Voor mijn verjaardag vraag ik een assistentiehond

VOOR MIJN VERJAARDAG VRAAG IK EEN ASSISTENTIEHOND

Hallo! Welkom op mijn crowdfundpagina!

Ik ben Guus en voor mijn verjaardag vraag ik een assistentiehond.

Deze heb ik nodig vanwege complexe psychische problematiek. Mijn leven is hierdoor heel beperkt geworden en ik wil graag dat dat weer anders wordt. Een assistentiehond kan me daarbij helpen.

Echter is de opleiding van een assistentiehond duur en ben je hiervoor vaak aangewezen op je eigen financiële middelen. Dat geld heb ik niet, daarom ga ik proberen om het geld op te halen. Wil jij me helpen en door ook iets te doneren? Dat zou ik super vinden!

Je kunt doneren door op ‘doneren’ te klikken, vul vervolgens het bedrag in dat je wil doneren en bepaal of/en hoeveel fooi je aan GoFundMe (de organisatie die deze crowdfundpagina mogelijk maakt) wil geven. Let op! Bij het fooi geven kun je ook zelf een bedrag invullen door op ‘Ander’ te klikken! Vul vervolgens je gegevens in en dan ga je vanzelf naar je bank!

En als je op de hoogte wil blijven en mijn proces wil volgen dan kan dat door @theyellowpawproject te volgen op Instagram en Facebook en door de updates van deze crowdfundpagina in de gaten te houden!

Alvast super bedankt!

 

Wil je meer weten?

Kijk dan de video of lees hieronder verder!

Video al gezien en wil je antwoord op mogelijke vragen? Scrol dan verder naar het kopje ‘antwoord op mogelijk veel gestelde vragen!

 



Hallo lieve mensen op het internet,

Ik ben Guus en vandaag word ik 22 jaar.

Ik vind mijn verjaardag tegenwoordig altijd lastig. Dat komt omdat het toch een soort moment is, en daar word ik emotioneel van. En vandaag misschien ook nog wel een beetje extra. Ik ga vandaag namelijk om jullie hulp vragen. En dat vind ik best wel moeilijk en vooral ook heel erg spannend.

Ik ben nu 22 en al zeker sinds mijn 14de psychisch ziek en in behandeling.

Ik heb inmiddels heel veel verschillende behandelingen gehad echter is het nooit echt beter gegaan, helaas eerder slechter.

Inmiddels ben ik echt heel ziek, zieker dan ooit. En dat is kut. Heel kut.

Want ondanks dat ik misschien over kom alsof het wel okay met me gaat, ik er niet perse heel ziek uit zie en als je me ziet er vrij weinig te merken is, kan ik bijna niks meer. Mijn leven is enorm beperkt geworden. Ik kan niet meer werken of studeren. En dat zijn dan nog de grote dingen voor mij, kleine dingen lukken namelijk ook amper. Iets als douchen of naar de supermarkt gaan zijn voor mij grote opgaves geworden. Mijn ziekzijn heeft alles overgenomen. Ik kan niks meer onbewust, ik kan niet zomaar de tv aanzetten, ik kan niet zomaar muziek aan zetten, hele kleine dingetjes kunnen er al voor zorgen dat ik in paniek, stress & angstaanvallen raak. Soms val ik zelfs helemaal uit, dan ben ik verlamd in mijn lichaam. Soms kan ik wel horen, maar meestal kan ik niks zeggen. Hopeloos en bang.

Een echte duidelijke diagnose heb ik nu niet. Ik heb er wel verschillende gehad, maar deze bleken achteraf slechts een symptoom te zijn van wat hoorde bij een groter geheel of ze bleken niet te kloppen. Laten we het er voor nu dan ook even op houden dat ik complexe psychische problematiek heb. In mijn therapie zitten we nu ook al een hele tijd vast, we weten het niet meer. En dat is lastig, want mijn klachten groeien steeds verder.

Na al zolang ziek aan de kant te staan ben ik veel verloren, zo ook de hoop dat er wel iets is dat me kan helpen. Dat het beter kan gaan, in plaats van slechter.

Tot een tijdje terug. Toen kwam ik iets tegen waar ik wel hoop in heb, en dat is voor mij heel bijzonder want dat heb ik bijna nooit, maar dat maakt het ook extra eng. Alles wat ik fijn vind, wat hoop geeft, wat als goed voor mij voelt, maakt me onwijs angstig, dat hoort bij mijn ziekte.

Ik hoop dat ik dit jaar toch datgene waar ik hoop op heb kan krijgen. Namelijk een hond die ik onder intensieve begeleiding van een professionele trainer zal opleiden tot officiële assistentiehond. Zodat ik hopelijk weer dingen kan gaan doen, meer mee kan doen met de maatschappij en ik weer beter voor mezelf kan gaan zorgen.

Nu is het zo dat deze hulp die ik wil en waar ik wel hoop in heb helaas enorm moeilijk is om krijgen. De opleiding van een assistentiehond kost namelijk geld. En in Nederland wordt dat niet door de verzekering vergoed. Sterker nog, vaak ben je op je eigen financiële middelen aangewezen.

De plek waar mensen om vergoeding kunnen vragen voor een assistentiehond die helpt bij psychische problematiek is de gemeente. Helaas is de kans dat ze akkoord gaan met het financieren van deze voorziening heel klein. Sommige gemeentes doen er enorm moeilijk over en vergoeden niet.

Ik wil dit echt heel graag en ga er echt alles aan doen om het voor elkaar te krijgen. Maar ik kan het niet alleen.

Vandaar dat ik dit nu schrijf; om te vragen of jij me wil helpen.

Niet schrikken okay? Maar het geld wat ik nodig heb om de opleiding van mijn assistentiehond te betalen is ruim €19.000. (exact €19.031,40)

Ja…

Dat heb ik helaas niet ergens in een oude sok liggen.

Vandaar dat ik een crowdfunding ga starten.

Om het geld bij elkaar te krijgen wil ik een campagne opzetten genaamd The Yellow Paw Project.

Ik wil dat die campagne meer is dan alleen geld ophalen voor mezelf. Mij lukt het namelijk nog om een video te maken en een crowdfunding op te zetten, maar er zijn ook mensen voor wie dat niet mogelijk is. Ik hoop ook nog iemand anders te kunnen helpen met de financiering van zijn of haar opleiding. Vandaar dat mijn streefbedrag op €30.000,- staat.

En misschien wel het belangrijkste: ik hoop met de campagne meer aandacht te creëren voor psychische problematiek. Awareness is natuurlijk enorm goed, maar nog belangrijker is actie:Ik hoop gemeentes te kunnen stimuleren om vaker in te stemmen met de financiering van deze o zo belangrijke voorziening voor sommige zodat we niet meer op deze manier het geld bij elkaar moeten halen. Want laten we eerlijk zijn, het is natuurlijk belachelijk dat het zo moet…

Voor de campagne wilde ik eigenlijk al van alles afhebben zodat het de lucht in kon en het er allemaal goed, vet en cool uitzag. Maar helaas is de realiteit anders: ik kan helaas niet zo hard rennen als dat ik zou willen. Het werken hieraan roept zoveel emotie, stress en angst op waardoor ik regelmatig gevloerd word. Het is zwaar, dat wist ik, maar toch blijf ik het onderschatten en daar word ik elke keer weer mee geconfronteerd. Ik heb dus ook nog niet heel veel af.

Wat ik nu wel heb is deze video, op mijn verjaardag, waarin ik je wil vragen of je me wil helpen, en jeetje wat vind ik dat moeilijk, maar ik doe het toch.

Wie weet heb je er geld voor over, wil je dit bericht delen, of heb je een goed idee waarmee je me wil helpen. Alle beetjes helpen en of het nu iets groots of iets kleins is, alles waarmee ik weer een stapje dichterbij het bereiken van dit doel kom waardeer ik enorm.

Ik hoop echt dat je me wil helpen zodat ik binnenkort kan starten met de opleiding van mijn toekomstige assistentiehond. Dat zou fantastisch zijn, super eng wel, maar wel fantastisch!

Het geld wat je doneert komt terecht bij Stichting Bultersmekke Assistancedogs, dat is de stichting van de organisatie waar ik de opleiding bij ga volgen. De stichting is een officieel en erkend goed doel.

Mocht je liever geld direct naar hun rekening over maken, dan kun je lezen hoe dat moet onder het kopje veel gestelde vragen.

En als je me op een andere manier wil helpen, stuur me dan gerust een berichtje via het volgende e-mailadres: [email redacted]

Oh en nog even over mijn aanvraag bij de gemeente voor de financiering van mijn assistentiehond. Daar ga ik nog steeds super hard voor vechten, daar blijf ik voor knokken. Mocht ik dat uiteindelijk toch nog voor elkaar krijgen, hoewel ik die kans heel klein acht, dan vind ik het belangrijk om nog even te vermelden dat het geld wat ik opgehaald heb via deze weg naar iemand anders gaat, bij wie de gemeente hard nee blijft zeggen, maar die het ook o zo hard nodig heeft. Dus het komt sowieso goed terecht. Vind ik belangrijk om te vermelden!

Oh en nog even over mijn aanvraag bij de gemeente voor de financiering van mijn assistentiehond. Daar ga ik nog steeds super hard voor vechten, daar blijf ik voor knokken. Mocht ik dat uiteindelijk toch nog voor elkaar krijgen, hoewel ik die kans heel klein acht dan vind ik het belangrijk om nog even te vermelden dat het geld wat ik opgehaald heb via deze weg naar iemand anders gaat, bij wie de gemeente hard nee blijft zeggen, maar die het ook o zo hard nodig heeft. Dus het komt sowieso goed terecht. Vind ik belangrijk om te vermelden!

Mocht je meer willen weten over waar je geld terecht komt als je wat zou geven, hoe dat zit en wil je antwoord op dingen die je je misschien nog afvraagt na dit gezien te hebben? Scrol dan even verder, onder het kopje mogelijk veel gestelde vragen heb ik geprobeerd om op zoveel mogelijk antwoord te geven.

En als je op de hoogte wil blijven en mijn proces wil volgen dan kan dat door @theyellowpawproject te volgen op alle socials!

Ik wil je nu alvast super bedanken voor het lezen van mijn verhaal, dat betekent al heel veel voor me! Ik hoop uiteindelijk toch nog iets meer van een campagne met acties op te kunnen zetten.

Maar voor nu alvast deze eerste vraag: Wil je me helpen door iets te doneren en/of door dit bericht te delen! Ik hoop dat je me wil helpen!

Bedankt!

Ik hoop dat het dit jaar beter met me gaat en ook met de mensen waarvan ik hou. Dat mijn 22ste levensjaar een jaar is waarin ik met de opleiding van mijn assistentiehond kan starten. Dat zou fantastisch zijn.

Zodat ik weer van overleven naar leven kan gaan.

 

Ik ben Guus en voor mijn verjaardag vraag ik een assistentiehond Help jij mee?

 



Mogelijk veel gestelde vragen: Ik beantwoord ze!

1. Wat wordt er met het gedoneerde geld gedaan?

Het geld dat je doneert wordt gebruikt voor de bekostiging van de opleiding van mijn assistentiehond en mogelijk ook voor de opleiding van de assistentiehond voor iemand anders. Ik zou namelijk heel graag willen proberen om ook het geld voor iemand anders op te halen. Daarom staat mijn eerste streef bedrag ook op €30.000,-. Dat klinkt misschien heel ambitieus, maar er zijn helaas heel veel mensen voor wie een assistentiehond helaas niet vergoed wordt en die dus aangewezen zijn op hun eigen financiële middelen. En laten we realistisch zijn, wie heeft er nou nog ergens €20.000,- in een oude sok liggen? Ik niet in ieder geval. Sterker nog, mensen die een assistentiehond nodig hebben, hebben een beperking en/of zijn ziek en beschikken vaak gewoon niet over de financiële middelen. Neem mij als voorbeeld, ik heb op dit moment een uitkering en het is voor mij dus echt niet mogelijk om dit geld op te hoesten. Maar los daarvan, het gaat om mensen die een assistentiehond nodig hebben en het is enorm verdrietig als de reden dat je niet de hulp kan krijgen die je nodig hebt, geld is. Ik ben nog in staat om een crowdfunding op te zetten. Maar dit is niet voor iedereen een optie. Vandaar dat ik heel graag ook nog iemand anders zou willen helpen om het geld bij elkaar te krijgen voor zijn/haar opleiding.

 

2. Bij wie komt het gedoneerde geld terecht?

Het geld dat je doneert wordt via GoFundMe gestort op een rekening die mijn ouders hier speciaal voor geopend hebben. Zij storten het dan direct door naar Stichting Bultersmekke Assitancedogs. Stichting Bultersmekke Assistancedogs is opgericht door cursisten van BMA die mensen willen ondersteunen in het bekostigen van een assistentiehond. De stichting is een officieel en erkend goed doel.

Ik wilde graag dat het geld direct via GoFundMe op de rekening van Stichting Bultersmekke gestort zou worden. We hebben geprobeerd dit te regelen met GoFundMe maar helaas is dit niet gelukt. Vandaar dat we het op deze manier doen!

Mocht je willen doneren, maar dit liever rechtstreeks naar Stichting Bultersmekke Assistancedogs doen? Dat kan met via onderstaand rekeningnummer:

NL18 INGB 0004 7598 74

ten name van St. Bultersmekke Assistancedogs te Hilversum

Met omschrijving: Guus Liebrand

Zo komt het geld wat je overmaakt in een spaarpot terecht die de stichting voor mij heeft.

 

3. Waarvoor heb ik een assistentiehond nodig?

Ik heb een assistentiehond nodig vanwege complexe psychische problematiek. Hierdoor heb ik ook fysieke klachten gekregen. Ik zal niet teveel ingaan op diagnose omdat we dat op dit moment niet echt meer duidelijk hebben. Ik heb in de jaren dat ik ziek ben al heel wat diagnoses en behandelingen gehad. Ik heb veel diagnoses gehad die achteraf niet bleken te kloppen. Nu zijn we op een punt dat de diagnose voor nu niet helemaal duidelijk is en we zijn nog bezig om dit verder te onderzoeken. Toch zal ik proberen het een en ander kort te vertellen.

Ik heb o.a. een angststoornis waar ik enorm veel last van heb en die eigenlijk alle aspecten van mijn leven heeft overgenomen. Ik kan eigenlijk niks meer onbewust doen en heb heel veel last van angstgevoelens, gedachtes en beelden. Ik heb daarbij ook heel veel last van iets wat ik ‘angstbelevingen’ noem. Dit zijn belevingen van situaties die mijn hoofd ‘verzint’ die onwijs eng zijn. Het zijn vaak echt horrorscenario’s. Het zijn vaak traumatische gebeurtenissen die ik niet zelf ook zo mee heb gemaakt, maar dan dus als het ware wel beleef. Ook heb ik heel veel last van nachtmerries en andere slaapproblemen.

Mijn lichaam zit eigenlijk vrijwel constant super hoog in de overlevingsmodus. Dit is een modus waarin het lichaam terecht komt als er ‘gevaar’ is. Dit is natuurlijk nuttig, maar als dit constant is en er helemaal geen gevaar is, is dat natuurlijk niet goed! Ik heb dus heel veel last van angst-, stress- en spanningsklachten. Langdurig last hebben van dit soort klachten heeft grote gevolgen op de werking van je lichaam, en dat merk ik helaas erg goed. Het kan bij mij gebeuren dat mijn stresslevel zo hoog oploopt dat ik lichamelijk helemaal uitval. Ik ben dan als het ware verlamd in mijn lichaam. Meestal kan ik wel nog horen, maar ik kan vaak niet praten of bewegen. Omdat ik niet goed meer in contact sta met mijn lichaam kan ik dit vaak niet goed aanvoelen. Als je letterlijk niet meer de controle hebt over je eigen lichaam en je dus eigenlijk op dat moment aan je lot overgelaten bent is dat natuurlijk enorm eng.

Ook kosten dingen voor mij tegenwoordig sowieso enorm veel energie. Ik ben van nature al hoog gevoelig wat betekent dat ik erg gevoelig ben voor dingen als sferen en prikkels. Omdat ik al weinig energie heb komen prikkels tegenwoordig extra ‘hard’ binnen en is het al heel snel te veel. Hierdoor kan ik ook echt nog maar heel weinig, ook omdat ik niet meer goed kan inschatten of iets wel of niet haalbaar is.

Studeren of werken kan ik momenteel niet meer. Iets als naar de supermarkt gaan is bijvoorbeeld al een enorme opgave. Maar ook nog ‘kleinere’ dingen zoals douchen of zelfs tandenpoetsen kosten me enorm veel energie.

Ook heb ik last van dissociatieve klachten, wat betekent dat ik uit het ‘hier en nu’ kan raken. Ik kan het gevoel hebben dat ik niet helemaal in de realiteit zit. Het voelt vaak alsof ik een beetje in een waas zit. Dat is misschien iets wat raar klinkt en je je misschien moeilijk voor kunt stellen, maar zo voelt het echt! Het is vaak extra beangstigend.

Nu mijn klachten zo sterk gegroeid zijn is mijn leven enorm beperkt geworden. Ik kan bijna niks meer, alles kost enorm veel energie en zoals ik al eerder zei, ik kan eigenlijk niks meer onbewust en zonder dat mijn stresslevel meteen bam omhoog schiet. Van alle informatie die een mens binnenkrijgt is heel veel al triggerend voor mij. Ik kan amper nog muziek luisteren, ik kan amper nog series of films kijken en ik kan ook niet zomaar de tv aanzetten. Zelfs als ik alle dingen waarvan ik weet dat ze triggerend kunnen zijn ontloopt (wat al onmogelijk is), dan nog kom ik ze nog tegen omdat mijn hoofd tegenwoordig helaas met alles wel een connectie kan maken.

Gelukkig kan een assistentiehond me hier echt bij helpen waardoor ik hopelijk weer meer kan en mijn kwaliteit van leven weer zal verbeteren!

 

4. Wat kan een assistentiehond voor mij betekenen?

Zoals je misschien hierboven al hebt gelezen is mijn leven enorm beperkt geworden en heb ik last van o.a. angst-, stress en uitvalklachten.

Met een assistentiehond kan ik hopelijk mijn zelfredzaamheid weer vergroten en uiteindelijk weer meer meedoen in de maatschappij!

Een assistentiehond kan me bij heel veel van mijn klachten helpen!

Iets wat ik hoop dat een assistentiehond voor mij vooral kan gaan doen is signaleren. Honden kunnen stress, spanning en angst ruiken. Omdat ik zelf niet meer goed in contact sta met mijn lichaam kan ik dit soort dingen vaak niet tijdig signaleren en ook als ik dat wel kon is het nog lastig om hier echt mee om te gaan. Een assistentiehond kan overprikkeling tijdig signaleren en me vervolgens waarschuwen waardoor er dus voorkomen kan worden dat ik bijvoorbeeld uitval. Ook kan een assistentiehond me steunen bij mijn angsten en uit dingen zoals angstbelevingen en nachtmerries halen. Een assistentiehond kan me op momenten dat ik niet meer in het hier en nu ben in veiligheid brengen en wie weet zelfs terug brengen in de realiteit.

Ook kan een assistentiehond voor meer rust en regelmaat zorgen. Een hond geeft dag invulling en zorgt voor structuur, wat mij zal helpen.  

Als ik eenmaal uitval kan een assistentiehond me ondersteunen door bij me te blijven, me in veiligheid te houden, eventueel iemand te waarschuwen of iets heel praktisch als een dekentje of een flesje water halen.

Een hond kan sowieso ook echt een maatje zijn. Door ervaringen kan ik helaas moeilijk een hechte en emotionele band aangaan met mensen. Met een hond is dit anders en dus kan een assistentiehond ook mijn eenzaamheid verminderen. Ik kan op mijn hond vertrouwen waardoor ik waarschijnlijk meer dingen aandurf omdat ik weet dat ik niet alleen ben en er iemand is die me in de gaten houdt, op me past en signaleert en me waarschuwt als ik rustig aan moet doen. Hij/zij zorgt voor meer veiligheid.

Een assistentiehond kan me ook weer meer mijn onafhankelijkheid teruggeven.

Kortom, een assistentiehond kan dus heel veel voor me betekenen. Ik heb er ook echt vertrouwen in dat het me kan helpen. Dat is voor mij best bijzonder, omdat ik dat al heel lang niet meer in hulpmogelijkheden gehad heb. Ik wil dit echt enorm graag en hoop dat je me wil helpen met het verwezenlijken hiervan!

Ik hoop met een assistentiehond uiteindelijk in de toekomst weer een studie te kunnen volgen of aan het werk te kunnen.

 

5. Vervangt de assistentiehond therapie?

Nee! Een assistentiehond is geen vervanging voor mijn therapie! Ik blijf gewoon nog in behandeling. Een assistentiehond helpt mij dus aanvullend naast mijn behandeling! Hij/zij zal wel mee gaan naar mijn therapieafspraken waar dat kan. Zo kan hij/zij me daar ook steunen!

 

6. Een assistentiehond krijg je toch altijd als hij al opgeleid is?

Nee dat hoeft niet! Bij sommige organisaties is dat wel zo. Bij de organisatie waarmee ik aan de slag ga is dat niet zo! Ik leid in mijn eigen thuissituatie onder intensieve begeleiding van professionals zelf mijn hond op tot officiële assistentiehond met het teamcoachingsprogramma. Ik zal starten met een puppy. Maar dit hoeft niet: dat is afhankelijk van of je als cursist al een hond hebt en of deze hond ook geschikt is om als assistentiehond opgeleid te worden. De pup schaf ik zelf aan en is dus ook van mij.

Het voordeel van het op deze manier opleiden van de hond vind ik dat je direct van pups af aan gematcht bent samen en de opleiding uiteindelijk echt maatwerk is. We gaan met de dingen aan de slag die voor mijn situatie nodig zijn om aan te leren.  

Gezien het bij mij gaat om psychische klachten hoop ik dat de hond uiteindelijk zal gaan signaleren wanneer mijn stress- en/of spanningslevel oploopt, wanneer ik rustig aan moet doen omdat ik anders uit ga vallen, en wanneer ik uit het hier en nu raak zodat hij/zij me daarvoor kan waarschuwen. Daarvoor is het natuurlijk heel belangrijk dat onze band heel sterk is en de hond me door en door kent, en ik de hond! Daarom start ik het liefst mijn traject samen met een puppy; dan gaan we samen het avontuur aan!

Goed om te weten: De puppy betaal ik zelf van mijn spaargeld en dus niet van het geld wat ik ophaal met deze crowdfunding. Dat is echt alleen voor de opleiding.

 

7. Hoe ziet de opleiding van een assistentiehond eruit?

Mijn assistentiehond wordt opgeleid met het teamcoachingsprogramma. Dit is een programma waarbij ik in mijn eigen thuissituatie onder intensieve begeleiding van professionals zelf mijn hond opleid tot officiële assistentiehond.

Ik ga starten met een puppy. Dat betekent dat er gedurende het eerste levensjaar vooral gewerkt wordt aan een goede basis en voorbereiding op de taken die de hond later gaat uitvoeren. In het eerste levensjaar is een hond nog niet ‘toe’ aan het uitvoeren van al echte assistentiehondentaken maar kan er wel een aanzet gegeven worden aan vaardigheden die belangrijk zijn.

Het trainen gericht op de taken die de hond als assistentiehond uit gaat voeren start rondom de leeftijd dat de hond 1 jaar oud is. Vervolgens heb je gemiddeld een half jaar lang thuistrainingen waarin er steeds nieuwe vaardigheden en handelingen worden geleerd die de hond echt tot assistentiehond maken.

Dan volgt een teamtest en doe je dus samen examen. Als je deze teamtest gehaald hebt is de hond een officiële opgeleide assistentiehond. Wel heb je elk jaar nog een contact- en testmoment waarin gekeken wordt of het team nog voldoende en naar tevredenheid functioneert.

 

8. Bij welke organisatie doe ik de opleiding? 

Ik ga samen met mijn hond de opleiding volgen bij Bultersmekke Assistancedogs.

Dit is een officiële en erkende organisatie. De honden die bij Bultersmekke Assistancedogs zijn opgeleid zijn gecertificeerd en voldoen aan alle regels van zorgverzekeraars, overheden en publieke organisaties.

Ik heb voor Bultersmekke Assistancedogs gekozen omdat ik een goed en fijn gevoel heb bij deze organisatie en omdat ze lid zijn van Assistance Dogs International (ADI) en geaccrediteerd zijn door Assistance Dogs Europe (ADEu). Ik vind dit belangrijk.

Er zijn in Nederland een heleboel organisaties die assistentiehonden opleiden. Het ligt er maar net aan wat jij belangrijk vind aan de organisatie waarmee je in zee gaat en of ze voldoen aan jouw wensen. Uiteindelijk moet je gaan voor de organisatie waarbij jij je het beste op je plek voelt.

 

9. Waarom is de opleiding zo duur?
 

De opleiding van een gecertificeerde assistentiehond is inderdaad kostbaar. De kosten bedragen een kleine € 20.000,- als je onder begeleiding de hond zelf opleidt. Als je een hond ontvangt van een school die de hond op de eigen locatie opleidt zijn de kosten nog veel hoger.

Het opleiden is arbeidsintensief. Een instructeur begeleidt je intensief. Komt steeds bij je thuis om jou te leren hoe jij je hond moet opleiden. Tussen deze trainingssessies door ben je in contact met je instructeur. Via de app, telefoon en via filmpjes die je zelf maakt en de instructeur becommentarieert. Van elke training maakt de instructeur een uitgebreid verslag zodat je precies weet hoe de voortgang gaat en waardoor je gedurende de tweejarige opleiding telkens kan teruggrijpen op wat je in al die sessies hebt gedaan en geleerd. Ook krijg je daarvoor allerlei studiematerialen: boeken en video’s.

En dan zijn er nog de examens, de basistest en de teamtest. En na het behalen van de teamtest gedurende het gehele werkzame leven van je assistentiehond het jaarlijkse examen. Zeg maar een soort APK-keuring. Dat is nodig voor jezelf, voor de hond maar ook voor de samenleving. Met een assistentiehond heb je meer rechten dan met een gewone hond. Je hebt recht op toegang met je assistentiehond tot alle publieke ruimten. Daar staat natuurlijk wel tegenover dat de samenleving erop mag rekenen dat een assistentiehond ook als assistentiehond functioneert en zich gedraagt. En ook om die reden is er jaarlijks een test. Dit alles bij elkaar is arbeidsintensief en vraagt veel inzet van mensen.

Dat alles bij elkaar verklaart de hoge kosten. Alhoewel, als je bedenkt dat een assistentiehond gemiddeld 10 jaar meegaat, zijn de kosten voor het programma nog geen € 2.000,- per jaar.

 
 

10. Mag een assistentiehond overal mee naartoe? 

In principe wel.

Een assistentiehond opgeleid bij Bultersmekke Assistancedogs is een officiële en erkende assistentiehond en voldoet aan de internationale vereisten van de ADEu en ADI en heeft dus toegang tot alle openbare ruimtes en het openbaar vervoer.

Ook als de hond nog in opleiding is mag hij/zij in principe overal mee naartoe. De hond heeft dan een L op zijn tuigje.

Soms kan het zijn dat een assistentiehond echt niet mee kan, maar dat is heel uitzonderlijk. Denk daarbij bijvoorbeeld aan een ziekenhuisopname.

 

11. Kan iedereen een assistentiehond nemen?

Een assistentiehond is uiteraard bedoeld voor mensen die er echt een nodig hebben omdat ze ziek zijn en/of een beperking hebben. Een assistentiehond is een voorziening die mensen helpt. Uit een intake bij een assistentiehondenorganisatie zal blijken of een assistentiehond passend kan zijn.

 

12. Kan elk ras een assistentiehond worden?

Ik durf niet te zeggen dat echt elk ras een assistentiehond kan worden. Maar het is in ieder geval niet zo dat alleen Labradors, Golden Retrievers en Labradoodles dit kunnen! Deze rassen zijn daar wel vaak geschikt voor. Maar in principe kunnen heel veel rassen assistentiehond worden! En kruisingen uiteraard ook! Je moet gewoon heel goed kijken naar wat voor jouw assistentiehond belangrijk is en naar de eigenschappen van het ras/de kruising. Misschien soms nog wel belangrijker is om gewoon te kijken naar de hond als individu en wat voor persoonlijkheid en karakter hij/zij heeft. Veel daarover kun je ook wel al herleiden uit het karakter van de moeder hond!

Maar uiteindelijk is het het allerbelangrijkste dat je een klik hebt met de hond!

Ik heb besloten om te kiezen voor een Tibetaanse Terriër! Ik heb veel research gedaan naar dit ras, gekeken of ik er een klik mee had en dat was zo! Ook vind ik honden met lang haar gewoon leuk, daar ben ik altijd mee opgegroeid!

Wist je trouwens dat een Tibetaanse Terriër eigenlijk helemaal geen Terriër is? Het is eigenlijk een herdershond! Ik vond het wel passend, gezien ik ook vaak een verkeerde ‘diagnose’ heb gehad! Uiteindelijk gaat het niet om het stickertje maar de binnenkant! Ook staan Tibetaanse Terriërs voor geluk! Ik hoop dat ik een leuke pup vind waarmee ik een goede band ga krijgen en die mijn held, maatje en assistentiehond kan worden!

 

13. Waarom is het nodig om hiervoor een crowdfunding te starten, wordt een assistentiehond niet gewoon vergoed?

Helaas worden assistentiehonden voor mensen met psychische problematiek niet vergoed door de zorgverzekering. Voor mij is mijn gemeente de plek waar ik een WMO-aanvraag kan doen voor de financiering van de opleiding van mijn assistentiehond. Echter is dit een lastig en zwaar proces en helaas zijn er nog veel gemeentes die niet akkoord gaan met de aanvraag. Dit ondanks dat een assistentiehond vaak een in verhouding goedkope voorziening is. De kosten van het teamcoachingsprogramma van Bultersmekke Assistancedogs bedragen €19.031,40. Een assistentiehond gaat gemiddeld 10 jaar mee, waardoor de gemiddelde kosten nog geen €2.000,- per jaar zijn voor de gemeente. De kosten van individuele begeleiding zijn vaak veel hoger. Je zou zeggen dat dit dan toch juist een goede optie moet zijn voor de gemeente? Helaas denken sommige gemeentes daar nog anders over. Ik ga er nog steeds voor strijden dat mijn gemeente de opleiding van mijn assistentiehond wel gaat financieren.

 

14. Wat gebeurt er met het opgehaalde geld als je gemeente toch besluit om de opleiding van je assistentiehond te financieren?

Al het geld wat ik ophaal gaat naar Stichting Bultersmekke Assistancedogs. Mocht de gemeente uiteindelijk toch bereid zijn om de opleiding van mijn assistentiehond te financieren, dan gaat al het opgehaalde geld gewoon naar iemand anders die een assistentiehond nodig heeft en bij wie zijn/haar gemeente de kosten niet wil financieren. Het geld komt dus altijd terecht bij Stichting Bultersmekke Assistancedogs en zal dus altijd gebruikt worden voor de opleiding van een assistentiehond.

 

Mocht je nog vragen hebben dan mag je die altijd aan me stellen! Dan kan ik kijken of ik er een antwoord op kan geven! Stuur me gerust een berichtje of mail me via [email redacted].

Mocht je meer willen weten over assistentiehonden dan raad ik je aan om het gewoon eens te googelen!

Ik heb voor het beantwoorden van de vragen veel informatie gebruikt die op de website www.bultersmekke.nl staat!

‍‍‍