elkaar overleden, waardoor Robin ook weer
een enorme klap te verwerken kreeg.
Hij heeft ze beiden niet meer kunnen zien omdat hij toen zelf ook doodziek in bed lag met
Corona.
T ging na lange tijd eindelijk net weer de goede kant op door de begeleiding en therapie die
hij kreeg.
Ik zelf droomde ooit van Olympisch goud en toen mij destijds tijdens de Paralympics van
Beijing de gouden medaille werd omgehangen toen we de rolstoeltennis finale wisten te
winnen, wist ik dat dromen werkelijkheid kunnen worden
Als je er zelf maar in blijft geloven en er alles voor over hebt.
Robin heeft ook een grote droom en dat is weer naar zijn eigen huis terug kunnen waar hij al
25 jaar zo fijn woonde.
Maar dat gaat helaas niet zomaar.
Daar zijn aanpassingen voor nodig, zoals een aangepast toilet
aangepaste douche
slaapkamer op de begane grond
verlaagde keuken
dit alles zou gerealiseerd kunnen worden
in de reeds bestaande aanbouw.
Robin is overigens totaal niet veeleisend en vindt het al gauw goed als hij maar naar huis kan.
Verder zal hij ook wel extra hulp nodig hebben buiten de zorg die vergoed zal worden vanuit de
WLZ.
Het alternatief zal een verpleeghuis zijn voor de rest van zijn leven.
Omdat onze moeder daar de laatste jaren van haar leven heeft doorgebracht met haar hoge
dwarslaesie is dit een ondenkbaar scenario voor ons.
Robin heeft met zijn verstandelijke beperking nooit een uitkering gehad maar zijn hele leven
al zo’n 34 jaar fulltime gewerkt op een sociale werkplaats waar hij net iets boven t
minimumloon verdiende.
Hij zal nu terugvallen naar t minimum omdat hij dat werk onmogelijk nog kan doen.
Daarom kan hij dit helaas niet alleen
Hij zou wat hulp kunnen gebruiken en hij verdient het zo enorm ❣️
Met zijn angst en paniek vecht hij in het revalidatiecentrum voor wat hij waard is .
Hij knokt ervoor om zo zelfstandig mogelijk te worden om uiteindelijk weer naar zijn geliefde thuis terug te kunnen
Vechten jullie mee…
Iedere euro is welkom en helpt mee om zijn droom te realiseren.
Bij voorbaat veel dank voor jullie steun en wij zullen zo dankbaar zijn voor alle hulp die
hem dichter bij zijn droom brengt, terug naar zijn vertrouwde plek en omgeving
Delen wordt uiteraard erg gewaardeerd
Organizer
Sharon Walraven
Organizer