Help Sorsha in haar gevecht tegen kanker

29 jaar is Sorsha nu, onze dochter, vriendin, doerak. Een jonge vrouw die haar hele leven voor zich had, maar sinds twee maanden plots kankerpatiënt is. Ze blijkt in haar enkel een sarcoom te hebben: een zeer zeldzame, zeer agressieve vorm van kanker. Tegen de tijd dat de artsen het ontdekten was de kanker al uitgezaaid naar haar longen. Vlak voor de kerstdagen was ze nog een onbezorgde twintiger, sinds de jaarwisseling is ze ongeneeslijk ziek.

De goedaardige tumor die vanaf haar veertiende al in Sorsha’s enkel groeide, kon onmogelijk kwaadaardig worden. Dat hadden de artsen altijd gezegd. Eens goedaardig, altijd goedaardig. Toen de tumor explosief groeide, haar enkel dikker werd en de pijn steeds ondraaglijker, besloot ze in december 2023 toch naar het ziekenhuis te gaan. Daar kreeg ze het nieuws te horen wat we nooit hadden verwacht: in haar enkel zat nu wél een kwaadaardige tumor. Iets wat in Nederland nog nooit is gebeurd, wereldwijd slechts bij een handjevol mensen. Deze sluipmoordenaar heeft jarenlang ongezien de kans gehad om in haar lichaam te woeden. Nu is hij niet meer weg te krijgen.

Sorsha begint deze week met chemotherapie: een intensief traject met de zwaarste chemokuren die de groei van de kanker in haar enkel, longen en de rest van haar lichaam moet stagneren. De kanker zal nooit weggaan, maar hopelijk stabiliseren. Met heel veel geluk kan onze dochter dan nog een aantal jaar bij ons zijn. Sorsha is de belichaming van nuchterheid en positiviteit, maar op onbewaakte momenten neemt de uitzichtloosheid het van haar over. Ze ziet er tegenop: de misselijkheid, de vermoeidheid, maar ook het feit dat de kleine - maar voor iemand van haar leeftijd oh zo belangrijke - dingen niet meer vanzelfsprekend zijn: borrelen met vriendinnen, fietsen met haar haren in de wind, de liefde vinden, samenwonen, misschien moeder worden, op den duur. De jaren die ze nog heeft zal ze doorbrengen in ziekenhuizen, ziek en kaal van de chemo. Dat laatste vindt ze één van de moeilijkste dingen. Haar prachtige donkerbruine lokken, haar mooie wenkbrauwen en haar lange wimpers zal ze de rest van haar leven kwijt zijn. Het is geen ijdelheid, het is angst voor het verlies van haar identiteit. Wat blijft er van haar over als niet alleen haar onbezonnenheid plaats moet maken voor haar ongeneeslijke ziekte, maar ze ook van buiten verandert in een patiënt?

Getatoeëerde wenkbrauwen en een mooie pruik zijn duur. Zeker in combinatie met de zorgkosten die buiten de verzekering vallen. In deze machteloze tijd willen we haar een lichtpuntje geven door geld voor haar in te zamelen. Voor haar pruik, haar wenkbrauwen en haar zorgkosten en indien nodig behandelingen in het buitenland. Maar misschien ook voor een mooie reis die ze nog wil maken als ze zich tussen de chemo’s door goed genoeg voelt. Want, ontdekken we nu meer dan ooit, herinneringen maken is onbetaalbaar. Kun je iets missen om een jonge vrouw in de bloei van haar leven weer te laten stralen? We weten zeker dat ze jullie onwijs dankbaar zal zijn voor het teruggeven van haar identiteit en een beetje perspectief.