Stop wantoestanden in de culturele sector

Dag iedereen!

Mijn naam is Hélène Devos en sinds 2011 ben ik vast verbonden als actrice aan het theatergezelschap ITA, voorheen Toneelgroep Amsterdam.

In de zomer van ‘23 heeft onafhankelijk onderzoek van het bureau ZIN (partner in management en integriteit) aangetoond dat er sprake is van jarenlang ernstig fysiek en mentaal grensoverschrijdend gedrag binnen het ensemble, alsook nalatigheid van de directie.

Gesteund door de uitslag van dit onderzoek heb ik eindelijk de moed gevonden om een veilige werkomgeving te eisen. ITA beloofde in gesprek te gaan met de collega’s die zich schuldig hebben gemaakt aan dit gedrag. In afwachting daarvan ben ik uit de lopende en nieuwe producties gehaald. Ondertussen zijn we meer dan een half jaar verder en deze collega’s zijn nog steeds zonder consequentie aan het werk.

In plaats van de gesprekken te laten plaatsvinden heeft ITA een nieuw onderzoek opgestart, ditmaal met het onderzoeksbureau Verinorm. Dat is al maanden bezig en nog steeds niet afgerond. Ik begrijp de noodzaak hiervan niet, gezien de uitslag van het vorige onderzoek duidelijk was.

Het afgelopen halfjaar ben ik beschermd geweest door de ziektewet. De bedrijfsarts is echter van mening dat ik binnen afzienbare tijd het werk dien te hervatten bij ITA, zij het aangepast. Dat wil zeggen niet langer als actrice. Wie weet kun je me dus straks vinden bij de garderobe en neem ik je jas aan bij een volgend theaterbezoek.

Ik wil graag een punt zetten achter deze gruwelijke situatie en verdergaan met mijn leven. Thuis wachten op de komst van Godot eist een tol van mijn gezondheid en ik laat me niet van het podium jagen. ITA is echter niet bereid om mij te laten gaan zonder het tekenen van een contract met zwijgclausule.

Tot dusver ben ik duizend euro lichter aan advocaatskosten en het einde is nog steeds niet in zicht. De volgende stap is mediation. Hiervoor wil ik me graag verder laten bijstaan door een ervaren advocaat. Helaas heb ik de financiële middelen niet die het gesubsidieerde ITA tot zijn beschikking heeft.

Ik vind het noodzakelijk dat ITA ter verantwoording wordt geroepen, niet in het minst omdat ik bijlange niet de enige ben die hier het slachtoffer van is (geweest) en het tenslotte ook gaat over een organisatie die mede vanuit de overheid wordt gefinancierd.

Mijn hart is in duizend stukken gebroken. Het theater is een plek waar we naartoe gaan om verstrooiing en troost te vinden.

Dit hoort niet. Als je een hart voor de culturele sector hebt, dan hoop ik dat je wil overwegen mij te helpen met een bijdrage zodat ik mezelf en anderen kan blijven verdedigen en een stem kan geven aan deze wantoestanden.

Ik zou je niet alleen enorm dankbaar zijn, als blijk van mijn appreciatie bezorg ik je graag indien gewenst een print van een van mijn schilderijtjes. In deze moeilijke tijden zijn mijn twee hondjes Konijn en Muis een baken van licht en liefde. Ons portretje schilderen verwarmt dan ook mijn hart en helpt me met dit alles om te gaan.

Alvast ontzettend bedankt,

Hélène