Keeping up with Hodgkin Lymphoma

Hallo, iedereen.

Ik heb via via een meisje leren kennen die ook, zoals ik, vecht tegen kanker. Diagnose, Hodgkin Lymphoom, stadium 2B.
Door haar ben ik op deze 'fund me' website terecht gekomen...

De symptomen van deze lelijke ziekte zijn begonnen toen ik een wereldreis maakte door Azië.
Toen ik in de Filipijnen wat druk op mijn borst begon te voelen, moeilijker kon ademen, totaal geen eetlust meer had, koorts kreeg en zware steken in mijn zij voelde werd ik toch ongerust. Na 2 dagen terug in Belgie te zijn, besloot ik toch om even langs de spoedarts te gaan en dit op een zaterdag avond! :-o
Daar werd er al snel een foto gemaakt van mijn longen waar de dokters hun duidelijk zorgen over maakten.
Ze zagen een grote massa rond mijn longen en er zat ook nog eens 1,5L vocht tussen mijn longvliezen.
Dat verklaarde natuurlijk de steken die ik in mijn zij voelde!
Plots moest ik blijven in het ziekenhuis en werd er mij na een scan de volgende ochtend, verteld dat het er niet goed uit zag..
Er was sprake van een kwaadaardige tumor, lymfeklierkanker, een bacterie opgelopen in azie... Alles kon nog! Maar wat... Een tumor? Ik kwam gewoon maar even binnen omdat ik me niet 100% voelde. Daar ga je natuurlijk echt niet meteen aan denken. We waren er allemaal na die eerste avond meteen heel slecht van.
Enkele slapeloze nachten later werd
ik geopereerd, ze namen een groot stuk van het gezwel weg om het dan te gaan onderzoeken..
Na enkele uren 'slapen' werd ik wakker met een drain dat het vocht uit mijn longen moest halen en een litteken boven mn borst, waarvan ik hoop dat het nog zal vervagen. Het ziet er echt niet uit.
De dokter staat aan mn bed, om ons te vertellen dat het inderdaad over een kwaadaardig gezwel gaat.
Het is zo groot als een honingmeloen en zou operatief niet verwijderd kunnen worden omdat het rond mijn organen zit... Hart, longen, bloedvaten,...
Te zwak om te beseffen wat er eigelijk gaande is...! Ons mama die begint te huilen op de gang samen met mn beste vriendinnetje, zei genoeg!
Het is ernstig!! Het is kanker!
Na verschillende scans, een beenmergpunctie, een botbiopsie en heel veel wachten op de resultaten.....hebben we eindelijk de diagnose gekregen...,het is Hodgkin, lymfeklierkanker.
Eigenlijk zijn we met ons alle 'opgelucht'.. Dit is het beste nieuws, van al het slechtste nieuws.
Hodgkin heeft een 90% kans op genezing en Hodgkin reageert in de meeste gevallen heel goed op chemo..
WAT chemo?!
Ik zal gedurende 4 maanden, 8x chemo krijgen en een 15 a 18 keer achteraf bestraald moeten worden.
Ook het gedacht om als vrouw van 25jaar m'n haar te gaan verliezen, geeft me echt de kriebels, ik kan het moeilijk anders verwoorden...
Er zijn ook gewoon geen woorden voor gvd!
Door de chemo (het vergif.. Dat me wel zou moeten genezen) is er ook een kans dat ik nooit meer vruchtbaar zou worden.. Slik! :-(
Mijn grootste droom is om ooit met de juiste partner, mama te worden.
Het risico om nooit mama te worden kan en wil ik zeker niet lopen..
Nu heb ik van mijn oncoloog nog de tijd gekregen om met een IVF behandeling te starten. Wat wil zeggen dat ze mijn goede eicellen gaan invriezen voor ze kapot gemaakt gaan worden door de chemo.
Deze dure IVF behandeling wordt niet terug betaald.
Wat trouwens zo oneerlijk is!!!!
Mensen vragen me of ze iets voor mij of m'n familie kunnen doen..
Daarom....deze 'fund me'
Niemand is verplicht en alle beetjes helpen..
Op deze manier hoop ik, dat mensen 'iets' en dan vooral iets nuttigs voor ons kunnen doen.

Veel liefs, Sarina

Hier op deze link, vind je nog een extra woordje uitleg over mn type kanker. Xxxx Sarina