Support Nikodem/Pomoc dla Nikodema
Donation protected
Few days ago Nikodem celebrated his 18th Birthday. For most of the teenagers it is the most important moment in their life, time of freedom, joy and planning of their future. However, it is not so in the case of Nikodem, who a month ago lost the most important person in his life, that is his mother.
She was fighting with cancer for the past 4 years and unfortunately she lost that battle. Nikodem is now left alone, on his own without support. Nikodem’s father never wanted to keep any contact with him and it was the grandparents who supported mum in Nikodem’s upbringing. Nikodem’s mum immigrated to Ireland to look for a better life for herself and Nikodem, who followed her at the age of 7. He started his primary education here and made Ireland his real home.
Nikodem had a challenging childhood living without his father, and mowing to a different country. These did not help in settling in. Nikodem’s behaviour worried his mother: He did not like any changes, he did not want to communicate with friends, and he would not try new foods. Those symptoms were defined as Asperger’s Syndrome only when Nikodem was a teenager.
Nikodem was always living beside his mum, he was with her when she was looking for a better life for themselves. He became a brother at the age of 13 and was great at it, always helping his mum when she needed it, when going to work for example.
When Nikodem was 14 he had to face another huge challenge in his life that is his mum’s serious illness. He was there for her all the time, looking after herself and his brother. Mum’s health started deteriorating very fast and she passed away a month ago.
Nikodem’s mum, the only guardian he had, is gone. His younger brother is under the custody of his father and Nikodem’s grandmother, who came to support the family, returned to Poland. Nikodem was left alone in Ireland.
He says: “This is my home. I want to live and study here.” Nikodem wishes to pass his Leaving Certificate and try his best to continue his education. It will be a real challenge taking into account his Asperger’s Syndrome and having no support in day to day life, including accommodation, grocery and paying for the bills. At the moment he has no means to live on. He’s waiting for the Disability Allowance claim to be processed. How long will the process take? Who knows?
Nikodem, as all of us, has his dreams and those are very basic dreams that is to be able to continue his education in Ireland, pay for his accommodation, find a job and have a life.
With Your Support he can realise his dreams. Please support Nikodem today!
Nikodem kilka dni temu skończył 18 lat. Dla większości młodych ludzi to najpiękniejszy okres w życiu, czas zabawy, szaleństwa i planowania swojej przyszłości. Niestety nie dla Nikodema, który miesiąc temu stracił jedyną najbliższą osobę w jego życiu - mamę, która od czterech lat dzielnie walczyła z nowotworem , jednak te walkę przegrała. Nikodem został sam...zupełnie sam, gdyż jego tata nigdy nie interesował się nim i nie chciał utrzymywać z nim kontaktu, w jego wychowaniu pomagali dziadkowie, w wieku 7 lat babcia przywiozła go do Irlandii, by mógł zamieszkać razem z mamą.Tu rozpoczął naukę, tu dorastał, poznawał życie i świat, w ten sposób Irlandia stała się jego ojczyzną, jego prawdziwym domem. Nie miał łatwego dzieciństwa, wychowywał się bez ojca, co nie ułatwiało kontaktów z rówieśnikami. Ponadto jego zachowanie budziło niepokój: nie lubił zmian, stronił od innych dzieci, jadał wciąż te same potrawy itp. Te niepokojące symptomy zdefiniowano dopiero kiedy Nikodem był już nastolatkiem i stwierdzono u niego zespół Aspergera. Tak naprawdę zawsze żył u boku swojej mamy, towarzysząc jej w poszukiwaniu szczęścia i miłości w życiu. W ten sposób w wieku 13 lat został starszym bratem, który opiekował się swoim braciszkiem najlepiej jak potrafił, zawsze kiedy wymagała tego jakakolwiek sytuacja, np. kiedy mama szła do pracy. Kiedy skończył 14 lat musiał zmierzyć się z chorobą mamy. Był przy niej, opiekował się wtedy już nie tylko bratem ale także i mamą, która z tygodnia na tydzień opadała z sił. Dziś mama Nikodema odeszła, brat jest pod opieką swojego taty, a babcia, która towarzyszyła w ostatnich momentach życia swojej córki wróciła do Polski, do swoich obowiązków. Nikodem zostal w Irlandii sam . Mówi ze tu jest jego dom i ojczyzna. Tu chce mieszkać, żyć i uczyć się. Pragnie skończyć szkołę, zdać maturę i kontynuować naukę. Będzie to trudne, gdyż ogranicza go choroba, a także musi zatroszczyć się o mieszkanie, jedzenie, rachunki. Obecnie został bez środków do życia, złożył dokumenty i czeka na decyzję w sprawie disability allowance. Jak długo będzie czekał? Nie wiadomo. Nikodem jak każdy człowiek ma marzenia, a któż ich nie ma...jednak potrzebna mu WASZA pomoc w ich realizacji. Nie marzy o czymś wyjątkowym, tylko o tym, by móc normalnie wkroczyć w dorosłość, zaplanować swoją przyszłość, by kontynuować naukę, opłacić mieszkanie, znaleźć pracę i ułożyć sobie życie.
She was fighting with cancer for the past 4 years and unfortunately she lost that battle. Nikodem is now left alone, on his own without support. Nikodem’s father never wanted to keep any contact with him and it was the grandparents who supported mum in Nikodem’s upbringing. Nikodem’s mum immigrated to Ireland to look for a better life for herself and Nikodem, who followed her at the age of 7. He started his primary education here and made Ireland his real home.
Nikodem had a challenging childhood living without his father, and mowing to a different country. These did not help in settling in. Nikodem’s behaviour worried his mother: He did not like any changes, he did not want to communicate with friends, and he would not try new foods. Those symptoms were defined as Asperger’s Syndrome only when Nikodem was a teenager.
Nikodem was always living beside his mum, he was with her when she was looking for a better life for themselves. He became a brother at the age of 13 and was great at it, always helping his mum when she needed it, when going to work for example.
When Nikodem was 14 he had to face another huge challenge in his life that is his mum’s serious illness. He was there for her all the time, looking after herself and his brother. Mum’s health started deteriorating very fast and she passed away a month ago.
Nikodem’s mum, the only guardian he had, is gone. His younger brother is under the custody of his father and Nikodem’s grandmother, who came to support the family, returned to Poland. Nikodem was left alone in Ireland.
He says: “This is my home. I want to live and study here.” Nikodem wishes to pass his Leaving Certificate and try his best to continue his education. It will be a real challenge taking into account his Asperger’s Syndrome and having no support in day to day life, including accommodation, grocery and paying for the bills. At the moment he has no means to live on. He’s waiting for the Disability Allowance claim to be processed. How long will the process take? Who knows?
Nikodem, as all of us, has his dreams and those are very basic dreams that is to be able to continue his education in Ireland, pay for his accommodation, find a job and have a life.
With Your Support he can realise his dreams. Please support Nikodem today!
Nikodem kilka dni temu skończył 18 lat. Dla większości młodych ludzi to najpiękniejszy okres w życiu, czas zabawy, szaleństwa i planowania swojej przyszłości. Niestety nie dla Nikodema, który miesiąc temu stracił jedyną najbliższą osobę w jego życiu - mamę, która od czterech lat dzielnie walczyła z nowotworem , jednak te walkę przegrała. Nikodem został sam...zupełnie sam, gdyż jego tata nigdy nie interesował się nim i nie chciał utrzymywać z nim kontaktu, w jego wychowaniu pomagali dziadkowie, w wieku 7 lat babcia przywiozła go do Irlandii, by mógł zamieszkać razem z mamą.Tu rozpoczął naukę, tu dorastał, poznawał życie i świat, w ten sposób Irlandia stała się jego ojczyzną, jego prawdziwym domem. Nie miał łatwego dzieciństwa, wychowywał się bez ojca, co nie ułatwiało kontaktów z rówieśnikami. Ponadto jego zachowanie budziło niepokój: nie lubił zmian, stronił od innych dzieci, jadał wciąż te same potrawy itp. Te niepokojące symptomy zdefiniowano dopiero kiedy Nikodem był już nastolatkiem i stwierdzono u niego zespół Aspergera. Tak naprawdę zawsze żył u boku swojej mamy, towarzysząc jej w poszukiwaniu szczęścia i miłości w życiu. W ten sposób w wieku 13 lat został starszym bratem, który opiekował się swoim braciszkiem najlepiej jak potrafił, zawsze kiedy wymagała tego jakakolwiek sytuacja, np. kiedy mama szła do pracy. Kiedy skończył 14 lat musiał zmierzyć się z chorobą mamy. Był przy niej, opiekował się wtedy już nie tylko bratem ale także i mamą, która z tygodnia na tydzień opadała z sił. Dziś mama Nikodema odeszła, brat jest pod opieką swojego taty, a babcia, która towarzyszyła w ostatnich momentach życia swojej córki wróciła do Polski, do swoich obowiązków. Nikodem zostal w Irlandii sam . Mówi ze tu jest jego dom i ojczyzna. Tu chce mieszkać, żyć i uczyć się. Pragnie skończyć szkołę, zdać maturę i kontynuować naukę. Będzie to trudne, gdyż ogranicza go choroba, a także musi zatroszczyć się o mieszkanie, jedzenie, rachunki. Obecnie został bez środków do życia, złożył dokumenty i czeka na decyzję w sprawie disability allowance. Jak długo będzie czekał? Nie wiadomo. Nikodem jak każdy człowiek ma marzenia, a któż ich nie ma...jednak potrzebna mu WASZA pomoc w ich realizacji. Nie marzy o czymś wyjątkowym, tylko o tym, by móc normalnie wkroczyć w dorosłość, zaplanować swoją przyszłość, by kontynuować naukę, opłacić mieszkanie, znaleźć pracę i ułożyć sobie życie.
Organizer and beneficiary
Piotr Zukowski
Organizer
Nikodem Strzelczyk
Beneficiary