Help David’s gezin!
Donation protected
Ik ben Vanessa, een trotse moeder van drie jonge kinderen en bijna 7 maanden zwanger van baby nummer 4. Ook ben ik de trotse vrouw van David; een mooie en intrigerende man die ik zes jaar geleden in Haarlem heb ontmoet. Waarmee ik ‘liefde op de eerste dans’ heb ervaren en waarmee ik naar Oeganda ben verhuisd. Terug naar zijn thuisland en samen een nieuw avontuur tegemoet.
Tot zes maanden geleden hadden we samen een heerlijk gezinsleven hier in Kampala. Tot het moment dat David last van buikpijn kreeg. Toen zijn we in één klap in een emotionele achtbaan en medische hel beland. Na een onzekere tijd bleek dat één van zijn nieren acuut was gestopt. Deze is met een ingrijpende operatie met spoed verwijderd. Dachten we er toen vanaf te zijn, het uiteindelijke nieuws was nog veel erger; zijn nierfalen werd veroorzaakt door een grote tumor en de kanker was inmiddels uitgezaaid. Van een sterke man en energieke vader, is mijn lief in zes maanden tijd veranderd in een bedlegerige, uitgemergelde patiënt. De kilo’s die er bij mij aankomen, zijn er bij hem in drievoud vanaf gevlogen. Gelukkig is hij mentaal behoorlijk sterk. Dat, plus onze kinderen, houdt mij op de been.
Inmiddels komt het moment heel dichtbij dat hij er niet meer zal zijn. Het lijkt eerder een kwestie van dagen dan van weken. De geboorte van ons vierde kindje, begin januari, zal David zeer waarschijnlijk niet meer gaan meemaken.
Het is in Oeganda haast onmogelijk om een betrouwbare ziektekostenverzekering af te sluiten. En David is, sinds hij terug is gemigreerd naar Oeganda, niet meer verzekerd in Nederland. Dat betekent dat we alle zorgkosten zelf hebben moeten betalen. Vooral de nier verwijderende operatie (en de nasleep daarvan) was erg duur, David is hiervoor destijds naar een goed aangeschreven privé kliniek gegaan. Zo’n ingrijpende operatie wil je hier niet in een overheidsziekenhuis laten uitvoeren; de hygiëne, kennis en kunde laten nog vaak te wensen over.
Een arbeidsongeschiktheidsverzekering bestaat ook niet in Oeganda. Sinds David ziek is, zijn we dus volledig afhankelijk van mijn inkomen. Gelukkig hebben we veel financiële support gehad van vrienden en familie, maar helaas staat er nog een groot bedrag (UGX 9.316.000 / 2165 euro) open. En die schuld drukt elke dag op mijn schouders…. Ook omdat de kosten voor medicijnen en zorg (zo’n 250 euro per week) ook nu gewoon nog doorgaan.
Ik zou zo graag de openstaande ziekenhuisrekening afbetalen, die als een ‘Financieel Zwaard van Damocles’ boven ons hoofd hangt. Ik wil kunnen genieten van de zeer korte tijd die we als gezin nog met elkaar hebben en het zo comfortabel mogelijk maken voor mijn man. Ik wil me kunnen richten op mijn kinderen, voor wie dit (al zijn ze nog te jong om de gevolgen écht te beseffen) natuurlijk ook heel heftig is.
Dat is mijn vraag en ik hoop dat je mij hierin wilt steunen. Elk tientje en elke Oegandese shilling is al een geweldige hulp voor ons.
Hartelijk dank!/ Weebale nnyo!
Tot zes maanden geleden hadden we samen een heerlijk gezinsleven hier in Kampala. Tot het moment dat David last van buikpijn kreeg. Toen zijn we in één klap in een emotionele achtbaan en medische hel beland. Na een onzekere tijd bleek dat één van zijn nieren acuut was gestopt. Deze is met een ingrijpende operatie met spoed verwijderd. Dachten we er toen vanaf te zijn, het uiteindelijke nieuws was nog veel erger; zijn nierfalen werd veroorzaakt door een grote tumor en de kanker was inmiddels uitgezaaid. Van een sterke man en energieke vader, is mijn lief in zes maanden tijd veranderd in een bedlegerige, uitgemergelde patiënt. De kilo’s die er bij mij aankomen, zijn er bij hem in drievoud vanaf gevlogen. Gelukkig is hij mentaal behoorlijk sterk. Dat, plus onze kinderen, houdt mij op de been.
Inmiddels komt het moment heel dichtbij dat hij er niet meer zal zijn. Het lijkt eerder een kwestie van dagen dan van weken. De geboorte van ons vierde kindje, begin januari, zal David zeer waarschijnlijk niet meer gaan meemaken.
Het is in Oeganda haast onmogelijk om een betrouwbare ziektekostenverzekering af te sluiten. En David is, sinds hij terug is gemigreerd naar Oeganda, niet meer verzekerd in Nederland. Dat betekent dat we alle zorgkosten zelf hebben moeten betalen. Vooral de nier verwijderende operatie (en de nasleep daarvan) was erg duur, David is hiervoor destijds naar een goed aangeschreven privé kliniek gegaan. Zo’n ingrijpende operatie wil je hier niet in een overheidsziekenhuis laten uitvoeren; de hygiëne, kennis en kunde laten nog vaak te wensen over.
Een arbeidsongeschiktheidsverzekering bestaat ook niet in Oeganda. Sinds David ziek is, zijn we dus volledig afhankelijk van mijn inkomen. Gelukkig hebben we veel financiële support gehad van vrienden en familie, maar helaas staat er nog een groot bedrag (UGX 9.316.000 / 2165 euro) open. En die schuld drukt elke dag op mijn schouders…. Ook omdat de kosten voor medicijnen en zorg (zo’n 250 euro per week) ook nu gewoon nog doorgaan.
Ik zou zo graag de openstaande ziekenhuisrekening afbetalen, die als een ‘Financieel Zwaard van Damocles’ boven ons hoofd hangt. Ik wil kunnen genieten van de zeer korte tijd die we als gezin nog met elkaar hebben en het zo comfortabel mogelijk maken voor mijn man. Ik wil me kunnen richten op mijn kinderen, voor wie dit (al zijn ze nog te jong om de gevolgen écht te beseffen) natuurlijk ook heel heftig is.
Dat is mijn vraag en ik hoop dat je mij hierin wilt steunen. Elk tientje en elke Oegandese shilling is al een geweldige hulp voor ons.
Hartelijk dank!/ Weebale nnyo!
Organizer
Vanessa Kirunda-Appelman
Organizer
