Keep Chris rollin’!
Een kind dat naar buiten gaat, naar school, het bos, naar oma, het strand. Het klinkt zo ‘gewoon’ maar voor mijn collega Arianne wordt dit steeds meer een opgave. Ariannes zoon Chris is vijf jaar en afhankelijk van zijn rolstoel én rollator. En hoe ouder hij wordt, hoe moeilijker het wordt om hem op een normale manier te vervoeren.
Daarom wil ik vragen of wij, jullie, allemaal kunnen bijdragen aan de bus voor Chris. Zodat Chris niet meer zijn hoofd stoot. Zodat Chris zich blijft ontwikkelen, beter gaat lopen, zich vrij en blij kan blijven bewegen, net als andere kinderen...
Door thuiswerken leer je je collega’s anders kennen
Al maandenlang staar ik vele uren per dag naar het scherm van mijn laptop. Via het scherm heb ik regelmatig contact met mijn collega Arianne. En door het thuiswerken zag ik ook een deel van haar gezinsleven. Want zo nu en dan kwam Ariannes zoon Chris in beeld: een lieve kleuter die tijdens presentaties van zijn moeder rustig bij haar op schoot zat en geïntrigeerd zijn lievelingsfilm op het scherm naast dat van Arianne bekeek.
Langzamerhand werd mij duidelijk dat Chris overal mee geholpen moet worden, moeilijk loopt en naar een speciale school gaat waar hij allerlei therapieën krijgt. Trots vertelde Arianne, vlak voor de tweede lockdown, dat hij op school zo vooruit ging in zijn ontwikkeling. Helaas zat Chris de afgelopen maanden vaak thuis. ‘En’, vertelde Arianne laatst. ‘Ik krijg hem haast niet meer de auto ingetild, hij stoot steeds vaker zijn hoofd tegen de rand van de deur als ik hem op de achterbank probeer te krijgen. Hij wordt voor mij te zwaar en te lang om te tillen, waardoor we steeds vaker thuis blijven.’
Een paar weken geleden vertelde Arianne dat ze naar een bus kijken waarmee ze Chris kunnen vervoeren. ‘Met een busje kunnen we zijn rolstoel én zijn rollator meenemen’, vertelde Arianne, ‘Wij kunnen hem duwen maar hij kan dan ook zelf lopen als hij dat wilt.’
‘Wat fijn!’, zei ik, ‘Maar wat kost zo’n bus?’
‘€50.000,-‘, zei Arianne.
‘€50.000?!’, vroeg ik verbaasd. ‘En, krijg je dat vergoed?’
‘Nee, alleen de aanpassingen ín de bus krijgen we vergoed. De bus moeten we zelf betalen. Maar we zijn al heel blij met het geld voor de aanpassingen aan de binnenkant’.
‘Hoe kom je aan dat enorme bedrag?’, vroeg ik, ‘Dat is toch heel veel geld!’
‘Tja, we weten het nog niet, de garage geeft ons korting maar er blijft nog zo’n €35.000,- over.’
Ik dacht die avond en nacht aan Chris, zijn ouders en een bus van €50.000,- waarvan alleen de aanpassingen aan de binnenkant vergoed worden. Aan de garage die vanuit een goed hart ook zijn steentje bijdraagt en korting geeft. Aan de €35.000,- die overblijft.
En aan onze eigen kinderen die zo gezond zijn dat je ogen ervan gaan tranen.
Geef als je kan en als je wilt.
Je kunt helpen via deze site. Heel veel dank voor je support ❤
