Support for Alimjan's medical treatment!

Dear Everyone,

My name is Biliqiz. Currently, I live in the United States. I came here to visit my children and stayed here like many other Uyghurs.

I am appealing to everyone because my nephew Alimjan needs immediate help. My older brother had a happy family back home, with two sons, and was financially well-off. As his two sons moved to Turkey earlier, he went to Turkey to see them in 2016 and could not return home for obvious reasons.

Life for Uyghurs everywhere is difficult, but it is even harsher for those with no permanent residency, job, income, and health insurance. My brother lost his first son, a 29-year-old Uyghur young man, to the pancreatic disease two years ago. And another unfortunate event hit his family recently. This time, Alimjan, his 2nd son and only remaining child, is in a critical medical situation. He is now receiving treatment at the ICU of Ozel Avrupa Safak Hastanisi in Istanbul, Turkey. While I cried many days over my first nephew’s death, I refused to stand by and stand in silence for my 2nd nephew.

As Alimjan’s aunt, I have been trying to help him. But my efforts were not enough. Therefore, I decided to start a fund-raising activity for Alimjan and reach out to you.

Please support Alimjan with any amount you can donate.

I pray that May Allah grants everyone good health.

Also, please keep Alimjan in your prayers.

ھۆرمەتلىك جامائەت:

مىنىڭ ئىسمىم بېلىقىز، ئۆزۈم ھازىر ئامىرىكىدا ياشايمەن، نەچچە يىل ئىلگىرى ئوقۇۋاتقان بالىلىرىمنى يوقلاپ كىلىپ بۇ يەردە تۇرۇپ قالغان ئىدىم.

جىيەن ئوغلۇم ئالىمجاننىڭ ھاياتى خەتەر ئۈستىدە قالغىنى ئۈچۈن كۆپچىلىكنىڭ ياردىمىگە ھاجىتىمىز چۈشۈپ قالغىنى ئۈچۈن بۇلارنى يىزىۋاتىمەن. ئالىمجان مىنىڭ ئاكامنىڭ ئىككىنچى ئوغلى بولۇپ، ئاكامنىڭ ۋەتەندە ھال ئوقىتى ياخشى ئىدى، بەختلىك ئائىلىسى بار ئىدى. نەچچە يىللار ئىلگىرى ئىككى ئوغلىنى تۈركىيىگە ئوقۇشقا سالغان ئاكام 2016-يىلى ئوغۇللىرىنى كۆرگىلى بىرىپ نۇرغۇن ئادەملىرىمىزگە ئوخشاش شۇ يەردە تۇرۇپ قالغان ئىدى.

ئۇيغۇرلار ئۈچۈن ھايات ھىچيەردە ئاسان ئەمەسكەن. كىشىلەرنىڭ ۋەتىنىدە تۇرۇپ قالغان سالاھىيىتى يوق، خىزمىتى ۋە كېرىمى يوق شۇنداقلا ساغلاملىق سۇغۇرتىسى يوق ئ‍ۇيغۇرلىرىمىزنىڭ كۈنى تېخىمۇ جاپادا ئىكەن. مىنىڭ جان-جىگەر ئاكام ئاشۇنداق سەۋەپلەر تۈپەيلى، تۇنجى ئوغلى 29-ياشلىق ئۇيغۇر يىگىتى ئاشقازان ئاستى بېزى كىسىلىنى ۋاقتىدا ۋە ئەتراپلەق داۋالىتالماي، تۇپراققا بەرگەن ئىدى. يېقىندا ئاكامغا يەنە بىر بەختسىزلىك كەلدى، ئۇنىڭ ئىككىنچى ئوغلى يەنى بىردىن بىر ھايات بالىسى ئالىمجاننىڭ ھاياتى خەتەر ئىچىدە قىلىپ ھازىر تۈركىيىنىڭ ئىستانبۇل شەھرىدىكى ئ‍ۆزەل ياۋرۇپا شەفەق دوختۇرخانىسىنىڭ جىددى قۇتقۇزۇش بۆلىمىدى يىتىپ قالدى. تۇنجى جىيەنىمنىڭ ئۆلۈمى ئۈچۈن چوڭقۇر قايغۇرغان ئىدىم، ئەمما ئىككىنچى جىيەن ئوغلۇمنىڭ ھالىتىگە قاراپ چىدىيالمىدىم ۋە سۈكۈتنى بۇزۇپ ئۇنىڭغا ياردەم قىلىش ئۈچۈن كەڭ جامائىتىمىزگە ئىلتىجا قىلىشنى راۋا كۆردۈم.

ئالىمجاننىڭ ھاممىسى بولۇش سۈپىتىم بىلەن مەن بارلىق ئىمكانىيىتىم بويىچە تېرىشتىم ئەمما بۇ تېرىشچانلىقلىرىمنىڭ يېتىشسىزلىگىنى ھېس قىلىپ سىلەرگە بۇنى يېزىۋاتىمەن.

ئالىمجاننى قوللاپ ئاز-تولا كۆڭلۈڭلارنى ئىپادىلەپ قويۇشۇڭلارنى ئۈمىد قىلىش بىلەن بىرلىكتە جانابى ئاللاھتىن ھەممىڭلەرگە ساقلىق ۋە خاتىرجەملىك تىلەيمەن.

ئاخىرىدا ئالىمجانننىڭ ساغلاملىغى ئۈچۈن ھەم دۇئا قىلىپ قويۇشۇڭلارنى تۆۋەنچىلىك بىلەن سورايمەن.