Help Moos de hulphond te worden van Yvon
Donation protected
(Scroll down for the English version)
Lieve allemaal,
ons doel is bereikt, vandaag is er dankzij een anonieme donatie het totaalbedrag behaald. Ik kan het gewoon nog niet bevatten.
Hoe ontzettend hartverwarmend en bijzonder dat jullie dit samen in zo'n korte tijd mogelijk hebben gemaakt. Hier zijn eigenlijk geen woorden voor. Nogmaals vanuit het diepst van mijn hart dankjewel en een hele dikke kus en knuffel van Moos en Yvon XO
Moos heeft schoolgeld nodig. Wil jij helpen?
Lieve jij die dit leest, welkom! Ik ben Yvon. Ik hoop dat je, ondanks deze bizarre tijd van het Corona-virus even de tijd wilt nemen om te lezen waar ik jouw hulp voor vraag.
Mastocytose
In het kort uitgelegd: ik lijd aan een ernstige zeldzame ziekte genaamd systemische mastocytose, wat betekent dat de aanmaak van mestcellen in het beenmerg is verstoord. Dit leidt tot tal van klachten, zoals hoofdpijn, spier/gewrichtspijn en nog veel meer. Maar ook tot heftige allergische reacties, die dodelijk kunnen zijn. Ik krijg deze steeds vaker en helaas gaat het steeds slechter met mij. Naast de mastocytose heb ik de pech dat ik gewrichtsproblemen heb gekregen. Ooit heb ik mijn rechterpols gebroken en die is ondanks meerdere protheses nooit goed geheeld. Ik draag continue een brace wat mij beperkt in mijn Algemeen Dagelijks Leven (ADL). Ten gevolge van een peestrauma zit ook mijn linkerhand in een brace en dat maakt het niet makkelijker.
Afhankelijk van derden
Regelmatig ben ik afhankelijk van derden die voor mij moeten zorgen, op mij moeten letten en alarmeren zodat ik door de vele klachten mijn autonomie heb verloren. Ik ben een alleenstaande moeder van vier kinderen die aan het begin van hun zelfstandige bestaan staan. Tot op heden waren het vaak mijn kinderen die de zorg en verantwoordelijkheid voor mij op zich konden nemen en dat ook deden. De kinderen gaan nu het huis verlaten waardoor ik niet meer dagelijks iemand in huis heb die mij direct kan helpen. Als binnenkort alle kinderen uitwonend zijn zou een hulphond voor mij de uitkomst bieden. Deze hond kan getraind worden om aanvallen aan te voelen en hulp in te schakelen. Hij kan mij helpen met praktische dingen in huis, (zoals bijvoorbeeld het openen van flessen en deuren, e.d., maar ook op sociaal/emotioneel vlak kan hij veel voor mij betekenen. De stress die de hulphond bij mij kan wegnemen kan de mastocytose klachten helpen verminderen waardoor dit kan bijdragen aan het behoud van mijn zelfstandigheid en zelfredzaamheid.
Hulphond
Mijn wereldje wordt alsmaar kleiner en dat is beangstigend en voelt eenzaam aan. Velen die mij kennen denken dat ik nog steeds die globetrotter ben, maar dat komt grotendeels door mijzelf, ik hou mij liever zo stoer en sterk mogelijk. Dit wordt steeds moeilijker en het kost mij te veel energie om steeds maar te doen alsof. Na overleg met o.a. mijn specialist van het UMCG is het idee van een hulphond ontstaan. Nu is het zo, dat ik bijna twee jaar geleden een labrador, genaamd Moos, voor mijn verjaardag heb gekregen. Onze band is zo bijzonder en mooi en hij voelt mij nu al heel goed aan. Ik heb mij verdiept in de mogelijkheden voor het opleiden van Moos tot hulphond en toen is Bulters Mekke er als beste uitgekomen. (www.bultersmekke.com). Inmiddels heb ik veelvuldig contact met hun gehad en zijn Moos en ik officieel ingeschreven. Wij zijn geschikt bevonden en kunnen de training elk moment beginnen. Maar……. de opleiding kost € 19.031,40.
Helaas ben ik 100% afgekeurd en leef van een WAO-uitkering waardoor ik dit onmogelijk zelf zou kunnen bekostigen. Ik ben al lang bezig om de financiering voor deze training bij de zorgverzekering en het WMO vergoed te krijgen maar krijg bij beiden helaas nul op het rekest omdat Moos volgens de verzekeraar te weinig specifieke taken zou moeten uitvoeren. En de regels van de WMO worden in Haarlem helaas naar eigen inzicht ingevuld. Dit alles is zenuwslopend en kost enorm veel energie, en energie is juist iets waar ik niet veel van heb en wat weer ‘aanvallen’ oplevert.
Crowdfunding
Ik kreeg van Bulters Mekke het advies om een crowdfunding actie op te starten om zo te proberen het bedrag bij elkaar te krijgen voor de opleiding. Ik loop al weken te tobben of ik dit wel durfde, geld vragen aan mensen vind ik erg moeilijk, maar helaas zie ik geen andere mogelijkheid.
Mijn vraag is dan ook wil je Moos en mij alsjeblieft helpen om samen deze opleiding te bekostigen, zodat mijn wereldje wat groter wordt en hopelijk een beetje de “oude” Yvon terugkomt?
Om een idee te krijgen wat mastocytose is verwijs ik je graag naar www.mastocytose.nl
Ik wil je ontzettend bedanken dat je de tijd hebt genomen om mijn verhaal te lezen en voor jouw eventuele bijdrage!
Let op bij een donatie is er standaard een 15% fooi voor het platform ingevuld, je kunt hier €0 invullen, want je bent hier niet toe verplicht.
In English:
Dear all,
We did it! it's unbelievable thank you all so much from the bottom of my heart.
Un anonymous friend had donated the rest of the amount today.
Thank you sooooo much
Big hug and kiss xo
Dear you reading this, welcome! I am Yvon. Despite this bizarre time of the Corona virus, I hope you'll take a moment to read what I'm asking for your help.
Briefly explained: I suffer from a serious rare disease called systemic mastocytosis, which means that the production of mast cells in the bone marrow is disrupted. This leads to many complaints, such as headache, muscle / joint pain, extreme fatigue and much more. But also to severe allergic reactions, which can be fatal. I get these more and more and unfortunately it is getting worse. Besides the mastocytosis, I am unfortunate that I got joint problems. I once broke my right wrist and it never healed properly despite multiple prostheses. I wear a brace continuously which limits my General Daily Life (GDL). My left hand is also in a brace as a result of tendon trauma and that doesn't make it any easier.
I regularly depend on third parties who have to take care of me, keep an eye on me and alert me so that I have lost my autonomy due to the many complaints. I am a single mother of four children who are at the beginning of their independent life. To date, it has often been my children who have been able to take care of and take responsibility for me. The children are now leaving the house so that I no longer have someone in the house who can help me immediately. If soon all children are living away from home, a service dog would be the solution for me. This dog can be trained to sense seizures and get help. He can help me with practical things at home (such as opening bottles and doors, etc., but he can also mean a lot to me socially / emotionally. The stress that the service dog can take away from me can help the mastocytosis complaints which can contribute to maintaining my independence and self-reliance.
My world is getting smaller and smaller, which is frightening and feels lonely. Many who know me think that I am still that globetrotter, but that is largely due to myself, I prefer to keep as tough and strong as possible. This is getting more and more difficult and it costs me too much energy to just pretend. After consultation with, among others, my specialist at the UMCG (University Hospital), the idea of a service dog was born. Now it is the case that almost two years ago I got a Labrador named Moos for my birthday. Our bond is so special and beautiful and it already feels very good to me. I studied the possibilities for training Moos as a service dog and then Bulters Mekke came out as the best. (www.bultersmekke.com). In the meantime I have had frequent contact with them and Moos and I are officially registered. We have been found suitable and can start the training at any time. But……. the training costs € 19,031.40.
Unfortunately, I am 100% disapproved and live on benefit which makes it impossible for me to pay for this myself. I have been working for a long time to get the funding for this training reimbursed by the health insurance and the municipality, but unfortunately I get zero on both sides because, according to the insurer, Moos will not perform enough specific tasks, more seizure tasks. And the rules of the municipality are unfortunately interpreted in Haarlem at your own discretion. All this is nerve-wracking and takes a lot of energy, and energy is something I don't have much of and which in turn leads to 'attacks'.
Bulters Mekke advised me to start a crowdfunding campaign in order to try to collect the amount for the training. I have been worrying for weeks whether I dared to do this, I find it very difficult to ask people for money, but unfortunately I see no other option.
My question is therefore will you please help Moos and me to pay for this training together, so that my world will grow a bit bigger and hopefully the “old” Yvon will return?
I would like to refer you to www.mastocytose.nl to get an idea of what mastocytosis is
I want to thank you very much for taking the time to read my story and for your contribution!
Please note that with a donation, a 15% tip is entered for the platform as standard, you can enter € 0 here, because you are not obliged to do so.
Lieve allemaal,
ons doel is bereikt, vandaag is er dankzij een anonieme donatie het totaalbedrag behaald. Ik kan het gewoon nog niet bevatten.
Hoe ontzettend hartverwarmend en bijzonder dat jullie dit samen in zo'n korte tijd mogelijk hebben gemaakt. Hier zijn eigenlijk geen woorden voor. Nogmaals vanuit het diepst van mijn hart dankjewel en een hele dikke kus en knuffel van Moos en Yvon XO
Moos heeft schoolgeld nodig. Wil jij helpen?
Lieve jij die dit leest, welkom! Ik ben Yvon. Ik hoop dat je, ondanks deze bizarre tijd van het Corona-virus even de tijd wilt nemen om te lezen waar ik jouw hulp voor vraag.
Mastocytose
In het kort uitgelegd: ik lijd aan een ernstige zeldzame ziekte genaamd systemische mastocytose, wat betekent dat de aanmaak van mestcellen in het beenmerg is verstoord. Dit leidt tot tal van klachten, zoals hoofdpijn, spier/gewrichtspijn en nog veel meer. Maar ook tot heftige allergische reacties, die dodelijk kunnen zijn. Ik krijg deze steeds vaker en helaas gaat het steeds slechter met mij. Naast de mastocytose heb ik de pech dat ik gewrichtsproblemen heb gekregen. Ooit heb ik mijn rechterpols gebroken en die is ondanks meerdere protheses nooit goed geheeld. Ik draag continue een brace wat mij beperkt in mijn Algemeen Dagelijks Leven (ADL). Ten gevolge van een peestrauma zit ook mijn linkerhand in een brace en dat maakt het niet makkelijker.
Afhankelijk van derden
Regelmatig ben ik afhankelijk van derden die voor mij moeten zorgen, op mij moeten letten en alarmeren zodat ik door de vele klachten mijn autonomie heb verloren. Ik ben een alleenstaande moeder van vier kinderen die aan het begin van hun zelfstandige bestaan staan. Tot op heden waren het vaak mijn kinderen die de zorg en verantwoordelijkheid voor mij op zich konden nemen en dat ook deden. De kinderen gaan nu het huis verlaten waardoor ik niet meer dagelijks iemand in huis heb die mij direct kan helpen. Als binnenkort alle kinderen uitwonend zijn zou een hulphond voor mij de uitkomst bieden. Deze hond kan getraind worden om aanvallen aan te voelen en hulp in te schakelen. Hij kan mij helpen met praktische dingen in huis, (zoals bijvoorbeeld het openen van flessen en deuren, e.d., maar ook op sociaal/emotioneel vlak kan hij veel voor mij betekenen. De stress die de hulphond bij mij kan wegnemen kan de mastocytose klachten helpen verminderen waardoor dit kan bijdragen aan het behoud van mijn zelfstandigheid en zelfredzaamheid.
Hulphond
Mijn wereldje wordt alsmaar kleiner en dat is beangstigend en voelt eenzaam aan. Velen die mij kennen denken dat ik nog steeds die globetrotter ben, maar dat komt grotendeels door mijzelf, ik hou mij liever zo stoer en sterk mogelijk. Dit wordt steeds moeilijker en het kost mij te veel energie om steeds maar te doen alsof. Na overleg met o.a. mijn specialist van het UMCG is het idee van een hulphond ontstaan. Nu is het zo, dat ik bijna twee jaar geleden een labrador, genaamd Moos, voor mijn verjaardag heb gekregen. Onze band is zo bijzonder en mooi en hij voelt mij nu al heel goed aan. Ik heb mij verdiept in de mogelijkheden voor het opleiden van Moos tot hulphond en toen is Bulters Mekke er als beste uitgekomen. (www.bultersmekke.com). Inmiddels heb ik veelvuldig contact met hun gehad en zijn Moos en ik officieel ingeschreven. Wij zijn geschikt bevonden en kunnen de training elk moment beginnen. Maar……. de opleiding kost € 19.031,40.
Helaas ben ik 100% afgekeurd en leef van een WAO-uitkering waardoor ik dit onmogelijk zelf zou kunnen bekostigen. Ik ben al lang bezig om de financiering voor deze training bij de zorgverzekering en het WMO vergoed te krijgen maar krijg bij beiden helaas nul op het rekest omdat Moos volgens de verzekeraar te weinig specifieke taken zou moeten uitvoeren. En de regels van de WMO worden in Haarlem helaas naar eigen inzicht ingevuld. Dit alles is zenuwslopend en kost enorm veel energie, en energie is juist iets waar ik niet veel van heb en wat weer ‘aanvallen’ oplevert.
Crowdfunding
Ik kreeg van Bulters Mekke het advies om een crowdfunding actie op te starten om zo te proberen het bedrag bij elkaar te krijgen voor de opleiding. Ik loop al weken te tobben of ik dit wel durfde, geld vragen aan mensen vind ik erg moeilijk, maar helaas zie ik geen andere mogelijkheid.
Mijn vraag is dan ook wil je Moos en mij alsjeblieft helpen om samen deze opleiding te bekostigen, zodat mijn wereldje wat groter wordt en hopelijk een beetje de “oude” Yvon terugkomt?
Om een idee te krijgen wat mastocytose is verwijs ik je graag naar www.mastocytose.nl
Ik wil je ontzettend bedanken dat je de tijd hebt genomen om mijn verhaal te lezen en voor jouw eventuele bijdrage!
Let op bij een donatie is er standaard een 15% fooi voor het platform ingevuld, je kunt hier €0 invullen, want je bent hier niet toe verplicht.
In English:
Dear all,
We did it! it's unbelievable thank you all so much from the bottom of my heart.
Un anonymous friend had donated the rest of the amount today.
Thank you sooooo much
Big hug and kiss xo
Dear you reading this, welcome! I am Yvon. Despite this bizarre time of the Corona virus, I hope you'll take a moment to read what I'm asking for your help.
Briefly explained: I suffer from a serious rare disease called systemic mastocytosis, which means that the production of mast cells in the bone marrow is disrupted. This leads to many complaints, such as headache, muscle / joint pain, extreme fatigue and much more. But also to severe allergic reactions, which can be fatal. I get these more and more and unfortunately it is getting worse. Besides the mastocytosis, I am unfortunate that I got joint problems. I once broke my right wrist and it never healed properly despite multiple prostheses. I wear a brace continuously which limits my General Daily Life (GDL). My left hand is also in a brace as a result of tendon trauma and that doesn't make it any easier.
I regularly depend on third parties who have to take care of me, keep an eye on me and alert me so that I have lost my autonomy due to the many complaints. I am a single mother of four children who are at the beginning of their independent life. To date, it has often been my children who have been able to take care of and take responsibility for me. The children are now leaving the house so that I no longer have someone in the house who can help me immediately. If soon all children are living away from home, a service dog would be the solution for me. This dog can be trained to sense seizures and get help. He can help me with practical things at home (such as opening bottles and doors, etc., but he can also mean a lot to me socially / emotionally. The stress that the service dog can take away from me can help the mastocytosis complaints which can contribute to maintaining my independence and self-reliance.
My world is getting smaller and smaller, which is frightening and feels lonely. Many who know me think that I am still that globetrotter, but that is largely due to myself, I prefer to keep as tough and strong as possible. This is getting more and more difficult and it costs me too much energy to just pretend. After consultation with, among others, my specialist at the UMCG (University Hospital), the idea of a service dog was born. Now it is the case that almost two years ago I got a Labrador named Moos for my birthday. Our bond is so special and beautiful and it already feels very good to me. I studied the possibilities for training Moos as a service dog and then Bulters Mekke came out as the best. (www.bultersmekke.com). In the meantime I have had frequent contact with them and Moos and I are officially registered. We have been found suitable and can start the training at any time. But……. the training costs € 19,031.40.
Unfortunately, I am 100% disapproved and live on benefit which makes it impossible for me to pay for this myself. I have been working for a long time to get the funding for this training reimbursed by the health insurance and the municipality, but unfortunately I get zero on both sides because, according to the insurer, Moos will not perform enough specific tasks, more seizure tasks. And the rules of the municipality are unfortunately interpreted in Haarlem at your own discretion. All this is nerve-wracking and takes a lot of energy, and energy is something I don't have much of and which in turn leads to 'attacks'.
Bulters Mekke advised me to start a crowdfunding campaign in order to try to collect the amount for the training. I have been worrying for weeks whether I dared to do this, I find it very difficult to ask people for money, but unfortunately I see no other option.
My question is therefore will you please help Moos and me to pay for this training together, so that my world will grow a bit bigger and hopefully the “old” Yvon will return?
I would like to refer you to www.mastocytose.nl to get an idea of what mastocytosis is
I want to thank you very much for taking the time to read my story and for your contribution!
Please note that with a donation, a 15% tip is entered for the platform as standard, you can enter € 0 here, because you are not obliged to do so.
Organizer
Yvon Wielink
Organizer
Haarlem
