De mooiste uitvaart voor Patrick
In juni 2020 konden mijn lieve man Patrick en ik (Lotte) ons geluk niet op: ik was zwanger! Over negen maanden zou ons zoontje Fabian (toen 2) een broertje of zusje krijgen en dan zou ons gezin compleet zijn. We leefden op een knalroze wolk, totdat het noodlot toesloeg. Patrick werd eind februari van dit jaar getroffen door een ernstige hersenbloeding.
Anderhalve week na de bloeding is onze dochter Esmee geboren. Patrick is niet bij de bevalling aanwezig geweest, omdat hij nog veel te zwak was. Gelukkig mocht ik in hetzelfde ziekenhuis bevallen als waar Patrick lag, zodat hij onze dochter al een paar uur na de bevalling kon ontmoeten. Patrick heeft door de bloeding ernstige hersenschade opgelopen. Hij is onder andere halfzijdig verlamd geraakt en hij kon ook niet meer praten, maar toen Esmee in zijn goede arm gelegd werd, zag ik hoe trots hij op zijn kleine meisje was.
De weken die volgden waren zwaar en hectisch, waarin de zorg voor ons gezin volledig op mij terechtkwam en Patrick kei- en keihard knokte voor zijn herstel in ziekenhuizen en het revalidatiecentrum. Het was ook een onzekere tijd, want hoe zou Patrick hieruit komen? De artsen en therapeuten schatten in dat Patrick vanwege zijn leeftijd en voorheen goede gezondheid, zeker een kans op gedeeltelijk herstel zou hebben. Dit hield mij op de been en ik durfde weer een beetje te dromen van een mooie toekomst voor ons vieren. Maar toen kregen we de volgende klap te verwerken. De eerdere bloeding werd veroorzaakt door een tumor in zijn hoofd. En toen deze ook nog kwaadaardig bleek, zeer agressief en ongeneeslijk, stortte onze wereld volledig in. Patrick kon niet meer behandeld worden om de groei van de tumor nog wat af te remmen, daar was hij door de bloeding te zwak voor.
Patrick is na deze diagnose opgenomen in een hospice. Hem thuis verplegen met twee kleine kinderen was helaas echt geen optie, hoe graag ik hem ook bij ons had willen hebben. Hij is de laatste weken erg snel achteruit gegaan en het zal niet lang meer duren voordat hij komt te overlijden. Het verdriet zal immens groot zijn en we zullen onze lieve, mooie, grappige en altijd goedlachse Patrick ontzettend veel en verschrikkelijk missen. Mijn grote liefde, bij wie ik me zo fijn en veilig en geliefd voelde, wordt bruut bij me weggetrokken. En dat Fabian en Esmee zonder hun fantastische en lieve papa op zullen groeien, is iets wat ik nog lang niet zal kunnen accepteren.
Patrick heeft kei- en keihard gevochten én nog steeds, maar het was vanaf het begin een oneerlijke en niet te winnen strijd. Het allerlaatste wat ik voor hem kan doen, is proberen hem de mooist mogelijke uitvaart geven die hij zo verdient. Dit kost natuurlijk geld en Patrick heeft helaas geen uitvaartverzekering afgesloten. Daarom richt ik me tot jullie en vraag ik hierin om financiële hulp. Alle beetjes helpen en het bedrag dat overblijft, maak ik over naar een goed doel dat zich inzet voor de strijd tegen kanker. Mijn dank is voor altijd heel groot.
