Samen nog één keer... voor Chris, Rosa en Justin

Ze zijn hartstikke verliefd en gelukkig, bijna drie jaar getrouwd, ze zijn lief en een tikkeltje prettig gestoord. Ze hebben een fijn huis waar nog veel in geklust moet worden en wat ze delen met Justin, de vijftienjarige zoon van Chris die om de week bij hun woont, hondje Betsy en poes Noa. Chris heeft een fijne baan en geweldige collega’s. Hij was daar sinds een week met een nieuwe functie begonnen met de daarbij behorende opleiding. Eindelijk was deze droom, na er jaren voor geknokt te hebben, voor hem werkelijkheid geworden. Alles leek op rolletjes te lopen, totdat het noodloot toesloeg...

 

Op 12 februari hoorde Rosa een klap vanuit de keuken. Chris lag buiten bewustzijn op de grond in een steeds groter wordende plas met bloed met stuiptrekkingen over zijn hele lijf. Ze dacht dat ze hem kwijt raakte. Ondanks de paniek bleef ze kalm, legde hem in de stabiele zijligging en belde 112. De ambulance was er snel. In het ziekenhuis werd een ct-scan gemaakt. Daarop was geen stolsel, bloeding of schedelbreuk te zien. Hij had een hersenschudding en twee flinke hoofdwonden die gehecht werden. Chris moest thuis drie weken herstellen. In die tijd kreeg hij een EEG en MRI-scan om te onderzoeken of hij misschien een epileptische aanval had gehad. Binnen twee uur na de MRI-scan werd hij gebeld. Er was een afwijking te zien op de foto, iets wat er niet hoort te zitten in de hersenstam. Ze werden direct op gesprek verwacht bij de neuroloog waar verteld werd dat het om een hersentumor ging. Om te onderzoeken wat voor soort tumor het kon zijn werd er een MRI-scan mèt contrastvloeistof gemaakt. Even leek de situatie hoopvol, omdat de tumor niet opkleurde bij het onderzoek met contrastvloeistof, maar de definitieve uitslag op 10 maart sloeg de grond onder hun voeten vandaan. De diagnose was een hersenstamglioom. De plaats waar deze zit, in het bovenste deel van de hersenstam, is op geen enkele manier te behandelen of operatief te verwijderen. Chemotherapie heeft op deze tumor geen effect. Hun wereld, hun toekomstdromen, met pensioen en dan met een camper samen de wereld ontdekken, àlles stortte in...

 

Een duidelijke prognose is er niet. Op 23 mei zal er weer een MRI gemaakt worden (drie maanden na de eerste) waarna direct de uitslag besproken wordt. Is de tumor gegroeid dan zal het snel gaan… Is hij niet gegroeid dan is dat goed nieuws voor dat moment. Het kan dan nog steeds ineens wèl snel verder groeien. En groeien gaat een glioom. Ruimte voor groei is er niet op deze plek. Dan wordt de afvoer van het hersenvloeistof dicht gedrukt. Dan zal een drain van de hersenen naar de buikholte geplaatst moeten worden. Zodra Chris dubbel gaat zien moet hij direct naar het ziekenhuis. Dit betekent dat de tumor groeit. Iets ver vooruit plannen kan dus niet, Chris en Rosa leven van dag tot dag, van moment tot moment. De ene dag is beter dan de andere. Ondanks de verschrikkelijke diagnose die geen perspectief biedt proberen ze niet bij de pakken neer te zitten. Ze willen, voor zover dat lukt, op korte termijn nog zoveel mogelijk herinneringen maken. Het kan morgen ineens mis zijn...

 

Eén van de grootste wensen van Chris en Rosa is om met z’n tweetjes op vakantie te gaan met het vliegtuig naar een romantische zonnige bestemming. Dat zouden ze doen wanneer Justin oud genoeg is om zelfstandig op vakantie te gaan. Tijd genoeg om te gaan sparen. Het allerliefst wilden ze dan naar een plek waar het warm is, de zee helderblauw en waar je kunt zwemmen met dolfijnen: Curaçao! Omdat heel veel mooie herinneringen maken op korte termijn met zijn tweetjes en drietjes toch best wat geld kost, wil ik hun die zorg ontnemen. Chris wordt binnenkort flink gekort op zijn salaris en hij krijgt nu al geen toeslagen meer voor, bijvoorbeeld, nachtdiensten.

 

Ik wil dat ze kunnen genieten van de tijd die ze samen nog gegund is, zonder dat ze zich zorgen hoeven te maken over hun bankrekening. Daarom heb ik deze crowdfunding voor hun opgezet, om in eerste instantie een bedrag van hopelijk minimaal € 5.000,- bij elkaar te sprokkelen zodat ze in ieder geval nog hun droomreis kunnen maken, op korte termijn. Alles daarboven komt ten goede van de rest van alle andere mooie herinneringen die ze nog kunnen maken en om de financiële kopzorgen weg te kunnen nemen, zodat ze écht nog kunnen genieten van heel veel leuke dingen doen samen. Dat alles zonder ze erover na te hoeven of ze dit wel kunnen betalen.

 

Zou jij ook iets kunnen missen voor de droomreis van Chris en Rosa? Dan ben ik jou met hart en ziel dankbaar! Want deze twee lieverds verdienen het zo! Kun je niets missen? Zou je deze crowdfund dan zoveel mogelijk willen delen? Ook daarmee zijn ze super geholpen! Vanuit een goed hart, naar een goed hart... Duizendmaal dank...