Hoi allemaal

Wij zijn Maartje en Vivian, dochters van Katinka. Ons mamsie.

Zaterdag 15 februari jongst leden overleed mams onverwacht in het ziekenhuis. De donderdag ervoor hebben we nog met de artsen overlegd dat ze 's maandags naar huis zou kunnen.

Helaas werden we vrijdags gebeld of we met spoed naar het ziekenhuis wilden komen omdat het niet goed ging. We zijn bij haar gebleven tot ze zaterdagsochtend om 10.10 overleed.

De week erna gingen we lamgeslagen door. Je word echt geleefd. We kregen te horen dat mam geen uitvaartverzekering had. We hebben alles zo klein mogelijk gehouden zonder af te doen aan wie mam was.

De weken erna moesten we plannen maken om haar huis te ontruimen. Ze woonde in een huurhuis.

Nu is het, vol in die emoties, niet te verwachten dat je afstand doet van alles. Want het huis, ook al zat er niets van waarde in, was doordringt van herinneringen aan onze jeugd en aan ons mam.

Helaas zijn er bij het ontruimen ook kosten ontstaan. Zoals 2 maanden huur voor het ontruimen, energie en zullen we ook een afrekening krijgen van gemeentelijke belastingen.

Bijna elke dag was ik, Vivian, bij mam. Als dochter en als mantelzorger. Jaren lang was zij mijn beste vriendin. Er is een gat in mijn leven geslagen en nu alle ellende er nog bovenop komt...

Wij zijn mentaal op en zouden nu tijd moeten hebben om het verlies van ons beste maatje te verwerken maar het enige wat we nu doen is 's nachts wakker liggen van de zorgen van alle financiële problemen die er nu nog liggen.

Helaas hebben we zelf niet de middelen om bedragen als deze te kunnen betalen. Sterker nog we zijn zelf nog bezig met het afbetalen van schulden die door pech ontstaan zijn.

Inclusief de uitvaart, rekeningen die open staan zoals de huur en de energie afrekening en de afrekening van de gemeentelijke belastingen eind van het jaar zullen we op een bedrag van €12.500 uitkomen.

Wij weten dat u ons niets schuldig bent en het enige wat wij kunnen doen is u vragen om financiële support hoe klein ook.

Elk bedrag is hopelijk een slapeloze nacht minder.

Met liefs

Maartje en Vivian