Zorg-/aanleunwoning voor Lon in Amersfoort

Hoi lieve iedereen, 

Velen van jullie weten wat er met mij aan de hand is maar ik leg het nog even kort uit waardoor mijn hulpvraag duidelijk wordt. Doordat ik het kort uitleg gaan veel emoties verloren, ik hoop dat jullie deze emoties niet vergeten. Ik vind het lastig om op deze manier hulp te vragen maar toe maar, wat mot dat mot. Komt 'ie:

Ik ben in 1959 geboren in Amersfoort en ik heb daar gewoond tot 2017. Mijn sociale netwerk is groot in Amersfoort. Mijn oudste zoon woont daar met zijn gezin, mijn dochter en jongste zoon wonen in Amsterdam. Ik heb veel vrienden, familie en kennissen in Amersfoort. 

Begin 2017 wilde ik verhuizen naar Friesland, ik heb mijn baan in Utrecht opgezegd want ik zou ZZP'er worden in de horeca, als kok gaan werken op een Klipper én mijn eigen onvolprezen picknick's gaan verkopen in mijn geliefde Friesland. Zie Picknick van Lonneke 

Ik heb een huisje in Piaam gekocht en mijn appartement in Amersfoort vérkocht. Het huisje in Piaam moest verbouwd en opgeknapt worden en daar had ik 3 maanden voor uitgetrokken. Tijdens de verhuizing liep ik een gecompliceerde enkelbreuk op.....uitgegleden in een laagje sneeuw van 2 centimeter ;-(.  Dat was balen natuurlijk maar daar hebben we toen een goeie oplossing voor gevonden; ik kon 3 maanden bij mijn dochter in Amsterdam logeren en herstellen. 

Tijdens de revalidatie ontdekte ik een knobbeltje in mijn rechterborst en na onderzoek bleek dat ik borstkanker had. Schrikken natuurlijk!! Ik heb tijdens de behandelingen wisselend in Amersfoort, Amsterdam, Baarn en Piaam gewoond. Ik heb 16 chemokuren ondergaan, twee operaties en 5 weken bestralingen gehad. Pittig allemaal! 

Toen dat allemaal zo'n beetje achter de rug was na een jaar en ik me kon gaan focussen op mijn nieuwe mooie leven in Piaam en het huisje in Piaam nagenoeg klaar was kreeg ik een bericht dat alles door elkaar gooide. Een bericht dat niemand had verwacht, een bericht dat mij onderuit haalde; de borstkanker was uitgezaaid en ik had nog maximaal een jaar of 5 te leven! Wát een schrik en wát een verdriet bij iedereen. 

Maar goed, toch maar door, ik had geen keus. Ik heb diverse behandelingen ondergaan maar het gaat niet goed. Dat succesje waar we zo op hopen dat blijft uit. Een paar weken geleden bleek dat de kanker al is uitgezaaid naar al mijn botten, beenmerg en in diverse klieren zit. Weer slecht nieuws. Als ik nu zou stoppen met alle medicatie dan heb ik nog een half jaar te leven. Maar dat doen we nog niet, ik voel me toch nog steeds goed (behalve de vermoeidheid). 

Ik ben 4 dagen geleden begonnen met een chemobehandeling in de vorm van tabletten. We hopen natuurlijk dat daar heel misschien het lang verwachte succesje te boeken valt, over een paar weken zijn de eerste controles. Maar goed, nu dan mijn hulpvraag. 

Als ik "straks", over een paar maanden, of over een jaar of over 2 jaar (ik heb geen idee) niet meer alleen kan wonen omdat ik niet meer voor mezelf kan zorgen (brrrr ik moet er niet aan denken) heb ik een probleem. Ik woon nu in Piaam maar daar is mijn sociale netwerk nog lang niet groot genoeg. Dus zal ik terug moeten naar Amersfoort. Bij mijn oudste zoon Nick staat achter in de tuin een grote garage. Hij woont met zijn onwijs lieve gezin in de Westerstraat in Amersfoort. Dat is vlakbij het centrum en winkels. 

We willen deze garage ombouwen tot 'kangoeroewoning/aanleunwoning'. Dat is niet moeilijk maar kost geld. De gemeente Amersfoort heeft hier geen subsidie voor. Wij hebben daar een bedrag van €10.000,00 voor nodig. Vandaar deze fundrais actie. Ik kan in Amersfoort verzorgd worden door familie en vrienden, dat kan in Piaam niet. Ik wil mijn huisje in Piaam niet verkopen want het zou zo fijn zijn als ik daar af en toe nog heen kan. 

Ik word nerveus bij de gedachte dat er niemand voor mij zal kunnen zorgen in Friesland en ik daar in m'n eentje in de problemen kom vandaar dat we de kangoeroewoning zo snel mogelijk willen realiseren. Nou, dit is het dus. 

Dikke kus en het zou lief zijn als je wat wil doneren XX.