Gedwongen verhuizing

Hallo allemaal,

Mijn naam is Cheyenne, ik ben 25 jaar en mama van 2 meisjes van 7 en 3.

Na veel wikken en wegen heb ik toch besloten om een doneeractie op te starten. 2 jaar geleden heb ik na veel vechten samen met mijn meisjes een woning verkregen doormiddel van urgentie. Wij waren enorm blij met een eigen plekje na een lange onzekere en turbulente periode. Onze "happy place", een plekje waar wij hoopte heel veel jaren te kunnen wonen met veel plezier. Helaas heeft dit een andere wending genomen. Bij het aannemen van de woning werd mij verteld dat er een Japanse duizendknoop in de voortuin zat. Deze vraagt de nodige aandacht. Er werd van mij gevraagd deze netjes bij te houden door heel strikt te zijn in het korthouden en verwijderen van de plant. Daarnaast beloofde de woningcorporatie om de nodige maatregelen in gang te zetten zoals stomen, bevriezen en eventueel afgraven van de tuin om de wortels te kunnen verwijderen. Helaas hebben hun zich nooit aan hun woord gehouden en lieten ze mij volledig aan mijn lot over. Deze plant moet consequent aangepakt worden maar helaas is alleen het plukken niet genoeg. Bij de bewoonster die er voor mij woonde was de plant letterlijk naar binnen gegroeid en stond deze in de woonkamer. Dit is mij enkele maanden geleden ter oren gekomen na dat ik verschillende buurtbewoners heb gesproken over dit probleem. Het is een verschrikkelijke plant die door de fundering heen kan komen. Deze plant richt enorm veel schade aan. Sinds vorig jaar juli ben ik helaas thuis komen te zitten met gezondheidsproblemen. Een aandoening genaamd syndroom aan het SI gewricht. Ik heb goede en hele slechte dagen. Er xitten dagen tussen dat lopen voor mij al heel moeilijk is. Het is voor mij zelf daardoor ook niet meer mogelijk om zelf de plant bij te houden. Naast het probleem met de Japanse duizendknoop is er in februari nog een probleem op komen zetten. Een vleermuizen plaag op de zolderverdieping van mijn woning (mijn slaapkamer). Mijn woning werd toen onbewoonbaar verklaard. Na een hoop duw en trek werk krijg ik nu door al deze omstandigheden een andere woning aangeboden en moet ik verhuizen. Dit is iets wat ik niet voor ogen had en ook zeker niet had verwacht toen ik een kleine 2 jaar geleden de sleutel van de woning kreeg. Ik krijg geen tegemoetkoming vanuit de woningcorporatie voor de verhuizing en zal dus weer compleet terug bij af moeten beginnen. Er zal een vloer aangeschaft moeten worden, er zal geschilderd moeten worden enzovoorts. Dit zijn hoge onvoorziene kosten voor mij. Na veel twijfelen en ergens een stukje schaamte om hulp te moeten vragen durf ik nu toch de stap te zetten en hoop ik dat ik een frisse start kan maken met mijn 2 meisjes. Een huisje wat wel echt onze "happy place" gaat zijn voor een hele lange tijd.